- Konu Sahibi morcivertkedi
- #1
iyi geceler herkese.
bodoslama giriyorum mevzuya. görümcem benden küçük ve psikolojik olarak rahat olmayan biri. gün içerisinde sürekli evde, anneanne ve babaanne dışında hiçbir yere gitmiyor var olan arkadaşları da yok artık.
neyse saçının aşırı döküldüğünü düşünerek (her gün kaç tel döküldüğünü sayıyordu ve asla 100ü geçmiyordu, ama normal olduğuna inandıramıyorduk) sıfıra vurdu saçını bir anda. o an orda olsaydım asla izin vermezdim. ama ilk gördüğümde elbette aşırı tepki vermedim daha iyi olmuş rahatlarsın vs gibi şeyler söyledim. sonrasında çok pişman olduğunu ve bir daha asla kestirmeyeceğini söyledi. kaldı ki dökülmesi normalken kendi gözünde de normale döndü ve ikna oldu saçı yavaş yavaş uzamaya başladı.
bu kez egzama sardı kulaklarını yüzünü ve saç diplerini. ağlayarak kesmiş yine saçlarını henüz görmedim. ben zamanında kvye de bu kızın sürekli boş olduğundan, bişeyleri kafaya takmaya aşırı vakti olduğunu, kesinlikle kendine bir hobi edinmesi gerektiğini söyledim. çok oralı olmadılar. bu tarz şeyler gün yüzüne çıktığında kv bana “gel konuş bu kızla. sen konuşunca biraz rahatlıyor” diyor. ama artık benim konuşmam da bir yere kadar. somut şeyler yapmak istiyorum. artık kvye de söylemeden bi yer ayarlamak istiyorum, bi kurs olabilir dil kursu gibi. ama tek başına değil beraber gideriz. ben zaten baya yoğunum, evde vakit geçirmeyi özlüyorum ama yalnız kalmaması için ona eşlik etmeyi düşünüyorum. saçını birkaç kez görmem lazım, benim görmeme alıştıktan sonra birkaç günlük bizde kalmasını falan teklif etmeyi düşünüyorum. ya da farklı fikri olan söylesin bana. konuşmak artık pek götürmüyor.
farklı fikirlere açığım, ona emrivaki mi yapmalıyım bu şekilde yoksa söylemeli miyim? ama kesinlikle bir meşguliyet bulma taraftarıyım.
uzun oldu biraz şimdiden teşekkürler herkese.
bodoslama giriyorum mevzuya. görümcem benden küçük ve psikolojik olarak rahat olmayan biri. gün içerisinde sürekli evde, anneanne ve babaanne dışında hiçbir yere gitmiyor var olan arkadaşları da yok artık.
neyse saçının aşırı döküldüğünü düşünerek (her gün kaç tel döküldüğünü sayıyordu ve asla 100ü geçmiyordu, ama normal olduğuna inandıramıyorduk) sıfıra vurdu saçını bir anda. o an orda olsaydım asla izin vermezdim. ama ilk gördüğümde elbette aşırı tepki vermedim daha iyi olmuş rahatlarsın vs gibi şeyler söyledim. sonrasında çok pişman olduğunu ve bir daha asla kestirmeyeceğini söyledi. kaldı ki dökülmesi normalken kendi gözünde de normale döndü ve ikna oldu saçı yavaş yavaş uzamaya başladı.
bu kez egzama sardı kulaklarını yüzünü ve saç diplerini. ağlayarak kesmiş yine saçlarını henüz görmedim. ben zamanında kvye de bu kızın sürekli boş olduğundan, bişeyleri kafaya takmaya aşırı vakti olduğunu, kesinlikle kendine bir hobi edinmesi gerektiğini söyledim. çok oralı olmadılar. bu tarz şeyler gün yüzüne çıktığında kv bana “gel konuş bu kızla. sen konuşunca biraz rahatlıyor” diyor. ama artık benim konuşmam da bir yere kadar. somut şeyler yapmak istiyorum. artık kvye de söylemeden bi yer ayarlamak istiyorum, bi kurs olabilir dil kursu gibi. ama tek başına değil beraber gideriz. ben zaten baya yoğunum, evde vakit geçirmeyi özlüyorum ama yalnız kalmaması için ona eşlik etmeyi düşünüyorum. saçını birkaç kez görmem lazım, benim görmeme alıştıktan sonra birkaç günlük bizde kalmasını falan teklif etmeyi düşünüyorum. ya da farklı fikri olan söylesin bana. konuşmak artık pek götürmüyor.
farklı fikirlere açığım, ona emrivaki mi yapmalıyım bu şekilde yoksa söylemeli miyim? ama kesinlikle bir meşguliyet bulma taraftarıyım.
uzun oldu biraz şimdiden teşekkürler herkese.
Son düzenleme:
bir dil kursu onun üniversitede de işine yarar. ya da kişisel eğitim kursları, maksat kayıt olana kadar bari boş geçirmemesi
