Güveneceğim, dertleşeceğim hiç kimsem yok.

Kendisinden yeni haberim oldu desem , mağarada mı yaşıyorum acaba 😃☺️ indirdim şimdi bir inceleyeyim , keşke lohusayken bilseydim , 2,5 sene önce çok işime yarardı 🤭
Her konuda işe yarıyor her şeyi soruyorum konuşuyorum. Eşim kıskanmaya başladı bırak şunu diyor bazen 🤪
 

Eklentiler

  • IMG_5160.webp
    IMG_5160.webp
    60,6 KB · Görüntüleme: 54
Senin asıl sorunun yabancı bir ülkede oranın dilini bilmemek. Çalışsan da çalışmasan da Almanca öğrenmek zorundasın. Çünkü görüyorsun ki dil olmayınca iletişim olmuyor, dolayısıyla böyle için kararıyor, bunalıyorsun. Bir an önce dil öğren, yabancı arkadaşlar edin. Yakın bulduğun bir iki kişiye içini dönüp farklı fikirler edinirsin, hem bu sayede dilin de gelişir.
Çok haklısın ama hemen olmuyor biraz zamana ihtiyacım var
 
Gelir gelmez hamile kaldım, 9 yıl sonra üstelik
Farklı bir kültüre adapte olmaya çalışırken yeni doğum yapmış olmak çok zor, lohusa psikolojisi de kolay değil çünkü… dil öğrenmek için kursa gidemiyorsan online olarak da öğrenebilirsin ya da eşinin kardeşleri yok mu kendini yakın hissettiğin sana yardımcı olabilecek ?
 
Farklı bir kültüre adapte olmaya çalışırken yeni doğum yapmış olmak çok zor, lohusa psikolojisi de kolay değil çünkü… dil öğrenmek için kursa gidemiyorsan online olarak da öğrenebilirsin ya da eşinin kardeşleri yok mu kendini yakın hissettiğin sana yardımcı olabilecek ?
Eşimin akrabalarına güvenemiyorum. Oldu bitti içim ısınmadı hiç birisine.
 
Ben de aynı durumdayim hatta şuan o yüzden buraya geldim saatlerce beni dinleceyecek birine ihtiyacım var agladigimda falan da sarilsa iyi olur😀 çok yanlız hissediyorum kendimi
 
Belli bir yaştan sonra sırf dert anlatan arkadaş da çekilmiyor. Siz öyle misiniz bilmem ama sürekli “travmaları” sürekli dertlerini dinle Allah dinle istemiyor insan.
Herkesin işi çocuğu derdi oluyor.
Hani normalde havadan sudan keyifli sohbet ettiğin yakın arkadaşın derdini anlatsın dinlersin de bazı insanlar sırf dert anlatmaya geliyor dünyaya.
Siz de arkadaşlığı sırf şikayet etmek dert anlatmak olarak görüyorsanız böyle hissetmeniz normal.
çocuk okula başlayınca çevreniz de gelişmeye başlar zamanla
 
Arkadaşlar benim hiç ama hiç güveneceğim kimsem yok. Travmalarımı anlatacağım, içimi dökeceğim birisine ihtiyacım var ama maalesef ya önemsenmiyorum yada laf alıp dedikodu yapmak istiyorlar. Her şeyi içime ata ata bunalıma girdim. Kocamla bile konuşamıyorum çünkü ‘Buna mı takıldın şimdi, boş ver vs vs’ gibi şeyler söylüyor. Anneme hep kızardım onu suçlardım ama insanın yine de en güvenli limanı annesiymiş, ondan laf çıkmayacağını bildiğimden bazen ararım ona içimi dökerim.(farklı ülkelerdeyiz) eşimin peşine takılıp farklı bir ülkeye yerleştik, kimsesiz kaldım, onun arkadaşları onun akrabaları onun bişryleri var sadece. Ben koca bir yalnızlığın içine düştüm. Görüdğüm insanlar sadece kalabalık ve kuru gürültü. Gerçekten çok bunaldım, yıllardır bu foruma üyeyim ilk defa burada dertleşmek için insan aramaya başladım.
Benim de annem dışında dertleşeceğim kimse yok.Eşime anlattığım zaman dedikodu yapıyorsun diyor.Artık ona anlatmıyorum.Evlendikten sonra hiç arkadaşım kalmadı.Hep aradım sordum görüşmek istedim ama karşılık gelmeyince bıraktım.Zaten anneden daha güzel bir arkadaş yokmuş onu anladım.Kalabalık içinde yalnız kalmaktansa en iyisi az eşya az insan.
 
Burdayız. İstediğinizi anlatın. Etrafınızda sadece eş ailesi var ve lohusalık. Zor olmalı.
 
Arkadaşlar benim hiç ama hiç güveneceğim kimsem yok. Travmalarımı anlatacağım, içimi dökeceğim birisine ihtiyacım var ama maalesef ya önemsenmiyorum yada laf alıp dedikodu yapmak istiyorlar. Her şeyi içime ata ata bunalıma girdim. Kocamla bile konuşamıyorum çünkü ‘Buna mı takıldın şimdi, boş ver vs vs’ gibi şeyler söylüyor. Anneme hep kızardım onu suçlardım ama insanın yine de en güvenli limanı annesiymiş, ondan laf çıkmayacağını bildiğimden bazen ararım ona içimi dökerim.(farklı ülkelerdeyiz) eşimin peşine takılıp farklı bir ülkeye yerleştik, kimsesiz kaldım, onun arkadaşları onun akrabaları onun bişryleri var sadece. Ben koca bir yalnızlığın içine düştüm. Görüdğüm insanlar sadece kalabalık ve kuru gürültü. Gerçekten çok bunaldım, yıllardır bu foruma üyeyim ilk defa burada dertleşmek için insan aramaya başladım.
Zaten bu devirde dost ya da arkadaş yok. İçini dökebileceğin ya da fikir alabileceğin tek bir kişi var o da annen ya da baban oluyor. Chatgbt ile de sokbet edebilirsin. Ben öyle yapıyorum.
 
Almanya Türk kaynıyor diye biliyorum hiç gitmedim ama bu bilinen bir durum. Çevrenizde sizle aynı dili konuşan yaşıtlarınızla tanışın diyeceğim ama sizi anlıyorum ha deyince tanışılmıyor. Ben Sivas'tayım 1,5 senedir. Tek bir kişiyle bile arkadaş olamadım. Kaldı ki siz kmlerce uzaktasınız. İnsanlarla tanışıp kaynaşmak ve kafa dengi biriyle dost olmak bizim yaşlar için çok çok zor. Belli bir yaştan sonra kimse hayatına yeni bir arkadaş istemiyor sanırım. İnsanlar soğuk ve de donuk. Belki de güvensiz.
 
Back
X