- 22 Aralık 2018
- 2.997
- 2.643
- 53
- 35
- Konu Sahibi Melahatabla
- #1
Güncelleme sf 10
Marhaba arakadaşlar
Yardımlarınıza, parlak fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Daha önce konu açmıştım .
Komşum sokakta hasta bir kedi buldu. Eşi eve izin vermediği için bahçede bir yer bulana kadar bende durmasını rica etti. Kabul ettim. Ama kedinin o halini görünce içim el vermedi. Belediyenin veterinerliğine teslim edecektim. Komşum belediyeye güvenmediği için razı olmadı. Ben de güvenemiyorum ama çaresizdim. Hem maddi imkanım yoktu. Hem de hamileyim ilgilenmek zor olacağı gibi toxoplasma riski vardı. Neyse madem razı degil birkaç kez getir götür yaparım iyileşince salarız dedik. Her şey böyle başladı...
Önce göz enfeksiyonu vardı. Kurtaramadık ve ameliyatla alındı tek gözü. Bu sürede ameliyat ettirdim diye komşum yargıladı beni. Onlara kalsa o halde sokaga bırakmak daha doğru. Çünkü belediye tü kaka. Ama özel için de elleri ceplerine varmıyor. Ayrıca ameliyat için veterinere gelip gitme, yol çilesi (2 vesait) hepsini hamile halimle ben çektim. Onların özel araçları var. Yeri geldi eşim işten izin aldı. Derken diğer göz problemi başladı, sonra kulak, sonra idrar kaçırma...
Bu sürede kedi bizimle iki ayını doldurdu. İdrar kaçırma son noktamız oldu. Çünkü sürekli akıntı halinde. Benimse doğumum eli kulağında. 38 haftamıza girdik. Baktık belediye fip şüphesinde ama yeterli imkânları yok teshis için. Biz de imkansizlik içide özele gittik . Kredi borcu yaptığımız gibi hala komşudan destek yok. Tüm halılar da yıkamada. Bir yandan doğum telaşı. En sonunda pes ettik.
İşte zorlu süreç burada başladı . Komşum vicdanımdan vurdu beni. Ölüme terk ettgimizi söyledi. Kliniğe alıp masrafı bölüşelim dedim yanaşmadı. Bi yandan da imtihan olduğunu söylüyor. Ama sadece benim imtihanım. Ayrıca komşumun tanıdığı biri de olaya dahil olup beni suçlar gibi götürdüğüm belediyede bünyesi ameliyati kaldırmadı da bu hale geldi veya git gel orada enfeksiyon kaptı diyor. Hamile oldugu halde felçli kedisini bırakmayan birinin hikayesini anlatıyor.
Eşim sonunda resti çekti . ŞU gün belediyeye teslim ederim dedi. O zaman komşum kediyi evine aldı. Şimdi banyoda çünkü her daim idrar akıyor. Arada altına bez yapıp evde gezdiriyor. Pazar günü özel bi yerden veterinere danısacak. Duruma göre tedavi ile ilgilenecek. Bunları keşke zamanında yapsaydı, bizi yalnız bırakmasaydı.
Normalde kendisini çok severim ama bu süreçte yaptıkları nedeniyle birbirimizi kırdık. Şimdi kedi onda ve bize kırgın. Ben de kendimi kediye karşı acımasız hissediyorum. Koynumda uyuyan kediden vazgeçip barınağa bırakmak zorunda kaldım. Ama gerçekten bütün çareler tükenmişti.
Şimdi evine aldı ilerisi ne olur bilmiyorum. Ben hep destek olmak istiyorum. Sizce komşum ve ben bu kedi için neler yapabiliriz? Ayrıca sizce gerçekten yanlış mi yaptım, ben vicdansız miyim? Belediyeye götürmem bu kadar mi büyük hata? Lütfen akıl verin.
Şunu da eklemem lazım. Özelde gittigim yer böbrek ,hemogram testleri yapmak yerine. Belirtilerle alakasi olamadığı halde toxoplasma testi yaptı. Ek olarak bana sormadan fip testi yaptı. Bilen bilir fip testleri kesinlik ifade etmez, hatta pek bir şey ifade etmez. Biz kedi için çaresizlik içinde yol ararken maddi imanımızı bu şekilde heba etti. En azından tedavi için fikir sahibi olacaktık. Şimdi fip diyerek kestirip attı. Kedimizin iştahı neşesi yerinde . Bize iki üç aylıkken geldi şimdi beş aylık falan. Her türlü fikre ihtiyacım var.
Bebeğime gelecek olursak. Gelişim geriliği var iki hafta. Bu sebeple erken alınabilir. Bebegi besleyen damarda çentik var. Stres ve üzüntü ,yorgunluk yasak. Ama çok güzel geçen hamileliğim şiödi kabus gibi . Kediye ayrı üzülüyorum, komşumla olanlara ayrı, bebeğime ayrı...
