Merhaba kızlar, size kısaca durumumu anlatıp tavsiye istemek istiyorum.
Şimdi ben 5 yıllık evliyim. Eşimde bende çalışıyoruz. İkimizinde işi rahat. Gelirimizde orta. Ben 4. yılı hamile kaldım. 5. yıl çocuğumuz oldu. Bu şekilde planlamıştik zaten. Askerlik, iş kurma, psikolojik hazırlık, borçlar derken her şeyi tamamladık, çocuk yaptık.
Doğumum psikolojik olarak çok zordu. İlk iki ay çocuğa alışmakta, anneliğe alışmakta çok zorlandım. İlk ay annem destek oldu. Yaralarım iyileşti, kayınvalidem geldi 10 gün sonra herkes evine gitti. Kaldık baş başa.
Sevgili eşimle şöyle bir sorun yaşıyoruz. Ben anneliğin bu kadarda hayatımı etkileyeceğini bilmiyordum, düşünmüyordum. Şok oldum. Psikolojik ve fizyolojik olarak çok yoruldum. Eşimden destek bekledim. Ilk ay annem varken de gittiklerinde de hep desteğini istedim.
Nedir bu destekler? Psikolojik olarak şefkat ve çocuk bakımına, ev işlerine destek.
Eşim bana destek olmadı diyemem. Psikolojik olarak birkac kez ne kadar zor şeyler yaşadığımı ifade etti. Çocuğumiza çok iyi baktığımı, çok iyi anne olduğumu söyledi. Çocuk çok gazlı iken bana 2, 3 hafta kahvaltı hazırlayıp ise gitti ve 3 aylik dönemde 3 kez fslan çamaşırlari o halletti. Her sabah ekmek aldı. Yine 2 haftasonu büyük tencere iki çeşit yemek yaptı ben o gaz dönemlerinde(3 ay sürdü) , yedim. Tüm dış işleri de o halletti. Hastaneye götürmek, ilaç almak, bez almak, alışveriş yapmak vs. Bir de 3 güne bir çocugu yıkıyorum. Bana çocuğu yıkarken tutmakta ve kuvetini döküp zemini silmekte hep yardım ediyor. Haftada bir iki soframızi topluyor ve her haftasonu bize kahvaltıyi o hazırlıyor. Bebek sarilikken sabahları işe gitmeden önce ve gece (3 ayda toplamda 4 kez falan) bebeğe mama verdi. Bunlar dışında ise hiçbir şey yapmıyor, yapmadı. Burada ne saydiysam o. Özelliklede saymadım ama sayılı yaptı yani aklımda kaldı.
Şimdi benim yaptıklarımi sayalım. Evi temiz tutmak(hergun çocuğun odasını süpürmek, yatakları toplamak, evi havalandırmak, 2 güne bir evi süpürmek, hergun toplamak, hergun Tualet-lavabo yıkamak) , çamaşır(her haftasomu ve bazen haftaici ayırmak, yıkatmak, asmak,katlamak, yerleştirmek) , Ütü(çocuğun kıyafetlerini hep utuluyoruz) çocuğun bakımı(sakinleştirme, burun temizleme, besleme, alt değiştirme ihtiyaçlarını satın alma, oynatma, uyutma, gece kalkma) , akşam yemeklerini hazırlama, bulaşıklari yerleştirme, toplama, yikama(tezgah, firin tost makinesi, Buzdolabı vs) , düzen-tertip (etrafa atılmış çoraplar ve giysileri toplama) ,asilara götürmek. Misafirleri ağırlama.
Bunlari yaparken 2 haftada bir(eşimin misafirleri geleceği zaman) yardım için yarım gün kadın çağırıyorum. Onun yaptığı zaten 3 gün gidiyor max.
Bu yaptıklarımi ilk ay annem yaptı ben anneme yardım ettim. 2 aydan itibaren hep ben yaptım eşim de işte saydığım şekilde yardımlarda bulundu.
Şimdi ikimiz bunları yaparken eşim 3 aydır haftanın 2,3 günü arkadaşları ile çıkmak istiyor. Benim çıkmami, gezmemi istemiyor. (çocuk üşür, mikrop kapar vs.) ama çocuğa baksan ben çıksam biraz diyince onu da hep yokuşa sürüyor. Çocuğa baksan biraz dinlensem demem için onun telefonla oynama, uzanma, uyuma (ve bazı günler arkadaşları ile vakit geçirme) dongulerinin bitmesini beklemem gerekiyor ki bazen o döngü bitince günde bitmiş oluyor. He bazende onun iş yerinde çıkmış sorunları halletmesi veya kafasında halletmesini bekliyorum. Haftasonu Öğle uykusuna yatıyor. Haftaici işten gelince işte o döngüde uyuyor. (ben daha 1 haftadır gün içinde uyuyorum çocuk uyuyunca, ondan önce hiç uyuyamıyordum. Vakit yoktu)
Şimdi size her şeyi anlattım ve soruyorum.
Ben bu adama önce bize zaman ayirmalisin, keşke benimle zaman geçirmeye can atsan (çünkü arkadaşları için can atıyor), sorumlulukları paylaşsak, sevgini hissetmek istiyorum, bende kendime zaman ayırmak istiyorum, çocukla ilgilenmeni istiyorum, duş almak istiyorum dediğim için haksızlık ediyor muyum? (Duş almaya çok takılmayın öyle yazınca sanki cok haklı görünmek ister gibi olmuş ama bu da taleplerim arasında var. O olmadığı zaman duş alamıyorum kokuyorum. Eve gelene kadar 11,12 oluyor yorulunca da alacak güçte hissetmiyorum)
Haklı mıyım, haksız mıyım?
Haklıysam da haksızsam da önerilerinizi istiyorum.
Haklıysam ne yapmamı önerirsiniz?
Haksızsam nasıl kabullenebilirim, yöntem önerir misiniz?
Haklıysam ve kabullenmem gerekiyorsa da öneride bulunur musunuz?
gücünüzün bu kadarına yettiğini söyleyin. Çözümü o bulsun ondan sonra. Yemek olmayınca, temiz çamaşır bulamayınca mecbur çözüm bulur.
aynı aslında ama ben artık yükü taşıyamıyorum. Hallediyorum ama yorgunluktan öfke doluyorum. 
Bu adam ya evlilik adami değil ya da kaçıyor sizden
bi ayar verin bakalım
