hamilelikte depresyon

kaynakcagdas

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Kasım 2011
3
2
36
İstanbul
Merhaba arkadaşlar,
bu foruma bu gün üye oldum,sizlerle paylaşmak istediğimbir konu var:
Ben 30 haftalık hamileyim ve yaklaşık 3 haftadır zatürre ve amipli dizanteri (ishal) teşhisi ile tedavi görüyorum, bu arada 2 hafta hastanede yattım.hastalık nedeni ile sürekli öksürmekten göğüs kafesimdeki kemik çatlamış ve şu anda nefes darlığı çekiyorum,
hastanede oksijen maskesi ile bir takım ilaçlar verildi orada kendimi iyi hissediyordum ama eve çıkınca birden psikolojim bozuldu, nefes alamıyorum her şey üzerime geliyormuş gibi hissediyorum, kıyafetlerim beni boğuyor, geceleri uyuyamıyorum sürekli oturarak uyumaya çalışıyorum ve gerçekten kendimi kötü hissediyorum,olumsuz düşünceleri kafamdan uzaklaştıramıyorum sanki bu hamilelik hiç bitmeyecek ve ben hep nefessiz kalacakmışım gibi hissediyorum,hatta doğuma kadar nasıl dayanacağım bu duruma bilemiyorum, depresyona mı giriyorum anlamadım,
benim gibi hamileliğinin son zamanlarında böyle hisseden arkadaşlar var mı merak ediyorum, benimle düşüncelerinizi paylaşırsanız ve bana yardımcı olursanız sevinirim.
şimdiden teşekkürler
 
Büyük geçmiş olsun arkadaşım

Öncelikle bütün bu yaşadığın sıkıntılar kalıcı değil(seneye bu zamanlar bebeğin peşinde koşuşturmaktan bunalmaya vaktin olmayacak:)))
sana kendi hamilelik dönemimde yaşadığım depresyona istinaden bir kaç öneride bulunacağım;

kendi kendine tüm bu sıkıntıların gelip geçici olduğunu telkin vererek başla...yaşadığın fiziksel sağlık problemleri, tavan yapan hormonlar ile birleşince kendini mutsuz ve umutsuz hissediyorsun anlıyorum... yaklaşık 2 ay sonra kucağına doğacak olan meleğinden güç almanı tavsiye ederim sana(seni bulutların üzerine çıkaracak kadar güçlü bir enerjisi var çünkü)..ve tek başına yüklenme sakın sorunlarını..paylaş,destek al..yakınlarından,eşinden,ailenden çünkü yaşadığın tüm sıkıntılar paylaştıkça azalıyor inan bana.. zevk aldığın şeyleri yapmaya çalış..mesela komik diziler,filmler izle,sevdiğin şarkıları dinle,bebişinin cicilerini,dolabını düzenle vs vs.
Uyku sorununa gelince hamileliğin son aylarında uyumak gerçekten zorlaşıyor ama korkma bununda çaresi var ...geceleri yatmadan yarım saat içeceğin bir bardak ılık süt doğal melatonin etkisi yaratıp mışıl mışıl uyumanı sağlar...

ne yaparsan yap ama Sakın umutsuzluğa düşme çünkü sen ne hissedersen bebeğinde aynı hisleri hisseder ...
 
merak etme bende öyleyım,geceleri uyuyamıyorum,sıkıntı stres bastı,gebe kalmayı cok ıstıyordum sımdıde bıtmesını ıstıyorum,burnumdan hıc nefes alamaz oldum,gecelerı sıkıntı basıyor,bırde aklıma kötü düsünceler geliyor,bebeğimi doğururken ya ölürsem ya hiç kucagıma alamazsam ya onu göremezsem,ne bilim insan tuhaf oluyor bende 31 haftalıgım
 
öncelikle yazdıklarınız için çok teşekkür ederim arkadaşlar,
kendime bu konuda telkin vermeye çalışıyorum hastanede bu konuda başarılıydım ama kendi evime geldiğimde geceleri bunu başaramıyorum, sıkıntı basıyor,duvarlar üzerime geliyor,ateş basıyor terliyorum,resmen ayakta uyuyorum ama yastığa başımı koyduğum anda uykum kaçıyor nefessiz kalacağım diye korkuyorum, eşim de bu konuda bana pek yardımcı değil, böyle düşündüğüm için bana kızıyor aklına getirme bunları diyor sonra da arkasını dönüp mışıl mışıl uyuyor,
doktorum bana nefesim için soğuk buhar makinesi almamı tavsiye etmişti ama şimdi evdeki nemli havanın beni daha kötü yaptığını düşünüyorum,
doğacak bebeğimi düşünmeye çalışıyorum ama hayal bile kuramıyorum artık
hastalanana kadar hamile yogasına gidiyordum şimdi nefes alamadığım ve tam iyileşemediğim için ona da gidemiyorum artık....

