merhabalar,
arkadaslar ben senelerdir gögüslerimden cekmis insanDim..
Neyseki bu sene hem maddi acidan hem manevi acidan kendimi toparlayip bu ameliyati olmaya karar verdim. Yurt disinda bu tür ameliyatlarin cok pahali olmasindan, türkiyedeki bilhassa izmirdeki cerrahlari arastirmaya basladim ve benim icin hastanenin özel olmasi degil, doktorun uzman olmasi önemliydi, cogu hastane ve ekipleri cok ilgi cekici gelsede, doktorlari arastirdigimda bilgi edinmek veya tavsiye bulmak cok zor oluyordu, ki Izmir´de Cerrah aramalarinda her zaman Ufuk Bilkay ismiyle karsilasiyordum. Zaten referanslarini okuduktan sonra ne yalan söyliyeyim, baska bir doktor arastirmadim, esimin kararsiz tavirlari karsisindada fazla celiski yasamadim, cünkü ben kafamda netlestirmistim zaten, ameliyati sonucta ben olacaktim, ona sadece desteklemek kaliyordu :)
Ufuk Bilkay, her mail´e sabirla, detayli ve en önemliside haftalarca bekletmeden cevap veren bir doktor. Ilgisiz degil yani.
Günlerce, haftalarca maillere cevap bekledigim 3-4 doktor vardi cünkü..
Neyse, geleyim aslinda en önemli konuya..
Ben 24 yasinda, 6 yillik evli ve henüz cocuklari olmayan bir bayanim, sikayetlerimden dolayi cocuk emzirmeyi hic takmadim kafaya, tabii düsünüp üzülüyordum ama böylede verimli olmayabilirim diye düsünüp karar verdim ameliyata, cevremde bir cok normal gögüslü saglikli annelerin cocuklarini emziremediklerine sahit oldum, ama devir eski devir degil, anne sütünü aratmayacak besinler var bebekler icin, gögüs ameliyati olmayipta magdur annelerde var bunuda bilmemiz gerekir.
Neyse, ben konuma geri döneyim
arkadaslar ben 23 Agustos 2010 tarihine ameliyat randevumu aldim Ufuk Bilkay´dan, 20.08.2010 muayene randevum vardi. Ben korkudan vazgecmek üzereyken, esimin ve akrabalarimin destegiyle kendimi doktorumun yaninda buldum (bugün iyiki vazgecmemisim diyorum!!).
Doktorumun sakin, güleryüzlü ve ilgili haliyle, korkularim ve heyecanim o kadar azaldiki, muayeneden eve güle oynaya geri döndüm..
Ameliyat günü geldi catti, azda olsa heyecan vardi tabii, ama hastane personeli ve doktorumun sakin tavirlariyla sakinlestiriciye bile gerek duymadim, cizim oldu (eski halleri cok cirkindi gercekten) ve ben ameliyathanenin yolunu tuttum.. Uyandigimda narkoz´un etkisinden ne yaptigimi fazla hatirlamiyorum, ama o günü uyumak ile gecirdim. Ertesi gün taburcu oldum, ne yalan söyliyim agri sanci falan minimum seviyesindeydi.. Neyse, 4 gün sonra bandaj cikartilip özel sütyene gecilecekti ve olduda, o 4 gün icerisinde sanciniz oluyor ama benim cok az´di zaten agri kesiciler falan aliyorsunuz, onlarla gecistiriyorsunuz agrilari sancilari. Sütyen takilip hastaneden ciktigimda cok farkli hissettim, bakmaya doyamiyordum desem yalan olmaz.. Pansumanlarim yapildi, her hafta kontrole gittim (tatilim 4 bucuk hafta falan idi zaten) hep güleryüzlü, hep güldüren, tekrar tekrar sordugunuz sorulara sabirla cevap veren bir doktor karsiliyordu beni.. Doktorum Ufuk Bilkay..
Sonuc: Arkadaslar doktorumun emzirmekle ilgili cok korkusu oldu, ama korktugu basina gelmedi, süt bezlerine dokunulmadi, yani emzirebilecegim insallah, o kismini Allah bilir. Ama buna ameliyatta karar verebilirdi ancak, bu durum daha önce konusuluyor ama sonuctan daha önce bilginiz olmuyor.
Ama hic korkmayin, gercekten herseye bedel!! Yegenimi eskiden kaldirmak istedigimde belim kopardi, simdi doya doya seviyorum, kucagimdan 3 dakika sonra atmak zorunda kalmiyorum, ameliyattan önce kendimi düsündümde aman Allahim, o gögüslerle cocugumu doyasiya sevemezdimki, bel agrisindan..
Bunu cekenler beni cok iyi anlar, ki ben cekenleri cok iyi anliyorum.
Ayriyetten bu zamana kadar giyemediginiz bir sürü kiyafeti istediginiz gibi giyiyorsunuz, rahat, mutlu ve kendine güvenen, toplumda bütün ilgiyi dikkatleri artik üzerine cekmeyen bir bayan oluyorsunuz!! Agrilarinizdan, sancilarinizdan kurtuluyorsunuz.. Bende öyle..
Zaman herseyin ilaci, dogru adres,dogru cerrah mutlulugun baslangici diyorum ve Doktorum Ufuk Bilkay´a sonsuz tesekkürlerimi sunuyorum..
Hosca kalin Arkadaslar..
Sevgiler
Selda
