Geçmişte yaşadığım hayatıma aldığım sonrasında pişman olduğum saçma erkeklerle ilişkilerim, haketmeyen erkeklerle yaşanılan yakınlıklar, ciddiye almadan ilişkim olan insanlar.. bunların hepsi yıllar sonra canımı çok sıkmaya başladı. Ne kadar gereksiz insanla sevgili olmuşsun ya da birşeyler yaşamışsın diye kendime kızdım. Bu sorunlarımı annemle babamın boşanmış olmasına ve babamla ilişkimin iyi olmamasına bağlıyorum biraz. Hayat benim hayatım, hatalar benim ve kimseyi ilgilendirmez.. bunları biliyorum.. fakat şuanki sevgilime karşı kendimi hayatımda o yokken yaşadıklarım yüzünden suçlu hissediyorum… inanın bunları başkası deseydi salak mısın sen, senin ne yaşadığından kime ne şuanki sevgilin bunları dert edecek bi insansa ayrıl zaten kendine gel diye kızardım.gelin görün ki kendime aynı şeyi uygulayamıyorum ve geçmişi düşünüp orada boğuluyorum bu aylardır böyle.. Geçmişimdeki insanların hiçbirisi önüme çıkmasın istiyorum, bugüne kadar bazıları kendini hatırlatıyor zaten.. işin kötüsü 2. bir üniversite okumak istiyorum bu düşünceler yüzünden kafamı toplayamıyorum. Amaçlarımı, isteklerimi yitirdim.
Neyse yani kafayı yiyeceğim ben, sen hatalarınla böyle bi insan oldun kendini affet kendini suçlayacağın hiçbişey yapmadın desem de kendimi çok yıprattım..tavsiye , öneri herşeye açığım..