- 12 Mayıs 2017
- 202
- 322
- 103
- 34
- Konu Sahibi Crazy-cat-lady
- #1
26 yaşındayım, çalışıyorum. Eski küçük telaşları saymazsam bu 26 yıllık hayatımda ciddi şeyler olabileceği fikrine kapıldığım 2 ilişkim oldu. Bunlardan biri üniversitemin başında başlayıp üniversiteden 1 yıl sonra biten 6 yıllık ilişki, diğeriyse bu ilişkiden sonra başlayıp 6 ay süren bir ilişkiydi. [Detaylara boğulmak istemeyenler son paragrafa geçebilirler]
6 yıllık ilişkimin 1. yılında, erkek arkadaşım ayrıldığımız 1 haftada, hep etrafında bulunan bir kızla birlikte oldu ve bunu barıştıktan sonra da benimle paylaşmadı, kız da etrafında bulunmaya devam etti. Bir gün tesadüfen erkek arkadaşımın maillerinden bu durumu öğrendim ve o andan sonra erkek arkadaşıma hiç güvenemedim. Erkek arkadaşım da sağ olsun mutlak güven verme çabasına girmedi hiçbir zaman, ama -miş gibi yapmayı hiç ihmal etmedi. Tabii bunların her biri zamanla ortaya çıktı: Hazzetmediğim kişilerle gizli konuşmalarına rast geldim, kankası (erkek) ile çirkin konuşmalarına... diyebilirsiniz ki o sırada aklın nerdeydi, nerdeydi ben de bilmiyorum inanın. Sanki ona muhtaçmışçasına neden sineye çektim, nereye varmayı umdum, bir yere varsam ne kadar huzurlu olurdum neden düşünmedim? Yoksa düşündüm ama iradem mi elvermedi, ben de onun kadar suçlu muydum? Bilmiyorum... Derken erkek arkadaşım askere gitti, giderken onu beklemeyeceğimden emindi. Beklemiş olmam onda büyük bir minnet yarattı ve o andan itibaren ideal bir erkek arkadaşa dönüştü, ya da ben öyle sandım çünkü yakalana yakalana uzmanlaşmıştı
Beni rahatsız eden arkadaşlıkları ve şüphelendiren hareketleri oldu ama, Allah için hiçbir şeyine rastlamadım ve iyileştiğine de ihtimal verdim. Yine de geçmişte böyle şeyler tecrübe etmiş olmak, insanı mutlu ve kendinden emin bir şekilde evliliğe adımlar atmaktan alıkoyuyor. Hem artık ayrılmaya sebep bir eyleminin olmuyor oluşu, hem de iyi bir partnere (benim için) dönüşüşüne takdir göstermemin gerekliliği beni ayrılıktan uzaklaştırıyordu. Gelgelelim erkek arkadaşımın bazı şüphe uyandıran davranışları ve kurduğu bazı cümleler sonunda ayrıldık. Ayrıldıktan hemen sonra ilişki süresince mimlenmiş bazı isimlerle konuşmak için büyük bir çaba içine girdiğini gördüm ve de benden hemen önceki (6 yıllık bir ilişki yaşadığımızı unutmayalım) kız arkadaşını instagramdan takip etmeye başladı. Vay anasını dedim. Bunları yaparken ve yaptıktan sonra da, benimle barışmak için yalvarmakta idi.İkinci ilişkimi yaşadığım kişi ise bolluk, çok bolluk içinde yetişmiş, güzel bir meslek sahibi ve kötü olmayan bir görünüme sahip bir kişi idi. Ben ilişkimizin başında bu bolluktan haberdar değildim ve bu kadar potansiyel bi yelloz mıknatısı olabileceğini de kestirememiştim. Tavırları da olgun geldiği için, onunla mutlu olabileceğime inanmış ve bir ilişkiye başlamıştım. Ama ilişki sırasında kendisine ilgi gösteren kızlara karşı benim koymasını beklediğim "net" tavrı koyamayışı, şımartılmış büyüdüğü için ilginin sahiplenilmenin ruhunu okşaması ve beni kıskandırma çabaları, beklediği ilginin gösterdiği ilgiden çok çok fazla olması gibi sebeplerle ayrıldık.
[Son Paragraf]
Çok uzun lafın kısası: 6 yıllık ilişkim başta olmak üzere, hayatıma giren erkeklerin sapasağlam bir duruşa sahip olmadıklarını ve iğrençliklerini görmüş olmak beni artık erkekler konusunda çok karamsar düşüncelere itiyor. Yaşıtlarım bir bir evlenirken, artık bazen evliliğin bazense mutlu bir evliliğin bana çok uzak olduğu hissine kapılmaya başlıyorum. Gerçekten mutlu ilişkiye ve evliliğe dair, adanmış ve irade sahibi karakterli bir erkeğe dair umutlarımı kaybetmiş durumdayım. (Öyle ki hatayı kendimde arar oldum, acaba onların bu davranışlarına sebep benim karakterimin farkında olmadığım bir yanı mı diye düşünmeye başladım.) Bu yaşlarına benzer şekillerde gelip, bu hislere kapılıp, neticede mutluluğu yaşayanlarınız benimle paylaşırsa memnun olurum. Şimdiden çok teşekkür ederim.
