Fiziksel şiddet varsa şikayet edin. Çocuğun böyle bir baba ile büyümesindense anne ile yaşaması daha mantıklıHerkese merhaba. Ben 3 yıldır Almanyadayim. Geldiğimde 6 yaşında oğlumla geldim. Eşim para konusunu çoğunlukla halletti. 1/3nü de babam verdi sağolsun. Ben burada yüksek lisans yaptım. Kendi ülkemde doğru-düzgün bir işim yoktu.
Almanya'ya geldikten sonra oğlumla yalnız başıma bir çok şey atlattım. Param bitti, öğrenci işlerinde çalıştım, bir yandan da oğlumla ilgilendim, okuluydu, hastaligiydi ve s. Aynı zamanda tez yazma dönemimdi. Neyse ki, kısacası çok uğraştım ve şükür ki yüksek lisansı tamamladım. Sonra iş buldum, online çalıştım. Eşimi aile birleşimi vizesiyle buraya getirdim.
Gelelim asıl konuya - eşimle kendi ülkemde dahi iyi bir evliliğim yoktu. Beni çoğu kez aşağıladi, fiziksel şiddet gösterdi. Almanya'ya yalnız gelme fikri onundu (ben burada okuyup onu da getireyim, oğlumuz burada büyüsün diye) ama ben de kabul ettim. Oradan ne şekilde olursa olsun ayrilmakti fikrim. Kararlıydım bir daha ülkeme dönmeyecektim. Ailem de arkamda durmamışti çünkü.
Gel gör ki ben maddi olarak verdiyi para için, yani o parayı geri ödemek amacıyla onu da Almanya'ya gelmesine yardım ettim. Düşündüm ki artık değişmiştir, bir işim var, bir düzen kurdum, oğlumuz için bir şans verelim evliliğimize. Bu arada oğluna tapar.
Ama nafile. Yine aşağılama, karşılık verdiğimde şiddet girdi işin içine. Şimdi durum şöyle ben onu şikayet edersem vizesi benim üzerimden olduğu için büyük ihtimalle ülkeden atılacak. Ve oğlumun babasını ne zaman göreceği belli olmayacak. Uzlaşmaya hiç yanaşmıyor. Az önce de konuştum, sen suçlu olmazsan ben yapmam diyor.
Oğlum onu çok seviyor. Ama çocuğa kötü örnek oluyor. Ben çok çaresizim. Ülkeden atılmasına neden olmak istemiyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Uyuyamadım şu saatte.
Türk değilim. Yazım hatalarım affola.
Ne yapmam gerek bilmiyorum. Bana akıl verin lütfen.
Tabiki öyle, ama çocuğumun onu görme gibi şansı neredeyse olmayacak. Bu beni üzüyorFiziksel şiddet varsa şikayet edin. Çocuğun böyle bir baba ile büyümesindense anne ile yaşaması daha mantıklı
Olmasın. Bu şansı kendi kaybediyor. Çocuğunu düşünüyorsa ona göre hareket eder. Demek ki düşünmüyorTabiki öyle, ama çocuğumun onu görme gibi şansı neredeyse olmayacak. Bu beni üzüyor
Hayır, ben ayrilmak istiyorum. Ama ülkeden atılmasını istemiyorum. Oğluyla görüşme şansı olmayacak diye üzülüyorum. Söylediklerinizde haklısınız. Ben de biliyorum, çocuk beni korumaya çalıştığında onu da tehdit etti zaten. Çocuk korkup ağlayınca sevmeye başladı.Size gösterdiği şiddeti çocuğunuza hiç göstermeyeceğini sanmayın. Uygun koşullarda çocuğunuza da yapar. Ne kadar sevdiği önemli değil. Çocuğunuzu böyle babayla büyütmek istiyorsanız siz bilirsiniz
Evden attığınız zaman size daha çok kinlenip çocuğunuza ve size daha büyük zarar verebilir. Ben de şiddet yanlısı bir babayla büyüdüm bana çok zararı olamadı ama keşke annem daha önce ayrılsaydı diyorum. Yokluğunu da pek hissetmedim. Tek ebeveyn ile büyüdüğü için çocuğunuz noksan olmaz emin olun. Böyle şeylere şahit olması onun için çok yaralayıcı.Hayır, ben ayrilmak istiyorum. Ama ülkeden atılmasını istemiyorum. Oğluyla görüşme şansı olmayacak diye üzülüyorum. Söylediklerinizde haklısınız. Ben de biliyorum, çocuk beni korumaya çalıştığında onu da tehdit etti zaten. Çocuk korkup ağlayınca sevmeye başladı.
