- 22 Nisan 2008
- 145
- 0
hayır ya ne ümitsizliği be arkadaşım senin ne kadar oldu hikayeni anlatsana bir :içelim:
bebeğim ben 2 yıllık evliyim 5ay kadar korunduk sonra beklemeye başladık.önceleri doktora gitmeyi kendime yediremedim 1 yıl sonunda mecburiyetten devlet hastanesine gittim.doktor yüzüme bile bakmadı ilaç yazdı gönderdi.bende bi daha gitmedim.oluyosa kendiliğinden olsun yoksada olmasın dedim ama oda bi yere kadar sonra geçtiğimiz şubat ayında özel bi hastaneye gittim ve PKO oldugumu öğrendim.gonapheneydi pregnyldi derken yine olmayınca hsg çekildi.tüpler tıkalı degil ama dar gözüktü ardından laparaskopi yapıldı.sol tüp dar ve yapışkanlık çıktı.sonra kistler kendiliğinden eridi.aşılama yapılacaktı daha erken olduğu için yine gonaphene ye devam.eşiminde sperm hareketleri yavaş çıktı oda ilaç tedavisi görüyo şuanda.
benim tüylenme yada adet düzensizliği gibi sorunum yok ama fazla kilom var ne yapsam atamıyorum bu kiloları.boyum 170 kilom 73
en çekindiğim şey çevremdeki insanların benim hakkımda yorum yapması (ay neden hala çoçugunuz olmuyo. bildiğim çok iyi bi doktor var. sorun kimde)ve korktugum şey başıma geldi duymak istemediğim ne varsa hepsini fazlasıyla duydum.artık eskisi gibi aldırmıyorum ama yinede etkileniyorum.canım çok sıkkın eşimden başka kimseyle bişey paylaşamıyorum onada kafayı yediricem.kafamçokkarıştı