Gebelikte bebeğe hidrosefali denip sağlıklı doğum yapan var mı ?

bulutumsubiri

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Mayıs 2022
322
111
32
Merhaba. Çok sorunlu bir gebelik geçiriyorum. 21 haftalık. Plasentam rahim ağzına yerleşmiş sürekli kanamalarım oluyor. Onu geç. Geçen hafta ayrıntılı ultrason vardı. Ben plasenta için gitmişken bebeğin sorunları çıktı. Bir ayağı çarpık ayak yani içe dönük pes ekinovarus. Bunun bir çaresi var doğunca. Ama en büyük sorun beyin boşluklarında sınır değerde sıvı birikmesi. 10 mm olmalıymış maksimum. Bebeğimin biri 8 diğeri 9,6. Doktor hemen amniyosentez vs önerdi. Öyle kötüyüm ki. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bebeğimin ve benim çekeceklerimi kabullenip doğurmalı mıyım yoksa onun acı çekmesine dayanamayacağım için gebeliği sonlandırmalı mıyım bilmiyorum. Bir umutla duayla bir dahaki kontrolde her şeyin yoluna girmesini niyaz ediyorum ama içimdeki korkulardan arınamıyorum. Çok zor bir durum lütfen acımasızca düşünmeyin
 
Çok zor bir karar. Bekara karı boşamak kolaydır derler. Fakat aldırmayı belki dusunebilirsiniz. Çok zor biliyorum. Ama böyle yaşamak da zor 😥 bir kontrol daha geçirin neler olmuyor ki belki düzelecek birseydir kimbilir 😥
 
Merhaba. Çok sorunlu bir gebelik geçiriyorum. 21 haftalık. Plasentam rahim ağzına yerleşmiş sürekli kanamalarım oluyor. Onu geç. Geçen hafta ayrıntılı ultrason vardı. Ben plasenta için gitmişken bebeğin sorunları çıktı. Bir ayağı çarpık ayak yani içe dönük pes ekinovarus. Bunun bir çaresi var doğunca. Ama en büyük sorun beyin boşluklarında sınır değerde sıvı birikmesi. 10 mm olmalıymış maksimum. Bebeğimin biri 8 diğeri 9,6. Doktor hemen amniyosentez vs önerdi. Öyle kötüyüm ki. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bebeğimin ve benim çekeceklerimi kabullenip doğurmalı mıyım yoksa onun acı çekmesine dayanamayacağım için gebeliği sonlandırmalı mıyım bilmiyorum. Bir umutla duayla bir dahaki kontrolde her şeyin yoluna girmesini niyaz ediyorum ama içimdeki korkulardan arınamıyorum. Çok zor bir durum lütfen acımasızca düşünmeyin
Tüm kalbimle bir dahaki kontrolde her şeyin düzelmesini diliyorum. Eğer sonuçlar bu yönde devam ederse de gebeliği sonlandırmak veya sonlandırmamak çok zor bir karar. Ben size bir engelli kardeşle büyümüş biri olarak yazıyorum. Ablam doğum esnasında olsijensiz kaldığı için ve fark edilmeyip kuvöze konmadığı için beyinle kafatası arasında oluşan 1 milimetrelik boşluk sebebiyle hem fiziksel hem zihinsel engelli oldu. 6 ay önce 37 yaşındayken kaybettik. Annemin hiç kendine ait bir hayatı olmadı. Gittiği yerde rahat oturamazdı bile. Bu çocukların hep ek hastalığı olur. Ablam 20 günlükten beri kabızdı ilaçlarla yaptırdı annen 37 sene. Yaparken bağırır ağlar annem yardım eder. Son 2 sene gece sabaha kadar ağrıları oldu bağırdı annem uyku yüzü görmedi. Gündüz akşama kadar babam gece annem bakardı. Uyuyamazdı. Son zamanlarda gözünü dahi kapatamıyordu. Anlayacağın gözümüzün önünde eridi. Hiçbir şey yapamadık. Neresinin ağrıdığını bile anlayamadık. Çok uzun yıllar yutma sorunu vardı. Kaslar zayıflıyor çünkü. Her gün boğazına bir şeyler kaçar nefesi kesilir hep müdahale ederdik. Sıvı bile kaçardı. Psikolojik olarak hepimiz çok yıprandık. İnsan evladının acı çektiğini göre göre hiçbir şey yapamıyorya nasıl büyük bir ızdırap. Kaç kez öldü gibi oldu 10 15 yıl öncesinden beri sonra kendine geldi. Bu sadece anne baba değil de kardeş için de büyük travma. Çocukluğum gençliğim ona bi şey olmasın diye dua ederek geçti.
Çevremde çok da gördüm bir tanıdığın çocuğu da mikrosefali. Doğduğundan beri hayatları hastanede geçiyor. Sürekli bir organı bozuluyor. O çocuk da sürekli acı içinde. Bilmiyorum çok zor. Bir de çevrenin konuşmaları var. Bazı insanlar iyilik olsun diye bir şeyler söylediklerini sanıyor ama kırıcı oluyor. Çevredeki çocuklar bile bu niye böyle diye sorunca zoruna gidiyor insanın. Hatta öldükten sonra bile insanların o size şefaatçi olacak. Siz de cennetliksiniz filan demesi bile zoruna gidiyor insanın. Keşke sağlıklı olsaydı da şefaatçi filan olmasaydı diyor insan. Ne bileyim isyan değil ama işte. Yılların yaraları belki. Eskiden insanlar ölse de kurtulsanız bile demişlerdi anneme. Bilmiyorum çok zor bir karar vermek ama yaşayabileceklerinizi yaşayan birinden duyun istedim. Şimdi bazıları sonradan da kaza geçirip öyle olabilir vs o zaman da öldürecek misiniz diyebilir ama bu durum o değil bile bile kaza yaptırmıyorsun sonuçta orada. Ama burada onun acılar içinde yaşayacağını bile bile doğurmak var. Bilmiyorum çok karışık. Eğer sonuç amniyosentezde de hidrosefali çıkarsa genetik testlerinizi de yaptırıp sebebini araştırın mutlaka.Allah yardımcın olsun bir an önce ferahlığa çıkarsın inşallah.
 
