Haklı mıyım? Yanlış mı düşünüyorum?

Aynen öyle. Evliysen iyi kötü maddi olarak geçinirsin. Çok sıkışırsan anca anne babadan destek alırsın. O da borç harç gibi şeyler değil. Anneme bu böyle olmaz diye anlatmaya çalıştığımda bağırıyor, beddua ediyor. Keşke dinlese
 
Sen 1+1 ayri bir eve çık. Cunku bu gidisle o abiyle yenge sana cok kredi cekyirip maasina hacizler koydurabilirler. Pek sonlari hayra alamet degil onlarin.
 
Bu arada konunun hepsini okuyamadim cunku okudukca sinirlerim bozuluyor, dayanamiyorum. Bence sen kendini kurtar. Ayri bir duzen kur kendine. Bu gelin ve abi oldukca sizin dertleriniz bitmez cunku.
Okuyabildiğiniz kadarı için teşekkür ederim. Benim düzenim ayrı. Ama yine de yansıyor. Anca bir süre hiç görüşmemem, konuşmamam lazım.
 
Okuyabildiğiniz kadarı için teşekkür ederim. Benim düzenim ayrı. Ama yine de yansıyor. Anca bir süre hiç görüşmemem, konuşmamam lazım.
Evet mumkun mertebe gorusme. Her ailede boyle biri olabiliyor malesef. Ve nedense oyle tipler de anbe ya da baba tarafindan daha cok seviliyor.
Cok fedakar olanlarin da ben hic kiymetinin bilindigini gormedim.
Sizin yapabileceginiz tek sey kendinizi kurtarmak ve mumkun mertebe o insanlardan uzak durmak. Belli ki size birsry katmadiklari gibi, yakin oldukca daha cok zarar verecekler. Yapilacak tek sey uzak durmak. Onlar ne yaparsa yapsin. Su an onlari kiruyan annen onlardan darbe aldiginda o da gercekleti gorecektir ama maalesef nedense iş işten geçtikten sonra oluyor bu hep.
 
Ailenizle aranıza keskin bir set çekin. Çünkü bunu yapmamaya devam ederseniz aynı durumlar devam eder. Yengeniz tatillerde gezer sizde ödersiniz malesef. Kusura bakmayın ama annenizde de gösteriş yapmayı seven bir imaj sezdim. Yani yengenizle annenizi tokuşturun ikiside aynıdır huy karakter olarak. Mübarek altın mı kablı bu sözü geçen gelinlerin heryanı çözemedim. Biz ne şartlarda evlendik kimse kırılmasın istedik yine bize laf söylendi. Hayat işte bir taraf alttan alınca alttan alan tarafa acımıyor
 
Onları sömüren hayırlı evlat, onları düşünen kötü evlat oldu.
Fazla fedakarlık ve pasiflik gerçekten insanı daha saygın yapmıyor. Aksine daha ezik yapıyor. Artık abimin yengemin yaptıklarına pasif kalmak istemiyorum. Lafı söylemek istiyorum. Dilerim dediğiniz gibi annem bir gün onu düşünenin ablam ve ben olduğumu anlar.
 
Aslında annem gösterişi seven biri değil. Gençken işe hep aynı kıyafetlerle giderdi. Hep bize alırdı. Kendini düşünmezdi. Ama gelin ailemize gireli beri onun her istediğini yapmaya çalıştılar. Tamam yapsınlar ama bizi aşan şeylere de “kızım bu bizi aşar kusura bakma” demeleri gerekirdi. Ben de anlamıyorum gelin bu kadar ne yapıyor da vazgeçilmez oluyor. Hepimizi ayırmadan adil davransa kıyamet mi kopar. Yemeğin bile en güzel yerini ilk ona koyar. Daha çorbası bitmeden yemeğini koyar getirir. Ablamla bize de kötü yerini vermez ama yemeğin hep en güze yerini yengem yer ne tesadüf. Mesela börek koyacak. Ona tepsinin ortasından koyar. Koy tabaklara rastgele kime ne denk gelirse. Bu konuda bile bizi ayırıyor.
 
Yuh çeke çeke okudum. Anne baba çok kıymetlidir benim için hep mümkün olduğunca orta yol bulunsun isterim ama çok net sizin annenizin yüzüne bile bakmazdım ben olsam. Elin sümüklüsü için yetişkin kızlarını dövmek ne demek yahu. Çok ciddiyim görüşmeyin ne anne ne baba ne abi ne yenge. Olmaz olsunlar daha iyi.
 