sizce psikolojik destek almalımıyım?
 
bende 36. haftadayım boyun fıtığından ötürü sağ tarafımda inanılmz ağrılarım var ağrı kesicide etki etmiyor artık. ayrıca benim doğum sancım 34. haftada baslmışıtı sağolsun doktorum doğumu durdurdu şimdi günde 6 kez erken doğum önleyici ilaç alıyorum. hepsi üstüste gelince aynı senin gibi ne uyuyabilir nede etrafımı önemseyebilir oldum. hersey üstüme geliyor bebek sahibi olmayı o kadar çok istemiştim ki ama şimdi artık bitsinde kurtulayım diye düşünüyorum. doğumda ölürsem diye düşünüyorum ben kurtuldum bebeğe bişey olursa diye düşünüyorm bebekte sorun olursa diye düşünüyorum düşünüyorumda düşünüyorum.
yani canım sadece sen değilsin bu durumu yaşayan. hepimizin biraz daha rahat ve sakin olmaya ihtiyacı var. söylemesi kolay biliyorum. seni çok ii anlıyorum.Allah yardımcımız olsun bundan sonrası için. psikolojik destek almayı bende düşündüm ama birazda hormonsal bişey sanki. psikoloğun diyeceği seylerde etraftakilerin dediğinden çok farklı olmayacak. dinlen rahatla ii seyler düşün az kaldı zaten yanlız kalmamaya çalış sabret herşey çok güzel olacak... ilaçta veremez bu durumda.
biraz sevimsiz bir mesaj oldu sanki ama demek istediğim yanlız değilsin hamileliğin en zor zamanlarını yaşıyoruz hepsi geçecek sadece sabır
 
ah canım benim yaaa çok geçmiş olsun seni anlayabiliyorum,nefes alamama hissi çok kötü..bütün bunlar geçecek tabii ama gel bir de sana sor dimi? öncelikle inşallah zatürren ve dizenterin bir an önce geçer bence nefes problemin zatürreden ve kemik kırığından kaynaklanıyor.üstüne hamilelik var,hormonlar zirvede olunca herşey katmerleniyor.nefes te alamayınca panik olup kendini kötü hissediyorsun.tüm bunlar çok normal.evi sık sık havalandır.darlandığında pencereyi aç yüzüne hava çarpsın..seni mutsuz edecek herşeyden ve herkesten uzak dur.tv.de güzel programlar izle,keyif alacağın aktiviteler yap..aslında imkan varsa nefes terapisine,yogaya katılsan süpper olurdu..belki bir psikolog desteği..canım bebişini sağlıcakla kucağına alınca hepsi geride kalacak merak etme..önemli olan bu..sen iyi olmaya gayretetki o da iyi olsun...sevgiler..
 
En mutlu olmam gereken zamanlar biliyorum ama ben çok mutsuzum .hayatımda herşey beni kaygılandırıyor.Anksiyeteli depresyon var bende Hayat zehir gibi herşey çok anlamsız.Eşimde artık bıkmaya başladı benden sanırım .Sürekli suratımı çekmekten yoruldu adam .Bazen beni bırakır gider mi diye bile endişeleniyorum.Dünyanın en sabırlı adamıdır ama(Çok zor geçiyor ilaç da kullanamıyorum hamilelik sebebiyle .Herşey ben de takıntı halini alıyor.Hayat bitmiyor sanki.İşe gitmek istemiyorum.Sürekli işte birşey olacak gibi geliyor.Çok yorgunum ben.
 

-işe ben de gıtmek ıstemıyorum,okulda yemekhane var,cok pıs kokuyor mıdem bulanıyor kaldıramaz oldum...sonrasında sıkıntı yapa yapa dırencım dustu faranjıt oldum.durmadan aglıyorum o da ayrı bır konu...
 