Çok zor bir karar. Bekara karı boşamak kolaydır derler. Fakat aldırmayı belki dusunebilirsiniz. Çok zor biliyorum. Ama böyle yaşamak da zor 😥 bir kontrol daha geçirin neler olmuyor ki belki düzelecek birseydir kimbilir 😥
İnşallah ben de mucizelere ve allaha güvenerek bekliyorum
 
Tüm kalbimle bir dahaki kontrolde her şeyin düzelmesini diliyorum. Eğer sonuçlar bu yönde devam ederse de gebeliği sonlandırmak veya sonlandırmamak çok zor bir karar. Ben size bir engelli kardeşle büyümüş biri olarak yazıyorum. Ablam doğum esnasında olsijensiz kaldığı için ve fark edilmeyip kuvöze konmadığı için beyinle kafatası arasında oluşan 1 milimetrelik boşluk sebebiyle hem fiziksel hem zihinsel engelli oldu. 6 ay önce 37 yaşındayken kaybettik. Annemin hiç kendine ait bir hayatı olmadı. Gittiği yerde rahat oturamazdı bile. Bu çocukların hep ek hastalığı olur. Ablam 20 günlükten beri kabızdı ilaçlarla yaptırdı annen 37 sene. Yaparken bağırır ağlar annem yardım eder. Son 2 sene gece sabaha kadar ağrıları oldu bağırdı annem uyku yüzü görmedi. Gündüz akşama kadar babam gece annem bakardı. Uyuyamazdı. Son zamanlarda gözünü dahi kapatamıyordu. Anlayacağın gözümüzün önünde eridi. Hiçbir şey yapamadık. Neresinin ağrıdığını bile anlayamadık. Çok uzun yıllar yutma sorunu vardı. Kaslar zayıflıyor çünkü. Her gün boğazına bir şeyler kaçar nefesi kesilir hep müdahale ederdik. Sıvı bile kaçardı. Psikolojik olarak hepimiz çok yıprandık. İnsan evladının acı çektiğini göre göre hiçbir şey yapamıyorya nasıl büyük bir ızdırap. Kaç kez öldü gibi oldu 10 15 yıl öncesinden beri sonra kendine geldi. Bu sadece anne baba değil de kardeş için de büyük travma. Çocukluğum gençliğim ona bi şey olmasın diye dua ederek geçti.
Çevremde çok da gördüm bir tanıdığın çocuğu da mikrosefali. Doğduğundan beri hayatları hastanede geçiyor. Sürekli bir organı bozuluyor. O çocuk da sürekli acı içinde. Bilmiyorum çok zor. Bir de çevrenin konuşmaları var. Bazı insanlar iyilik olsun diye bir şeyler söylediklerini sanıyor ama kırıcı oluyor. Çevredeki çocuklar bile bu niye böyle diye sorunca zoruna gidiyor insanın. Hatta öldükten sonra bile insanların o size şefaatçi olacak. Siz de cennetliksiniz filan demesi bile zoruna gidiyor insanın. Keşke sağlıklı olsaydı da şefaatçi filan olmasaydı diyor insan. Ne bileyim isyan değil ama işte. Yılların yaraları belki. Eskiden insanlar ölse de kurtulsanız bile demişlerdi anneme. Bilmiyorum çok zor bir karar vermek ama yaşayabileceklerinizi yaşayan birinden duyun istedim. Şimdi bazıları sonradan da kaza geçirip öyle olabilir vs o zaman da öldürecek misiniz diyebilir ama bu durum o değil bile bile kaza yaptırmıyorsun sonuçta orada. Ama burada onun acılar içinde yaşayacağını bile bile doğurmak var. Bilmiyorum çok karışık. Eğer sonuç amniyosentezde de hidrosefali çıkarsa genetik testlerinizi de yaptırıp sebebini araştırın mutlaka.Allah yardımcın olsun bir an önce ferahlığa çıkarsın inşallah.
Amiiiin. Gerçekten çok zor. Ben de çok korkuyorum benim de teyzem böyle rahatsız anneanneme bağımlı 55 yaşında olmasına rağmen. Allaha dua ediyorum ben elimle kıyamam rabbim ama eğer çok çekeceksek sen takdirinle al diye. Teşekkür ederim
 
X