- Konu Sahibi sozlukyazari
- #1
merhabalar arkadaşlar.Bu forumda yeniyim, ama daha önceden yazıları ilgiyle takip ediyordum.Benim sorunum da görümcem başlıktan anlaşılacağı gibi.Daha doğrusu aslında bir yüz göz olma durumumuz ya da bir kavgamız olmadı çok şükür.Kendisi ok gelgitli bir insan.Mesela ayda yılda bir görüşürüz onda da eğer ben konuşmazsam kesinlikle nasılsın iyi misin deyip sohbet açmaz. Bazen iyi davranır bazen de suratıma bakmaz... Mesela aynı site de oturmamıza rağmen bir kapısını açıp hadi ben geldim demeye çekinir insan... Ha diyeceksiniz ki e ne güzel ne o geliyor ne sen gidiyorsun.Evet ben de bu durumdan çok çok mutluyum.Biz ondan sonra evlendik yeni gelinim daha ve rahatsız etmemesi benim de işime geliyor.Ama eşimle çıktığımız günden beri dengesiz hareketleri illallah getirdi.Ben dengesiz insanlardan nefret ederim.Mesela bize geldiğinde çok sıcak davranırım kendisi yabancı hissetmesin diye samimiyetle yaparım bunları halini hatrını sorarım, ama kendisinden en ufak bir samimiyet alamıyorum.Gün oluyor kapısına gittiğim oluyor kurabiye götürmek için beni içeri davet etmiyor.Gün oluyor benimle çok samimi oluyor ve yapmacık şekilde fotoğraflarda bana poz veriyor:B)) mesela giyinmişim saçlarımı yaptırmışım kayınvalideme gitmişiz diyelim beni görür görmez yüzü allak bullak oluyor.Ve kesinlikle ben konuşmazsam konuşmuyor.. Eşi bu durumu anlıyor galiba ki adam konu açmak için panik halde çırpınıyor.. Dün eşime bu konuyu ilk defa açtım.Ve kardeşinde davranış bozukluğu olduğunu söyledim.Ve bunu garip karşılamadı kendisinin de daha önce bana bu ve buna benzer örnekler verdiğini ve bana nasıl davranılıyorsas aynısını yapmamı söyledi. Neden bu kadar zorladım kendimi neden kızın gönlünü yapmak için kendimden ödün verdim şimdi bin pişmanım..