Tüm sorumlulukları neden siz planlıyorsunuz, o zaman eşiniz aşırı pasif bir adam , siz sadece sizi ilgilendiren konularda aksiyon almalıydınız, eşiniz aşırı tembel bir insansa evlenince bu sorumlulukları almak istememiş olabilir, belki de deliliğe vuruyor kendiniYok hayır, bana fiziksel olarak herhangi bir müdahalede asla bulunmaz. Kimseye bulunmaz zaten öyle birisi hiç değil.
Kendi açımdan bakarsam ben hissetmiyordum. Ama belki de çekinik bir karakter olmasının etkisi bu. Ben kendimi biraz daha kafasını, onu da biraz daha iş gücünü çalıştıran taraf gibi görüyordum. Dışarı çıkılacaksa, bir şey alınacaksa, tatil yapılacaksa, araba tamir edilecekse vs ben bütün planlarla tekliflerle giden kişiydim. Ama temizliktir yemektir, kimi zaman kalkıp kendime bir bardak su içirebilmektir buralarda çok eksik kaldım. En son ne zaman kendi isteğimle kalkıp kendime bir bardak kahve yaptım hatırlamıyorum. Ama başkası yapsın diye de değil, kimse yapmasa da olur sadece benim canım istemiyor o kahveyi içmek bile örneğin.
Belki de eşi kendini deliliğe vuruyor sorumluluk almamak için, konu sahibi konusunu düzenlemeli bence , bambaşka şeyler çıktı açıklama yaptıkça...Valla bu abla bence fazlacana sorumluluk üstlenmiş. Biraz ağırlık herife kayınca yaşamak istemiyorum olmuş olay. Benim erkek kardeşimde çok tembel bir iş buyurduğun zamanla oflar poflar zor der yakınır ona benzettim açıkçası.
Depresyonun da tıpkı beden hastalıkları gibi tıbbi bir hastalık olduğunun farkındasınız değil mi? Kadın böyle böyle yaptım falan diye anlattığı ve kendini tam ifade edemediği için adamın depresyonu geçersiz sayılmıyor. Normalde böyle yorumlarınızı pek görmezdim ama bu yorumunuz epey sağduyusuz ve maalesef cahilce.Isterse intihar edebilir, isterse ağlayıp zirlayabilir. Çözümü alt tarafı temizliğe birini bulmak, tamire birini caligarmak olan bir sorun için essek kadar adamın çalışmak istemiyorum, yaşamak istemiyorum nazını cekemem. Kadın bedeninde hamilelik, düşük bir sürü sorun yaşarken hassas beyefendi rol çalamaz. Her şeyin yükü ne yani? Kadın çalışıyor zaten, tamirciye kadar araştırmasını yapıyor, bedeninde çocuk kayıpları oluyor. Adam süpürge tutup yemek yaptı diye intihar edecekse etsin zaten çok lazım değil. Bu kadar zayıf insanlara tahammül edemiyorum. Bu tarz şeylere destek yazanlar da kendileri de depresif ve depresyondan çıkmayan tipler olur zaten.
He ya o yavaş yavaş yazıyor harareti bizi bastı valla.Belki de eşi kendini deliliğe vuruyor sorumluluk almamak için, konu sahibi konusunu düzenlemeli bence , bambaşka şeyler çıktı açıklama yaptıkça...
Yok hayır, bana fiziksel olarak herhangi bir müdahalede asla bulunmaz. Kimseye bulunmaz zaten öyle birisi hiç değil.
Kendi açımdan bakarsam ben hissetmiyordum. Ama belki de çekinik bir karakter olmasının etkisi bu. Ben kendimi biraz daha kafasını, onu da biraz daha iş gücünü çalıştıran taraf gibi görüyordum. Dışarı çıkılacaksa, bir şey alınacaksa, tatil yapılacaksa, araba tamir edilecekse vs ben bütün planlarla tekliflerle giden kişiydim. Ama temizliktir yemektir, kimi zaman kalkıp kendime bir bardak su içirebilmektir buralarda çok eksik kaldım. En son ne zaman kendi isteğimle kalkıp kendime bir bardak kahve yaptım hatırlamıyorum. Ama başkası yapsın diye de değil, kimse yapmasa da olur sadece benim canım istemiyor o kahveyi içmek bile örneğin.