Uzaklaştırma çıkarsam hiçbir şey yapamaz. Almanya burası. Kadın sığınma evinin de adresini bulamaz hiç bir şekildeEvden attığınız zaman size daha çok kinlenip çocuğunuza ve size daha büyük zarar verebilir. Ben de şiddet yanlısı bir babayla büyüdüm bana çok zararı olamadı ama keşke annem daha önce ayrılsaydı diyorum. Yokluğunu da pek hissetmedim. Tek ebeveyn ile büyüdüğü için çocuğunuz noksan olmaz emin olun. Böyle şeylere şahit olması onun için çok yaralayıcı.
bu yorumdan sonra, halen ogluna taptigini mi düsünüyorsunuz?Hayır, ben ayrilmak istiyorum. Ama ülkeden atılmasını istemiyorum. Oğluyla görüşme şansı olmayacak diye üzülüyorum. Söylediklerinizde haklısınız. Ben de biliyorum, çocuk beni korumaya çalıştığında onu da tehdit etti zaten. Çocuk korkup ağlayınca sevmeye başladı.
Haklısınız. Daha küçük. Büyüdüğünde karşı çıkarsa ona da şiddet uygular. Ben de ilk kez karşılaştım oğluma olan böyle bir tavrıylabu yorumdan sonra, halen ogluna taptigini mi düsünüyorsunuz?
Hem kendinizi, hem cocugunuzu kurtarinHaklısınız. Daha küçük. Büyüdüğünde karşı çıkarsa ona da şiddet uygular. Ben de ilk kez karşılaştım oğluma olan böyle bir tavrıyla
Inanın hiç kolay değildi. Şimdi bile bazen zor geliyor. Ben İngilizce yaptım yüksek lisansı, ama Almanya'da almanca bilmezseniz işiniz zor. Ben aynı anda almanca öğrendim. Hem tezimi yazdım. Okuluyla ilgilendim çocuğun. En son ben aldım çocuğumu okuldan. Saat 17:00dan önce anlamıyordum. Aynı anda çalışıp okuduğum için. Çocuk sabah 8 akşam 5 okulda kaldı hep. Astım hastası bir de. Yalnız başıma başka bir şehirde 10 gün hastanede kaldım ilk geldigimde oğlumla. Üstelik kırık almancamla. Calistigim şehire gelip, hastane olan şehire döndüm akşamları. Bir kez olsun ilgilenmedi nasılsın diye eşim. Çocuğu sordu o kadar. Ben yokmuşum gibi davrandı hep. Şimdi çok zoruma gidiyor. Bana "sen ne yaptın ki, herşeyi ben yaptım" diyor. Çok koyuyor bu laf bana.Bu çocuk babasını görmeden çok daha mutlu büyür emin olun. Sizi manipüle etmesine izin vermeyin, şikayet edin, sınır dışı edilmesi yararınıza bile olur. Adamın güzellikle gitmeyeceği ortada. Kendinize ve oğlunuza zorluklarla bir hayat kurmuşsunuz, o rezil adamın hiç etmesine izin vermeyin ne olursunuz.
Onu gelip evden almalarını oğlum görsün istemiyorum. Seviyor babasını. Çok üzülürSiz neden kadin siginmaya gidesiniz ki? Lutfen adami şikayet edin vizesini iptal etsinler..
Inanın hiç kolay değildi. Şimdi bile bazen zor geliyor. Ben İngilizce yaptım yüksek lisansı, ama Almanya'da almanca bilmezseniz işiniz zor. Ben aynı anda almanca öğrendim. Hem tezimi yazdım. Okuluyla ilgilendim çocuğun. En son ben aldım çocuğumu okuldan. Saat 17:00dan önce anlamıyordum. Aynı anda çalışıp okuduğum için. Çocuk sabah 8 akşam 5 okulda kaldı hep. Astım hastası bir de. Yalnız başıma başka bir şehirde 10 gün hastanede kaldım ilk geldigimde oğlumla. Üstelik kırık almancamla. Calistigim şehire gelip, hastane olan şehire döndüm akşamları. Bir kez olsun ilgilenmedi nasılsın diye eşim. Çocuğu sordu o kadar. Ben yokmuşum gibi davrandı hep. Şimdi çok zoruma gidiyor. Bana "sen ne yaptın ki, herşeyi ben yaptım" diyor. Çok koyuyor bu laf bana.
Güzel sözleriniz için teşekkür ederim. Belki de size saçma gelecek ama yarın bir kez daha tüm samimiyetimle konuşup, kendine çeki düzen verip vermeyeceğini öyrenmeye çalışacağım. Hiç umudum yok ama son olarak bunu da yaptım diye bilmek için bunu yapmam lazım. Eğer olmazsa ki büyük bir ihtimal olmayacak, salı günü evden ayrılmayı düşünüyorum.Siz çok güçlü bir kadın, çok güçlü bir annesiniz belli, aynı zamanda çok nahifsiniz hissediliyor. Bu adam hiçbir zaman değişmeyecek, bunu ne kadar erken kabullenirseniz o kadar iyi, iyi düşünün lütfen, sizin kadar düşünseydi oğlunu, uzlaşıp ayrılmayı kabul eder, sizi başka yollar aramaya mahkum etmezdi. Çocuğunu düşünen adam böyle davranmaz, herkes anne baba olamıyor, anne-baba olmak bir çocuğu dünyaya getirmekten ibaret değil çünkü.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?