selam cümleme nasıl başlıycamı bilmiyorum 30.hafta 5 günlük hamileyim gebeliğim başından beri bu siteyi takip ediyorum iyi,kötü mutlu neler neler okudum öğrendim şaşırdım herşey çok güzel giderken hayatımda 1 ay önce herşey karıştı eşim yanımda yoktu gebeliğimin başından bu yana sadece kızım vardı yanımda ve bir gün öksürükle uyandım ve boranşit ardından gebelik şekeri ardından kızımın rahatsızlığı birde yalnızlık derken ben 3 gece üst üste uyuyamadım ve saçma sapan şeyler düşünmeye başladım hayatın boşluğu,mutsuzluk ölüm,bebeğe nasıl bakıcam,neden yaışıyoruz ki ağlamalar korku endişe daha birsürü şeyler kalbimde çarpıntı midemde sanki bir yumruk ve iştahsızlık,ne yapıcamı bilmezken ablamda kalmaya karar verdim ve bi anda sıkıntılarım geçti derken 1 hafta sonra tekrar başladı ve hala devam ediyo kocam geldi ama artık nafile bende olan oldu piskiyatriye gittim ilaç yazabileceğini söledi ama korktum sonra başka doktora yönlendirdi ve terapiye başladık ilk gün iyi gibiydi ama yine aynı ve bu arada ablam bizde kalıyo çünkü onsuz yapamıyorum artık ve kadın dğm doktorum ilaç kullanmamı söledi antideprasan çünkü doğumdan sonrada artabilirmiş ve ben ne yapıcamı bilemiyorum ama ilacı aldım yinede başucuma koydum ara ara iyi oluyorum ama yinede mutsuzum herşeyden ilacı kullanmadım henüz garanti olsun diye aldım çok daralırsam ilacım var demek için ama ne yapıcam bilmiyorum ya doğumdan sonrada devam edcekse offf ve bu arada kilo verdim ama şimdi yemem biraz daha iyi bebeğin gelişim çok iyi dedi doktorum ama benim hevesim kalmadı sanki hazırlıklarıda durdurdum hiç bişey yapasım yok öylece bekliyo herşey daha bişey hazırlayamadım elim kolum kalkmıyor sanki bana yardım edin destek verin neolursunuz çok ihtiyacım var desteğinize lütfen uzun yazdım sıkılmadan okuyun neolur.....
 
merhabalar doğum yaptınız mı acaba? Doğumdan sonrada aynı şeyleri yaşadınız mı? Lütfen bende sizinle aynı durumdayım?
 
merhaba doğum yaptınız mı bende hamile ve depresoyndayım
 
Ben bebeği malesef kaybettim kalp atışları Durmuş geçen hafta kürtaj olmak zorunda kaldım
 
Merhaba ben de 30+6 günlük hamileyim ve aynı şeyleri yaşıyorum.hayattan hiç zevk almıyorum kendimi o kadar işe yaramaz hissediyorum ki kolumu kaldıracak gücüm yok.ben de intiharı bile düşünüyorum bazen.sizin şu anki durumunuzu merak ediyorum.geçmeyecek mi acaba bu halim diye korkuyorum.lütfen bana yardımcı olun.sizin vereveğiniz cevap önemli benim için.çünkü tıpatıp aynısını yaşıyorum.
 
Ben de şuan öyleyim 37.haftadayım ve 5 aydır ağlama nöbetlerim vardı depresyon ilacı kullandım ama tek korkum dogum yapınca gececek mi siz de geçti mi yoksa ben bu cocuga hiç alîşamayacakmıyım kirkuyorum siz dogum yaptınız düzeldi mi ne olur okursanız cvp yazın
 
Mrb sizin geçtimi
 
Mrb sizin geçtimi
Ben dogum yaptım bu sefer de agir bir lohusalık depresyonu geciriyorum hicbur seyden zevk almiyrm cocuga bakamayacakmisim gibi geliyor hic eskisi gibi giyinip cikamayacakmissim gibi özgürlügüm elimden alinmis gibiyim bundan 10 gün önce 24 saat agliyordum malasef tibbi yardim almak zorunda kaldim ilaclara basladim emzirmeyi kestik uzgünüm ama hala cok iyi degilim 40 min cikmasina 7 gün kaldi
 
Halbuki kimle konuşsam yüzünü görünce herşey değişir bunları düşünmeye vaktin bile kalmaz diyorlar sadece benmi yaşıyorum diyor insan ama meğer çok varmış.Allahın izniyle geçicek atlatacaksınız vücutta ve hayatta ne kalıcı olmuş ki bu kalsın inşallah hepsi geçer . Bi yandanda bebeğe de üzülüyosunuz dimi çok korkuyorum bunları yaşamaktan.
 
Bende 33 haftalik gebeyim .gebe kalmadan oce depres. Ve anksiyete teşhisi ilgoruyodum .ilaclari biraktim . Ben hep boylemi yaşayacagim korkusu var eski ben olamayacaksam niye yasayacamki diyorum. Intihar etmekten çok korkuyorum. Birde nette surekli bu sekilde yorumlari okumak hastaligi kotu etkiler mi diye de disunuyom ama okumazsam çildiracak gibi oluyom. Ya bu yaşayanlar dogum yaptilar atlattilarmi litfen yazin geciyor mu bu hastalik lutfen yazin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…