Marhaba arakadaşlar
Yardımlarınıza, parlak fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Daha önce konu açmıştım .
Komşum sokakta hasta bir kedi buldu. Eşi eve izin vermediği için bahçede bir yer bulana kadar bende durmasını rica etti. Kabul ettim. Ama kedinin o halini görünce içim el vermedi. Belediyenin veterinerliğine teslim edecektim. Komşum belediyeye güvenmediği için razı olmadı. Ben de güvenemiyorum ama çaresizdim. Hem maddi imkanım yoktu. Hem de hamileyim ilgilenmek zor olacağı gibi toxoplasma riski vardı. Neyse madem razı degil birkaç kez getir götür yaparım iyileşince salarız dedik. Her şey böyle başladı...
Önce göz enfeksiyonu vardı. Kurtaramadık ve ameliyatla alındı tek gözü. Bu sürede ameliyat ettirdim diye komşum yargıladı beni. Onlara kalsa o halde sokaga bırakmak daha doğru. Çünkü belediye tü kaka. Ama özel için de elleri ceplerine varmıyor. Ayrıca ameliyat için veterinere gelip gitme, yol çilesi (2 vesait) hepsini hamile halimle ben çektim. Onların özel araçları var. Yeri geldi eşim işten izin aldı. Derken diğer göz problemi başladı, sonra kulak, sonra idrar kaçırma...
Bu sürede kedi bizimle iki ayını doldurdu. İdrar kaçırma son noktamız oldu. Çünkü sürekli akıntı halinde. Benimse doğumum eli kulağında. 38 haftamıza girdik. Baktık belediye fip şüphesinde ama yeterli imkânları yok teshis için. Biz de imkansizlik içide özele gittik . Kredi borcu yaptığımız gibi hala komşudan destek yok. Tüm halılar da yıkamada. Bir yandan doğum telaşı. En sonunda pes ettik.
İşte zorlu süreç burada başladı . Komşum vicdanımdan vurdu beni. Ölüme terk ettgimizi söyledi. Kliniğe alıp masrafı bölüşelim dedim yanaşmadı. Bi yandan da imtihan olduğunu söylüyor. Ama sadece benim imtihanım. Ayrıca komşumun tanıdığı biri de olaya dahil olup beni suçlar gibi götürdüğüm belediyede bünyesi ameliyati kaldırmadı da bu hale geldi veya git gel orada enfeksiyon kaptı diyor. Hamile oldugu halde felçli kedisini bırakmayan birinin hikayesini anlatıyor.
Eşim sonunda resti çekti . ŞU gün belediyeye teslim ederim dedi. O zaman komşum kediyi evine aldı. Şimdi banyoda çünkü her daim idrar akıyor. Arada altına bez yapıp evde gezdiriyor. Pazar günü özel bi yerden veterinere danısacak. Duruma göre tedavi ile ilgilenecek. Bunları keşke zamanında yapsaydı, bizi yalnız bırakmasaydı.
Normalde kendisini çok severim ama bu süreçte yaptıkları nedeniyle birbirimizi kırdık. Şimdi kedi onda ve bize kırgın. Ben de kendimi kediye karşı acımasız hissediyorum. Koynumda uyuyan kediden vazgeçip barınağa bırakmak zorunda kaldım. Ama gerçekten bütün çareler tükenmişti.
Şimdi evine aldı ilerisi ne olur bilmiyorum. Ben hep destek olmak istiyorum. Sizce komşum ve ben bu kedi için neler yapabiliriz? Ayrıca sizce gerçekten yanlış mi yaptım, ben vicdansız miyim? Belediyeye götürmem bu kadar mi büyük hata? Lütfen akıl verin.
Şunu da eklemem lazım. Özelde gittigim yer böbrek ,hemogram testleri yapmak yerine. Belirtilerle alakasi olamadığı halde toxoplasma testi yaptı. Ek olarak bana sormadan fip testi yaptı. Bilen bilir fip testleri kesinlik ifade etmez, hatta pek bir şey ifade etmez. Biz kedi için çaresizlik içinde yol ararken maddi imanımızı bu şekilde heba etti. En azından tedavi için fikir sahibi olacaktık. Şimdi fip diyerek kestirip attı. Kedimizin iştahı neşesi yerinde . Bize iki üç aylıkken geldi şimdi beş aylık falan. Her türlü fikre ihtiyacım var.
Bebeğime gelecek olursak. Gelişim geriliği var iki hafta. Bu sebeple erken alınabilir. Bebegi besleyen damarda çentik var. Stres ve üzüntü ,yorgunluk yasak. Ama çok güzel geçen hamileliğim şiödi kabus gibi . Kediye ayrı üzülüyorum, komşumla olanlara ayrı, bebeğime ayrı...
Son düzenleme: