- 31 Aralık 2012
- 299
- 1
- 46
sizin şuanda ne psikolojide olduğunuzu elbette bilemem ALLAH yardımcınız olsun ama....
bende hamile kalıp bunalıma depresyona girmek istiyorum.....
halime kalabilirsem bunlar leblebi çerez olacak bana çünkü...
birde çocuğu olamayanların bunalımını düşünün,siz çocuğunuza kızanlardan boğuluyorsunuz birde hala niye çocuğun olmuyor diye sorulan sorulardan boğulan insanları düşünün belki bi nebze rahatlarsınız...
bende bebegım olsun cok ıstıyorum ama eşim once ev araba sonra bebek dıyorokadar ıstıyorumkı bebegım olmasını denemedık bıle hep korunuyoruz ılerıde olmama ıhtımalındende korkuyorum malum yasta gecıyır
sağlık ocağındaki ebeyi aradım yaşadıklarımın normal olduğunu söyledi psikiyatr ya gitmemi söyledim gitmeyi düşünüyorum pazartesi inş. faydası olur
sağlık ocağındaki ebeyi aradım yaşadıklarımın normal olduğunu söyledi psikiyatr ya gitmemi söyledim gitmeyi düşünüyorum pazartesi inş. faydası olur
mrlar bende 9 haftalık hamileym çok korkuyorum sizinle aynı duyguları yaşıorum aldırmak istıorum ama aile baaskısı var sanırım bu gidişle ya intihar ederim yada akıl hastanesine giderm beni kımse anlamıyor yeni evlym anne olmaya hiç hazır değilimmm
size nasıl yardım edebiliriz ?
aldır mı diyelim ? ne yapalım ?
ben 7 yıllık evliyim anne olabilmek adına her yolu denedim
kaç doktor değiştirdim 6 kere tüp bebek yaptırdım ama olmuyor olmuyor
yani demek istiyorum ki her isteyenin değil Allahın istediği insanların bebeği oluyor
o bebekler bizim istememizle değil Allahın iradesiyle dünyaya geliyorlar
bilmem anlatabildim mi ?
gerçi aldırmak istiyorum diyene niye anlattıysam
mrlar bende 9 haftalık hamileym çok korkuyorum sizinle aynı duyguları yaşıorum aldırmak istıorum ama aile baaskısı var sanırım bu gidişle ya intihar ederim yada akıl hastanesine giderm beni kımse anlamıyor yeni evlym anne olmaya hiç hazır değilimmm
Canım çok geçmiş olsun seni çok çok iyi anlıyorum..
Burada ne derlerse desinler yaşamayanın bilmesi imkansız..
İnsan yaşamadığı ve bilmediği birşey içinde yorum yapmamalı..
Tam 4 ay işkence çektim öyle kötü günler geçirdim ki..
Düşük dozda doktor kontrolünde antidepresan kullanarak geçiriyorum hamileliğimi..
Kaç kere intahar etmek istedim ama annem eşim hiç yalnız bırakmadılar
Aldırmak için doktora gittim doktor oyaladı beni 1 hafta sonra falan dedi
Sonrasında da yapamadım yapamadım.. Cehennem ateşi gibi yandı içim..
Şimdiyi sorarsan 31 haftalık hamileyim kızım olucak
20. haftalarda hafiflemeye başladı azda olsa durumum..
Şimdi evladım doğsun diye sağlıklı olsun diye dualar ediyorum
Gelmesini dört gözle bekliyorum..
Onu daha doğmadan böyle seveceğimi ve mutlu olabileceğimi tahmin bile edemezdim
Sadece sabret her karanlığın arkasından aydınlık geliyor inan bana..
Allah kimsenin psikolojisini bozmasın...
canımmm ne kadar bsuna üzüosunuz hem kendınzıı hem de meleğınızı..ama bunu sonradan anlıcaksınız.herkesin zaman zaman bu halleri olur ama yoğun ama değil.reglın gecıkınce veya yaklasınca bıle mafoluo duyguların şimdi düşün hormonları:)herkeste bi korku olur acaba yapabılcem mi hakedıyor muyum diye..yalnız deilsin.su akar yolunu bulur.bunu düşünmen bıle ne kdr iyi bi anne olcagını hakettğini gsteriyor.sen üzülürsen o içindeki mercımek de üzülür aglar annesiii...nolur üz<ülme mutlu oldugun herseyı yap.şımarr kım ne derse desin.alışveriş sınema arkadaş toplantısı yüzme spor bakım......ne ıstersen ne iyi gelcekse onu yapp..güül kii içindeki melek de annesini öyle bilsinnBu forumların olmasının nedeni aynı ya da benzer durumları yaşamış kişilerin birbirlerini anlamaları ve onlara yol göstermeleri.Böylece insnlar hem bu durumu yaşayan tek insan olmdığını anlıyor hemde bu durumu yaşamış birinin verdiği bilgi daha uygulanmaya meyilli olunduğu için daha çabuk insanı doğru sonuca ulaştırıyor.Ancak kendi mtlu hayatı yada başka sıkıntılı hayatı içinde başka insanların çektiği sıkıntının küçümsenmesi ve kendi acılarıyla da karşılaştırılması o kişininde ne kadar psikolojisinin yıkık olduğunu gösteriyor.Böyle yaparak ne kendimiz bir yere varabiliriz nede yorum yaptığımız arkadaşımıza bir yardımda bulunabiliriz.Konunun başlığında Hamileyim ve depreyondayım yazdığı halde kendisiyle hiç ilgili bir konu olmadığı halde neden girip yıkık bir psikolojiyi daha çok yıkıyorsunuz anlayamıyorum...
Herkesin derdi kendine göre büyük.Biz yetişkinler acıları yarıştıracak kadar çocuk olmamalıyız kanısındayım.
Ayrıca bende isteyerek hamile kaldım.İster istemez günümüzde çocuk sahibi olamayanları duydukça da bundan korkan biriydim.Ancak çok şükür Allahım bana nasip etti.İlk öğrendiğim andaki mutluluğumu anlatamam.Ancak bu mutluluğum 5 hafta sürdü.Şuan 6 haftalık hamileyim.Ancak 2 gündür çok huzursuzum.Rahat uyuybileceğim bir pozisyona giremiyorum.Uykularım eskisi kadar rahat değil,iştahım azaldı,gergin,sinirli ve mutsuz bir ruh halim var.Bazen saçma sapan şeylere ağladığım gibi bazen sebepsiz ağlamalarım oluyor.Hiç bir şeyden zevk alamıyorum.Evlenmeden önceki hayatımı ailemi çok özlüyorum.Evlenemeyecek bir insan olduğumu iyi bir anne olamayacağımı düşünüp korkuyorum.Sanki ben hala annemin küçük çocuğuymuşum hep korunmaya ihtiyacım varmış hiç bir zaman anne olamayacakmışım gibi geliyor.Bunun gibi saçma sapan bir sürü şeye canımı sıkıp mutsuz oluyorum.Hatta bundan bir buçuk yıl sonra bebeğime annemmi kayınvalidemmi bakacak nasıl kalp kırmadan seçeceğim diye düşünüp buna bile c anımı sıkıyorum.
Umarım bu durumdan çok çabul kurtulurum.Tabi siz forum arkadaşlarımızın da desteği olursa eminim daha hızlı olacaktır.Yüce rabbim herkese yardım etsin...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?