Merhaba ben hamileliğimi öğrendiğimde 3. Ay dolarken söyledim büyüten anneme eşimle ailesiyle sıkıntılarımı anlatırdım genelde anneme yakınlarımıza ilk zamanlarımda evliliğimde sonra yuvaya çok karıştılar herkes özellikle eşimin ailesi bana hiç çocuk düşünme diyen büyükler bile oldu ama eşimle evliliğimizin ilk ayları çok güzel geçti hiç tartışma yapmadık zaten şiddeti içkisi kötü alışkanlığı yoktur bana değer verir biraz anneci evet ama ne zaman ailesinin yakınına gittik babasının aldığı eve yanyana evler onlarla ondan sonra sıkıntılar başladı yuvaya çok karıştılar kayinpeder özellikle evimin temizliğine kadınlığıma kadar karıştı çünkü her tartışmamızda eşimle kayinpederi çağırdım barıştırsın diye ama onlarda başlarda iyi gibilerdi bana hep gelip gittik hergün görüştük nerdeyse ama kayinpeder sonra yaptığı iyilikleri başıma kaktı taktığı altınları falan hep yüzüme vurdu kayınvalide evden kovdu yemeğim yoktu giderim orda yemek yaparım diye düşündüm o gün hepberaber yeriz diye sebebi oğluyla tartışmış verdiği yiyeceği almadı diye hadi kızım hadi ne yapıyorsanız gidin evinizde yapın diye evinden sokmadı beni bizim hep tartışmalar onlar kaynaklı çıktı çünkü eşime söylüyorum annesine babasına iki çift laf edemiyor sadece kibarca onu da sev kızın yerine koy demek olmuş dediği ne yapayım kalp mi kırayım diyor bana ben artık dayanamadım ve boşanma noktasına geldik dava açtım 2 hafta cayma süresi vardı 1 hafta ev tuttum yüzüğümü kolyemi satıp iş aradım bulamadım hiçbiryerden yanıt gelmedi nafaka 1 ay daha var bağlatılmasına kimsenin desteği yok eşimle barıştım ama o zaman hamile değildim şehir değiştirelim dedim kabul etti geldi benle 3 ay kaldık bilmediğimiz bir yerde o işe girdi ben işe sonra ben hamile kaldım ama parasal olarak iyi bir yerde oturamadık eşkıya tipli insanlar vardı çevrede kimseyi de tanımıyoruz yine döndük buraya mecbur hamileliğimi söyledim insanlar sorunlarımızı bildikleri için aldır çocuğu yok zamansız olmuş çocukla ayrılırsan hayatta zorlanırsın şuan 14 haftalık nasıl aldırayım birde eşimle istedik bu çocuğu ama ailesi ve benim üvey annemde de dahil sevinmediler hatta kaynanam iyi dedi geçti suratını astı gitti mutfakta iş yaptı normal birşey duyuyormuş gibi babası da iyi hayırlı olsun dedi birde bakabilcek misiniz demez mi ama yatalak engelli abisi var onu evde bırakıp çoğu zaman bize bırakıp işe gidiyorlar üvey annemde yazıklar olsun aldır o çocuğu dedi benim arkamda duracak bir anne değil zaten ben ne yapacağım bana bir akıl verin buraya bir daha döneceğimizi hiç kestiremedim çünkü başlarda orda bir sıkıntı yaşamadık gittiğimiz yerlerde şimdi bu çocuğun günahı ne