Aynen ben de öyle düşünüyorum..yan masamızda çocuk sürekli kendi kendine bağırıyor ve önündeki şişeye çatalıyla vuruyordu..resmen rahatsızlık veriyordu herkese ama anne baba o kadar rahattı ki bakıp gülüyordu.tamam kendi evinde sana sevimli gelebilir ama orada toplum içindesin al elinden değil mi ya da en azından çaba göster yok..böle olunca toplumun değişmeyeceğini düşünüyorum ve hiçbiryere gitmek istemiyorum..insanlarda acayip bir genişlik var çocuklara karşı eskiden biz azcık yüksek sesle konuşsak babam hemen uyarırdı..Benim cocugum yok cocugu olan anlamaz demisler. 2 yaslarinda bebek masasinda icli icli aglayan cocuklar gorunce bende uzuluyorum. Tabiki farkindayim cocuk bu aglar laftan anlamaz huysuzlanir bunlar dogru evet. Benim dikkatimi ceken bu cocuklari hic umursamadan yemesine icmesine sohbetine devam eden aileler. Bu umursamazlik cok fena birsey.
İnanın keyiften binilmiyor o otobüslere. Ayrıca çocukları toplumdan ayrı yetiştirmenin çözüm olduğunu düşünmüyorum. Çevremde öyle yetişen çocukların toplum içerisine girdiklerinde daha da sıkıntı yaşadıklarına şahit oldum.Sizinki farklı bir durum olmuş yapacak bişey yok..mecbur kalmadıkça çocukla yolculuk yapmazsınız..ne mutlu size toplu yaşama kurallarını öğretiyorsunuz. İnşallah ilerde ben de böyle bir anne olurum...
Yok artık demek istiyorum. O yaştaki çocuklarla nasıl öyle bir filme girer ebeveynler ve sinema salonu görevlileri nasıl içeri alır o çocukları. Tümden sorumsuzluk örneği. Ben de konu sahibine sinemaya gidin diyecektim.Amma abartmışsınız yahu. Sankı kadın çocukları imha etmenin yollarını sormuş. Çocuksuz mekan tavsiyesi istemiş sadece. Bu çocukları sevmiyor, onlardan nefret ediyor, gördüğü yerde bıçalklamak istiyor anlamına gelmez. Niye öyle tepkiler veriyorsunuz?
Evet çocuksuz bir insan olarak çocuk sesinden zaman zaman rahatsız oluyorum. Çocuklu ailelerin gitmeyeceği mekanları, çocuksuz otelleri tercih ediyorum. İlerde bir çocuğum olursa da tem tersini yapıp çocuklu otelleri, çocuğa uygun mekanları tercih edeceğim. Bu çok tuhaf bir şey değil. Şu an çocuk sesi dinlememe hakkımı kullanıyorum, çocuğum olduğunda da çocuk sesi dinlemek istemeyenlere saygı duyacağım, ona uygun yerlere gitmeye dikkat edeceğim.
Geçen hafta sonu eşimle sinemaya gittik. The loft adında gayet yetişkinlere özgü bir film ve 9.30 seansı. Film altyazılı. Ve sürpriz 2 çocuklu bir aile. Biri 5 diğeri maksimum 3 yaşında iki çocuk. Çocuklara tabi ki bilet alınmamış. Alışveriş merkezinin sinema salonu resmen avuç içi kadar ve full... İki saat boyunca o çocuklar sıkıntıdan patladı. Koltuklara tekme attılar, ağladılar, mızıldadılar. Baba ayrı söylendi beni neden alt yazılı filme getirdin diye (ona ayrı uyuz olduk). Kadın hiç umursamadan filmini seyretti. İnsanlar söylendi, uyardı tınlamadı hatun. Şimdi biz bunlara "ay çocuk bunlar tabi ki huysuzlanacaklar" mı diyelim yoksa aileye mi kızalım. Bu durumdan rahatsız olduğumuzda çocuk sevmemiş mi oluyoruz?
Dün de başka bir konuda yazdım, evim çocuk parkına bakıyor. Onların sesinden rahatsız olmam, çünkü onların alanı orası. Tabi ki oynayacaklar, gürültü yapacaklar. Ama benim alanıma girerse o çocuk o zaman rahatsız olurum. Bu da sanıyorum ki benim en doğal hakkım.
zaten yorumum sana değildi.tabii ki huzur bulmaya hakkınız var.tıpkı çocukluların olduğu gibi.çocuklar eğitilmeli şöyle böyle diyenlere yazdım.İşte çocuğumux olduğunda o zaman sorun kalmayacak ama her çocuk aynı değil..kimse (çocukları olsa dahi) kimsenin çocuğunun gürültüsünü çekmek zorunda değil..herkesin gezmeye hava almaya huzur bulmaya hakkı var..
Eğitimde sönme diye bir şey vardır bilir misiniz? Çocuk olmayacak bir şey için ağlıyorsa görmezden gelmek gerekiyor yapacak bir şey kalmayınca çocuğun ağlayışı da önce artarak devam ediyor sonra sönüyor. İki yaşından itibaren de kullanılabilir belki de daha küçük belki onu uyguluyorlardır değil mi? Zaten çocuk her ağladığında istediği olursa ağlama davranışı katlanarak devam eder. Sürekli de dikkatini başka şeye çekeyim sussun da çare değil yani ya da ben eğitimi evde yapayım dışarda yapmayım da çocukta kafa karışıklığına neden olur. Hem yabancıların çocukları kendilerini yerlere atarak ciddi anlamda ağlıyor kafalarını kaldırıp bakmıyolar hiç de bizimkiler gibi egosu yüksek bireyler yetişmiyor işte[/QUOTE]paese nativo, post: 40574997, member: 672522"]Benim cocugum yok cocugu olan anlamaz demisler. 2 yaslarinda bebek masasinda icli icli aglayan cocuklar gorunce bende uzuluyorum. Tabiki farkindayim cocuk bu aglar laftan anlamaz huysuzlanir bunlar dogru evet. Benim dikkatimi ceken bu cocuklari hic umursamadan yemesine icmesine sohbetine devam eden aileler. Bu umursamazlik cok fena birsey.
Sen cadi masallariyla mi buyudun hangi mahlukat oluyor bu seninkiher kücük kız çocuğu prenses masalları ile büyüyüp öyle davranılınca ortaya çekilmez egoist mahlukatlar çıkıyor
erkekler için de aynısı geçerli
cocuklardan ve onlarin ailelerinden igrenerek bahsedenler emin olun o aileler ve cocuklarda sizden igreniyorlardir.siz en iyisi cocugu az olan ulkelere gidinde yurdum insanlarida sizden kurtulsun.
ayrica bir zamanlar sizde cocuktunuz sizin sevdiklerinizde(tabi varsa)cocuktu.acaba nasil taskinliklar yaptiniz
kusura bakmasın kimse 18 saat cocuk ağlaması çekmek zorunda değil
Sen cadi masallariyla mi buyudun hangi mahlukat oluyor bu seninki
Yok artik , avm restoranlarini, polenezkoydeki hava alma mekanlarini falan , cocuksuz ailelere tahsis etsinler madem rahatsiz oluyorsunuz..cocugu olan aileler de avm de acikinca zikkim yesinler zaten !!..Biraz da bizim şansımıza heralde hep öyle...polonezköye gittik hava alalım diye bütün masalarda ikişer çocuk ve gürültü vardı yemeği zor yedik..geçen hafta da avm de bi restorantaydım mesela ordada hep çocuklu aileelr vardı
Siz en iyisi bi cocuk yapin bu buyuk sorundan kurtulmus olursunuz.