merhabalar..
kızımla 3 saat parkta oynadı(k).. hattakaydırağın tepesinden "sorun yok sen git otur banka" diyip beni yolladı.. :) herşey güzeldi..
ama sonra derse gittim geldim ki aç, uykusuz, huysuz, altına kaçırmış hep.. onu toparlarken bi yandan eşim aç, huysuz, yorgun.. ben de tüm gün koşturmuşum ben de aç, yorgun.. :) erken uyudu.. bende deli sorular.. yetemiyor muyum? başlıklı klişe kaygılar..
kreşe mi gitse yok niye gitsin çalışmıyorum daha küçük ne gerek var ama yok gitse daha iyi mi olur onun için ee benden nasıl ayrılacak uzmanlar 3 yaşa kadar ayrılmayın diyor ama gitse rahatlar mı daha mı mutlu olur bi deneyeyim o zaman yok kötü deneyim sonra kötü etkiler doğru zaman mı hangi okul ingilizce görmesin ama öyle okul var mı kaçta başlıyor yok benim kız o saatte kalkamaz kalktı diyelim ne yer orada ya boğazına kaçarsa kaçmadı diyelim ya altına yaparsa biri azarlarsa kamera var mı kameraaaaa :) şeklindeyim saatlerdir :)
eşim yat uyu sabaha geçer dedi sadece..
ya biz anneler bi ömür "doğru mu yapıyorum" larla mı yaşayacağız.. bekarken ne kolaymış yaaaa.. kendine hayat..
amcam denen adamın bekar bir kızla gezdiğinden şupheleniyordum artık tamamen eminim. Amcam evli ve çocuğu var. Gordugum an midemi bulandırıyor bir de bize ailesine iyi davranmıyor mu iyice sinirleniyorum. Bir yanım ikisini de tüm herkese rezil et insan içine çıkamasınlar defolup gitsinler diyorum. Bir yandan da bunu nasıl yapacağımı düşünüyorum. Ne yapmalıyım sizce
