Herkese merhaba, belki hatırlayan olur, ben geçen bayram kaynanamla tartıştım ve şuan konuşmuyoruz. Görümcemde bu olayda annesiyle aramı yapmaya çalışan taraf gibi davrandı ama hiçte öyle yapmadı. Sadece göstermelik olarak ben senin yanındayım falan gibisinden esimin yanında böyle şeyler söyledi.
Görümcemle aynı sehirdeyiz eşimin annesi ve babası uzakta. Görümcem normalde beni pek arayıp sormaz napıyorsun falan diye bende oyle, 2 yıldır evliyim hatırladığım 2 hadi en fazla 3 kez olsun öyle aradı. Buluşmak falan istediğinde hep eşimi arar onunla görüşür falan. Ama buluştuğumuzda sohbet falan ederiz öyle tavırlı değildik yani yeni yeni yakinlasiyorduk gibi geliyor. Bu olaydan sonra bı kez numara değiştirdiğini haber etmek için aradı birde dün aradı napıyorsun diye. Hafta sonu görüşelim dedi. Hafta içi çocuğunun etkinliğine davet etti bende işim var dedim gelecek olursam haber veririm dedim. Ama içimden pek gelmiyor. Niyeyse nabız yoklamak için böyle iyiymiş gibi davrandığını düşünüyorum ama işin sonunda mesela kötü gelin ben yaklaştım o kaçtı damgası vurulmasıni da istemiyorum. yani aslında biz annesiyle tartışmadan önce bulusmalarimizda yeni yeni bağ kuruyorduk öyle hissediyordum. Ama bu olaydan sonra hiç olumlu yaklasamaz oldum. Annesini kayirircasina kurduğu cümleler ama her konuşmamızda sadece bu olay degil. Mesela kendi kaynanasiyla bı problemini anlatırken hemen bana ama annem sana hiç öyle yapmaz der yani asla objektif yaklasan bı insan olduğunu düşünmüyorum, sanki biz bu şehirde olmasak bana o da annesi gibi tavır alacakmış gibi geliyor ben mi yanlış düşünüyorum. Bu fikri nasıl asabilirim. Kardeşimle konuştuk bence çok uzak durma diyor yani buluş ama sınır çiz yine, tamamen bağları koparmak ailesel açıdan olumsuz olabilir diyor. Ben çok kararsızım geçenlerde kafaya koydum hiç görüşmeyecegim dedim ama bilemiyorum şimdi bu aramasını yani yinede ben yanındayım olarak mi nabız yoklaması olarak mi düşünüp hareket etmeliyim mesela ikiside olabilir, arada kardeşi var sonuçta
Görümcemle aynı sehirdeyiz eşimin annesi ve babası uzakta. Görümcem normalde beni pek arayıp sormaz napıyorsun falan diye bende oyle, 2 yıldır evliyim hatırladığım 2 hadi en fazla 3 kez olsun öyle aradı. Buluşmak falan istediğinde hep eşimi arar onunla görüşür falan. Ama buluştuğumuzda sohbet falan ederiz öyle tavırlı değildik yani yeni yeni yakinlasiyorduk gibi geliyor. Bu olaydan sonra bı kez numara değiştirdiğini haber etmek için aradı birde dün aradı napıyorsun diye. Hafta sonu görüşelim dedi. Hafta içi çocuğunun etkinliğine davet etti bende işim var dedim gelecek olursam haber veririm dedim. Ama içimden pek gelmiyor. Niyeyse nabız yoklamak için böyle iyiymiş gibi davrandığını düşünüyorum ama işin sonunda mesela kötü gelin ben yaklaştım o kaçtı damgası vurulmasıni da istemiyorum. yani aslında biz annesiyle tartışmadan önce bulusmalarimizda yeni yeni bağ kuruyorduk öyle hissediyordum. Ama bu olaydan sonra hiç olumlu yaklasamaz oldum. Annesini kayirircasina kurduğu cümleler ama her konuşmamızda sadece bu olay degil. Mesela kendi kaynanasiyla bı problemini anlatırken hemen bana ama annem sana hiç öyle yapmaz der yani asla objektif yaklasan bı insan olduğunu düşünmüyorum, sanki biz bu şehirde olmasak bana o da annesi gibi tavır alacakmış gibi geliyor ben mi yanlış düşünüyorum. Bu fikri nasıl asabilirim. Kardeşimle konuştuk bence çok uzak durma diyor yani buluş ama sınır çiz yine, tamamen bağları koparmak ailesel açıdan olumsuz olabilir diyor. Ben çok kararsızım geçenlerde kafaya koydum hiç görüşmeyecegim dedim ama bilemiyorum şimdi bu aramasını yani yinede ben yanındayım olarak mi nabız yoklaması olarak mi düşünüp hareket etmeliyim mesela ikiside olabilir, arada kardeşi var sonuçta
Gerçekten mesafeli ama tamamen uzak olmamak en doğrusu olabilir galiba bu süreçte
