- 12 Temmuz 2016
- 1.245
- 2.031
- 83
- Konu Sahibi okyanus2016
-
- #1
Merhaba değerli üyeler.
Öncelikle senelerdir bebek isteyen ve uğraşlar veren kişilerden özür dileyerek açıyorum konuyu. Biraz uzun olacak lütfen kusura bakmayın.
Konunun özeti: hamileliğime gerektiği kadar sevinememem.
Arkadaşlar, biz 5 yıllık evliyiz. İlk 2 2,5 yılımız benim kpss ye hazırlanmam kurum sınavlarına hazırlanmam ve eşimin ailesinin bize yaşattığı problemleri aşmakla geçti. 2,5 sene sonunda çok şükür ben atandım ve başka bir şehre taşındık. Yeni şehire alışma, o şehirde bazı yaşadığımız kötü şeyler Vs derken eşimle aramız tam olarak 4.yıl sonunda iyi oldu diyebilirim. Kısacası evliliğimizin oturması, eşimle sorunlarımızın (eşimin agresiflik ve ailesinden kaynaklı sorunlar) hallolmayası 4 yılı buldu.
Bir kaç ay önce işim ile ilgili bir sınava girdim. Çok şükür geçtim. Çünkü bu sınava ikinci girişimdi ve ilk sınavdan kalmıştım.
Bu arada bir kaç ay sonra 29 yaş bitecek, 30 dan gün alacağım.
Özellikle yaş kriteri göz önünde bulunduğunda artık bebeğimiz olsun istedik. Çocukları inanılmaz seven bir çiftiz. Ama eşime olan güven sorunum yüzünden ve atanma meselesi yüzünden çocuk işin hep erteledik. 5 yıl boyunca da bu yüzden korunduk.
Çok şükür şuan hamileyim, daha çok yeni 1 aylık. Esas problem ise, ben hamileliğime sevinemedim. Evet çok istedik, ya olmazsa diye korktuk. Ne kadar şükretsek az ama içimde bir burukluk var. Şuan işyerindeyim yazarken bile gözlerim doluyor
Yaklaşık 1 1,5 yıl sonra işimle ilgili bir sınavım daha var ki bu sınavı geçmem lazım. Bunca yılın verilen emeğini bu sınavdan kalarak harcamak istemiyorum.
Ama nasip olurda bebeğim doğarsa, ben bu sınava nasıl çalışacağım? Ya yapamazsam, ya bebeğim hep ağlarsa hiç uyumazsa, ki bebek olmadan bile ilk sınavı tek seferde geçemedim bu 2.aşama daha zor olacak nasıl yapacağım?
Çok uzattım lütfen kusura bakmayın. Bunları düşünmek için çok erken belki ama bilmiyorum işte sürekli aklımda ve düşünmekten kendimi alamıyorum
Sabırla okuyanlara teşekkür ediyorum
Öncelikle senelerdir bebek isteyen ve uğraşlar veren kişilerden özür dileyerek açıyorum konuyu. Biraz uzun olacak lütfen kusura bakmayın.
Konunun özeti: hamileliğime gerektiği kadar sevinememem.
Arkadaşlar, biz 5 yıllık evliyiz. İlk 2 2,5 yılımız benim kpss ye hazırlanmam kurum sınavlarına hazırlanmam ve eşimin ailesinin bize yaşattığı problemleri aşmakla geçti. 2,5 sene sonunda çok şükür ben atandım ve başka bir şehre taşındık. Yeni şehire alışma, o şehirde bazı yaşadığımız kötü şeyler Vs derken eşimle aramız tam olarak 4.yıl sonunda iyi oldu diyebilirim. Kısacası evliliğimizin oturması, eşimle sorunlarımızın (eşimin agresiflik ve ailesinden kaynaklı sorunlar) hallolmayası 4 yılı buldu.
Bir kaç ay önce işim ile ilgili bir sınava girdim. Çok şükür geçtim. Çünkü bu sınava ikinci girişimdi ve ilk sınavdan kalmıştım.
Bu arada bir kaç ay sonra 29 yaş bitecek, 30 dan gün alacağım.
Özellikle yaş kriteri göz önünde bulunduğunda artık bebeğimiz olsun istedik. Çocukları inanılmaz seven bir çiftiz. Ama eşime olan güven sorunum yüzünden ve atanma meselesi yüzünden çocuk işin hep erteledik. 5 yıl boyunca da bu yüzden korunduk.
Çok şükür şuan hamileyim, daha çok yeni 1 aylık. Esas problem ise, ben hamileliğime sevinemedim. Evet çok istedik, ya olmazsa diye korktuk. Ne kadar şükretsek az ama içimde bir burukluk var. Şuan işyerindeyim yazarken bile gözlerim doluyor
Yaklaşık 1 1,5 yıl sonra işimle ilgili bir sınavım daha var ki bu sınavı geçmem lazım. Bunca yılın verilen emeğini bu sınavdan kalarak harcamak istemiyorum.
Ama nasip olurda bebeğim doğarsa, ben bu sınava nasıl çalışacağım? Ya yapamazsam, ya bebeğim hep ağlarsa hiç uyumazsa, ki bebek olmadan bile ilk sınavı tek seferde geçemedim bu 2.aşama daha zor olacak nasıl yapacağım?
Çok uzattım lütfen kusura bakmayın. Bunları düşünmek için çok erken belki ama bilmiyorum işte sürekli aklımda ve düşünmekten kendimi alamıyorum
Sabırla okuyanlara teşekkür ediyorum