Gerçeklik Algısı

Aynada falan değil de kendi kendime otururken oluyor bana o .
Hemde sıklıkla
Kendime dışardan bakıyormuşum gibi
Elim kolum benim degilmis gibi
Kendine yabancılaşma gibi bir şey adi sanırım
Sebebini bilmiyorum ..
 
Genelde sabah erken uyandığımda bende de oluyor. Tüm hayatım silinmiş ve dünyaya yeni gönderilmişim gibi.Sanırım stresten oluyor benimki. Beni stresten korumak için beynim kendini resetliyor gibi.Tuhaf bir duygu.
 
Ben istediğim zaman yapabiliorum 8) istemsiz olarak en cok yokuştan asagi yururken kollarim iki yanda sallanirken kollarima baktigim an oluyor. Kimin bu kollar bu beden derken hop ben kimim.. Gerceklikten uzaklasiosun ve cok da iyi oluyor meditasyon gibi. Keske daha uzun sürse.
 
Sizinki krizi fırsata çevirmek gibi olmuş
 
Ya nerdeyse 7/24 öyleyim doğuştan kafam güzel mi nedir
Toplantıda sunum yapıyorum insan içindeyim kafam gidiyor bakıyorum bön bön yabani gibi
Markete gidiyorum herşey flu sanarsın alice harikalar diyarı nefret ediyorum şu histen
 
Dün gece 01.15te uyudum. Sonra kapı çaldı kalktım açtım. Biri içeri girdi ama kim göremedim. Holde, sandalyenin ustunde başı önüne eğik oturan bir kadın gördüm. Hareket etmiyordu. Vücudu aynı bana benziyordu ama yuzunu goremedigim için dizlerimin üstüne cokup yüzüne baktım. Oturan kadın bendim ve ölmüştüm. Yok ölmek istemiyorum diye bedenin içine girmeye çabalarken yataktan firladim. Tabi o an maneviyatı çok yüksek birinden yardım istedim bağırarak. Saate baktım 01.20. kalbim öyle çarpıyordu ki ruhumu teslim edeceğimi sandım. Tüm bunlar beş dakikada oldu. Beş dakikada uyuyup rüya görme ihtimali var mıdır diye düşünürken hala rüya olduğuna inanmıyorum. O kadar gerçekti her şey...

Ben bu tür olayların yaşadıklarımızın etkisi olduğuna inanıyorum. Geçen hafta abimin eşini kaybettim. Morga girdim, melek bedenini ellerimle yıkadım. Soğuk yüzünü öptüm sarıldım. Belli ki ölüm gerçeği etkilemiş beni.
 


Allah sabırlar versin inşallah kardeşim olabilir..
Kolay değil..
 
Allah sabırlar versin inşallah kardeşim olabilir..
Kolay değil..

Amin teşekkür ederim. Olum kolay değil de 31 yaşında geride iki minik evlat birakan biri için hiç kolay değil. Gerçeklik algısı başlığını görünce yazmak istedim. Zira bir haftadır ne gerçek ne rüya bilemez haldeyim. Su an yazarken bile kendimi dışarıdan izler gibiyim. Her an olecekmis gibi ya da olmuş de emaneten bedenimde durur gibiyim. Hayat çok acımasız..
 
Olabilir saatte gece yarisini geçmişti zaten. Gunduz erken kalkmiştim, ignede oluyorum habire. Ilaç, uyku filan biranlik kafam gitmiş demekki... Bunun evde olmasi iyi olmuş bidaha olmaz umarim
Ne ignesi? Ne tur ilac?
 


Elbette öyle herşey insanlar için metin olmaya çalışın.
Gerekirse psikolojik yardım alın zor bir süreç çünkü.
İyi düşünün iyi bir insansa bu dünyadan kurtulup, kurtuluşa ermiştir onun için sevinç duyabilirsiniz şayet öyleyse..
Yinede bilemeyiz o kısmını rabbim bilir fakat buda bir yara bandı olur belki yüreğinize.
Allah yardım etsin inşallah.
 
Hanımlar,
tüm yorumları okuyamadım ama başlıktan yola çıkarak uyarayım, konuya cin, peri, karabasan, büyü, öcülü böcülü şeyler yazmayın, insanlar çok etkileniyor ve malum ayrıca yasak.

Arada böyle şeyler olur, bir tanıdığım minibüs'e biniyor, bulduğu bir koltuğa oturduktan sonra cüzdandan para çıkarmak için çantasına doğru eğiliyor, kafayı kaldırıp parayı uzatırken minibüs aynasından bir kadın görüyor, tanıyorum ama kim diye düşünürken ayıp olmasın diye de bir selam veriyor, kadın da selam veriyor, sonra dikkatlice bir daha bakıyor ki aynadaki kadın kendisi
Ne zaman bir minibüse binsek aklımıza gelir aynadan kendimize selam veririz
 
Bunun tıpta bir adı var..Derealizasyonbozukluğu...uzun sürerse tekrar ederse doktora gidin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…