Size bir ornek verecegim. Yakin bir arkadasimin bir iliskisi vardi. Adamdan bir turlu tam anlamiyla emin olamiyordu. Adam cok zeki bir tip degildi oyle diyeyim. Ama zekadan kastim basit matematik islemlerini anlamamasi olsun, navigasyon uygulamasi ile yonunu bulamamasi olsun boyle seylerdi. Bir de adami hep ailesi cekip cevirirdi kendi kafasi basmazdi pek bir seye.
Arkadasim cok uzun sure arada kaldi bu kisi ile ilgili, adam bunu cok seviyor bir daha boyle seven bulamam diye. Ama diger ozelliklerini bir turlu icine sindiremiyordu. En sonunda ayrildilar, uc yilin sonunda. Arkadasim o iliski boyunca cok git gel yasadi ama tamamen bitirdiginde bir gun bile bu adami dusunmeden hayatina devam etti. Arkadasim da bu adamin butun ailesiyle gorusuyordu ve arkadas ortamina da sokuyordu bu arada.
Bence sizinki de boyle bir durum olabilir. Buyuk ihtimalle sizi incitmemek icin acik acik soyleyemedigi bir sey var. Sizi yeterince cekici bulmuyor olabilir, egitim durumunuzu, mesleginizi ya da ailenizi begenmiyor olabilir. Ya da baska bir sey.
Beni sevmedigine inanmak istemiyorum diyorsunuz ama isin asli bu. Bir insan sizi severse gozu hicbir kusurunuzu gormez.
Bence bir an once bunu kabullenip hayatiniza devam etmeye calisin. Iyilesmenin en onemli adimi kabullenmektir. Sizden olmayacagini, bu adamin sizi sevmediginiz artik kafaniza kazimaniz gerekiyor uzgunum. Seven insan kendini sevdigini kaybedecek durumlara sokmaz.
Umarim bir gun kendinizi zorla sevdirmek yalvarmak zorunda kalmadiginiz, gercekten sevilmenin ne oldugunu ogrendiginiz bir iliskiniz olur.
