Hamilelik anksiyete depresyon

Merhaba kızlar

Biraz dertleşmek istiyorum, 23 haftalık gebeyim, şu an bile ağlayarak yazıyorum, inanılmaz endişeli mutsuz ve huzursuzum, bunu yazarken utanıyorum ama zaman zaman keşke bebeğim olmasaydı içimde diyorum..
Hayatı boyunca hiç anne olmayı düşünmemiş bir kadındım. 2 . Evliliğimde yaşadığım yoğun aşk güven ve mutlulukla yine de plansız olan bebiş bize sürpriz geldi. İlk aylar zaten ne olduğunu anlayamadım, hareketlerini içimde hissetmeye başlayınca içim sıcacıktı oldu ama bu durum ne kaygılarımı ne gelgitlerimi yok etti. Çalışan bir kadınım, fazlaca sosyal ve enerjiktim. Şimdi kendimi ise yaramaz ve değersiz hissediyorum, anne olamayacakmışım yetersiz kalacakmısım gibi kaygılarım hiç bitmiyor, eşimle iliskim benim açımdan mahvoldu, benim açımdan diyorum çünkü o hiçbir şeyin farkında değil kendi içimde yaşıyorum hepsini. Bana çok ilgili özenli davranan bir eşim varken bir gün azıcık modu düşük olsa kendime yontuyorum. Kesin benden soğudu, kilo aldım, eskisi gibi enerjik ve çekici değilim, huysuzum vsr gibi saçma olduğunu bildiğim ama engel olamadığım düşüncelere giriyorum. Ne yersem yiyeyim bebeğimi besleyemediğimi, onun benden daha iyi bir anneyi hak ettiğini düşünüyorum. Çevremde hamile kadınlara bakıyorum öyle özenliler ki çocukları olacağı için benden çok çok daha fazla heyecanlılar, sanki hep ben de bir şey eksikmiş gibi... Nasıl bir mucize olduğundan bahsedip mutluluklarını anlatıyorlar onlara bakınca kendimi çok eksik hissediyorum. Kısacası aşırı kaygılı eksik ve mutsuzum, bu yaşta bu olgunlukta bile böyleysem anne olmayı hak etmiyorum sanırım .
Hamilelik böyle bir şey miydi ? Nerde o sevinçten havaya uçan film hamileleri
Şu an hamile olan hanımlar sizler ne durumdasınız?