bende ümit ediyorum bu ay inşallah diyorum beklemedeyim. yine hüsran olsun istemşyorum
ben de deniyorum bu ay bakalım artık :) geçen ay kimyasal gebelik geçirdikten sonra bu ay adetim gecikse dahi ümitlenmem ama inş da hamile kalırım. adetime daha 15 gün var :) ama saymayacağım bile günleri
benimde adetime 14 gün var. hamileliğin ilk belirtisi bacakta uyuşma hissiydi bende. her hamilelikte aynı belirti yaşanır mı bilmiyorum ama şimdiden psikolojik olarak bacaklarım uyuşmaya başladı. eylülde okula hamile gitmek istiyorumm :)
eşimle uzun süredir birlikteyiz zaten o yüzden zaman 5 ay değil de çok uuznmuş gibi zaten doğana kadar 9 ay var evlilik 1.5 seneye yaklaşıyor o yüzden istiyoruz. ümitsiz değilim ama olsun da istiyorum çocukları çok seviyorum. vaktimiz var ama sabırsızlık ta var :)
bende çok istiyorum bu ay hamile kalmak inşallah rabbim isteyen herkese verir.
arkadaşım bi geçen rüyasında görmüş bir oğlum oluyormuş. üstelik bu arkadaşıma çok bahsetmemiştim bebek istediğimi malum olmazsa kimse bilmesin diye kimseye söylememiştim iyki de söylememişim.
inşallah rüyası gerçek çıkar arkadaşımın.
kıslar içinizdeki gücü kaybetmeyin umutsuzluğa hiç düşmeyin ille de çocuk demeyin Allah hayırlı zamanda hayırlı evlat nasip etsin hepinize...ben de ilk bebeğimi düşürdüm şimdi 2.ye hamileyim ama içimde korkum olsa da umudum var...
kıslar içinizdeki gücü kaybetmeyin umutsuzluğa hiç düşmeyin ille de çocuk demeyin Allah hayırlı zamanda hayırlı evlat nasip etsin hepinize...ben de ilk bebeğimi düşürdüm şimdi 2.ye hamileyim ama içimde korkum olsa da umudum var...
burayı okuyunca benimle en rahat empati kurabilecek insanların burada olduğunu görüyorum o yüzden de sanırım sürekli okuyorum. gerçekten de sabırsızlık var hepimizde. annem anlatırdı o da hiç korunmadan bir yılda hamile kalmış asında süreç şuan çok normal ama ne bileyim eve bir bebecik gelme olasılığı beni çok heyecanlandırıyor. düşüncesi bile mutluluk verirken işte insan istiyor :)
haklısın ama ölen bebeğimin ultrasonda elini emişini düşündükçe, kalp atışını düşündükçe çok kötü oluyorum. beni kendime ancak yeni bir bebek getirir diye düşünüyorum. biz bıraksak çevre bırakmaz ki. bakalım hayırlısı bu aydan çok umutluyum. ama olmazsada bu ay kafaya takmam. çünkü doktorun verdiği süre 1 hafta sonra bitecek daha
çivi çiviyi söker hesabı cnm. çevremde o kadar çok kişi var ki cnm kürtaj olmuşlar bebekleri düştüğü için. şimdi çocukları var ve onlar bunu çok kolay anlatabiliyorlar. meğerse zamanında neler çekmişler ama bunları unutmuşlar gitmişler şu an. o yüzden hepsi geçecek hepsini unutacağız :)
benim 10. ay olacak bu ay sabırsızlanmam normal değil mi?