Yengenizin ailesi varlıklı mi? Ya da ne bileyim soylu falan mı? Anneniz belli ki oğluna aşık pipitapar bır kadın ama ayrıca inanılmaz kompleks kokuyor geline karşı davranışları...sanki bu mikemmel varlık bize gelin geldi ya, artk ne istese yapmalıyız mecburen der gibi şartlanmis yıllardır
 
Konuyu okumaya başlarken işte yine gelini çekemeyen görümce konusu diye düşündüm yalan soylemeyim ama okudukça sizin hakliyken bu kadar olaya nasil sessiz kalabildiginize hayret ettim ben olsam şu an annem babam dahil hicbiriyle görüşmüyordum. Tek takdir ettiğim şey satılan o evden payınızı almanız oldu iyiki hakkınızı onlara birakmamissiniz. Şu an için mümkün olduğunca onlarla muhatap olmayın hiçbir seylerine yorum dahi yapmayın sanki yoklarmis gibi davranın en iyisi bu bence.
 
ben anlamiyorum cocugunun kirasini ödeyen, ikide bir onlar icin kredi ceken aileleri.
almanya’da doğudum büyüdüm alim gücüde iyi ama kimse kimse icin borc cekmiyor kendi evinin kredisini anca ödüyor.
bu ve buna benzer konular beni hep sasirtmistir neyse


hata aslinda en basinda yapilmis. abiye gereksiz destek verilmis, abi ve yengeye gereksizce tahammül edilmis. en cok ama size üzüldüm, bide dövülmenize.

bu ablamla ayri ev tutmam icin bence yeterli sebep olurdu
 
annenizin akli melekeleri yerinde değil. normal bir insan böyle ayrım yapmaz çocukları arasında.
üzgünüm belki ağır gelecek ancak annenizi psikolojik sorunları olan, idare edilip geçilecek biri gibi görün. mümkün mertebe hayatınıza dahil etmeyin. birikiminizden bahsetmeyin, ev alırsanız gizleyin. çünkü abinize vermeniz için size baskı yapar mutlaka.
ablanızla kendi hayatlarınıza odaklanın.
bizim çevremizde de var gırtlağa kadar borç içindeyken tatilinden, kıyafetinden geri kalmayanlar. onlara müstahak diyorum artık.
borçtan evini satacak duruma gelmiş ama tüm yaz ordan oraya gezenler gördüm iki yıldır. sonra da ağlıyorlar yok diye, depresyondayım diyorlar.
işte öyleleri hep bu şekilde ana babaya güvenenler. nasılsa bana verir, satar bana harcar falan diyorlar.
anne babanız istediklerini yapsınlar, siz abinizden uzak durun.
 
24 yaşımda annem beni kabloyla dövecek ve ben bir daha o eve ayak basıp annemle görüşeceğim öyle mi? Lütfen şu yazdıklarınızı 3. göz olarak tekrar okuyun. Mesele abi-yenge meselesinden çok daha fazlası. Ailenizden kimseyle görüşmeyin, kafanız rahat etsin. Ailenizde para suyunu çekince sıra sizlere gelicek. Hayır dediğiniz zaman ise, anneniz size ‘sütümü helal etmiyorum’ diyerek başlayacak duygu sömürüsüne…
 
Hayır aksine borç içinde yüzen bir ailesi var yengemin. Onlar da kendi oğulları yüzünden borçlu.
 
Allah korusun asla öyle bir görümce olmak istemem. Ben de acaba fesatça mı düşünüyorum diye burada konu açtım. Yıllarca sessiz kaldık ablamla ama artık dayanamıyoruz. Yakında patlarız. Çok dolduk.
Yoklarmış gibi davranmak için anne babamı da silmem gerekir. En azından bir süre için.
 
Avrupa ülkelerinde doğup büyüyen akrabalarım ve oralarda çalışan arkadaşlarım var. Çoğu gençlerin 18-20 den sonra aile ile birlikte yaşamadığını söylüyor. Bizim kültürde aileler biraz korumacı davranıyor. Avrupalılar daha serbest bırakıyor sanırım.
Ben de ablam da şehir dışında yaşıyoruz 2 yıldır. Farklı şehirlerdeyiz. Ablam doğuda. Olaylardan uzak sayılırız ama yine de yansıyor. Tam kurtulamıyorsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…