Ya konu çok karışık aslında. Temizlik, düzen, iş güç konusunda sorumluluk almaktan gocunmuyordu, ya da yapmak istemediğini söylüyor ama zorla yapıyor gibi bir durum yoktu başta. Ev içinde eşit iş bölümü noktasında 0 sıkıntısı var. Ama ben o iş bölümünden kendimi çektikçe sarpa sardı işler. Benim kafamda ben evin beyni olmaktan yorulduğum için de fiziksel iş yapacak motivasyonum yok , onun kafasında da o fiziksel işlerden çok yorulduğu için evin beyni olacak enerjisi yok. Bir ortak yol da tutturamadık işte.Tüm sorumlulukları neden siz planlıyorsunuz, o zaman eşiniz aşırı pasif bir adam , siz sadece sizi ilgilendiren konularda aksiyon almalıydınız, eşiniz aşırı tembel bir insansa evlenince bu sorumlulukları almak istememiş olabilir, belki de deliliğe vuruyor kendini
İsterse intihar edebilirden sonrasını okumadım zaten. Farklı düşünceler olabilir saygım sonsuz ama birinin ölümünü isteyecek kadar değil. Allah ıslah etsin ben ne anlatabilirim ki. Bence siz de tedavi olun. Kalbinizde bu kadar kötü his olmamalı. Meselenin süpürge tutmak olmadığını konu sahibi de 100 kere söyledi. O zaman sizin deyiminizle genetik hastalıkla doğan çocuklar vs de aynı kaderi paylaşabilir zayıf oldukları için. Lütfen TEDAVİ OLUN.Isterse intihar edebilir, isterse ağlayıp zirlayabilir. Çözümü alt tarafı temizliğe birini bulmak, tamire birini caligarmak olan bir sorun için essek kadar adamın çalışmak istemiyorum, yaşamak istemiyorum nazını cekemem. Kadın bedeninde hamilelik, düşük bir sürü sorun yaşarken hassas beyefendi rol çalamaz. Her şeyin yükü ne yani? Kadın çalışıyor zaten, tamirciye kadar araştırmasını yapıyor, bedeninde çocuk kayıpları oluyor. Adam süpürge tutup yemek yaptı diye intihar edecekse etsin zaten çok lazım değil. Bu kadar zayıf insanlara tahammül edemiyorum. Bu tarz şeylere destek yazanlar da kendileri de depresif ve depresyondan çıkmayan tipler olur zaten.
Yok hayır, bana fiziksel olarak herhangi bir müdahalede asla bulunmaz. Kimseye bulunmaz zaten öyle birisi hiç değil.
Kendi açımdan bakarsam ben hissetmiyordum. Ama belki de çekinik bir karakter olmasının etkisi bu. Ben kendimi biraz daha kafasını, onu da biraz daha iş gücünü çalıştıran taraf gibi görüyordum. Dışarı çıkılacaksa, bir şey alınacaksa, tatil yapılacaksa, araba tamir edilecekse vs ben bütün planlarla tekliflerle giden kişiydim. Ama temizliktir yemektir, kimi zaman kalkıp kendime bir bardak su içirebilmektir buralarda çok eksik kaldım. En son ne zaman kendi isteğimle kalkıp kendime bir bardak kahve yaptım hatırlamıyorum. Ama başkası yapsın diye de değil, kimse yapmasa da olur sadece benim canım istemiyor o kahveyi içmek bile örneğin.
Ya konu çok karışık aslında. Temizlik, düzen, iş güç konusunda sorumluluk almaktan gocunmuyordu, ya da yapmak istemediğini söylüyor ama zorla yapıyor gibi bir durum yoktu başta. Ev içinde eşit iş bölümü noktasında 0 sıkıntısı var. Ama ben o iş bölümünden kendimi çektikçe sarpa sardı işler. Benim kafamda ben evin beyni olmaktan yorulduğum için de fiziksel iş yapacak motivasyonum yok , onun kafasında da o fiziksel işlerden çok yorulduğu için evin beyni olacak enerjisi yok. Bir ortak yol da tutturamadık işte.
Evde roller değişmiş, siz evin erkegi eşiniz de evin hanımı olmuşYa konu çok karışık aslında. Temizlik, düzen, iş güç konusunda sorumluluk almaktan gocunmuyordu, ya da yapmak istemediğini söylüyor ama zorla yapıyor gibi bir durum yoktu başta. Ev içinde eşit iş bölümü noktasında 0 sıkıntısı var. Ama ben o iş bölümünden kendimi çektikçe sarpa sardı işler. Benim kafamda ben evin beyni olmaktan yorulduğum için de fiziksel iş yapacak motivasyonum yok , onun kafasında da o fiziksel işlerden çok yorulduğu için evin beyni olacak enerjisi yok. Bir ortak yol da tutturamadık işte.
Yanlış yorumladığınızı düşünüyorum. Dünyanın en spontane işlerini seven insanıyım. Biri yemek yapmış ne yaptığı, bir yere götürmüş nereye götürdüğü, eğer aşırı baştansavma değilse nereyi nasıl temizlediği umrumda olmaz.Ben sizi çok yüzeysel buldum. Kendinizi ve eşinizi tanıma, olayları analiz edip doğru bir şekilde yorumlama beceriniz zayıf. Yazdıklarınızı okurken bir yakınıma çok benzettim sizi. Kendisine karşı çok iyi duygular beslemiyorum. Yakınımın eşi için çok üzülüyorum ve ona iyi gelmediğini, kesinlikle boşanması gerektiğini düşünüyorum. Elbette sizin konunuza hakim değilim. Ve kendinize dair bazı şeyleri yumuşatarak anlattığınızı düşünüyorum.
Benzettiğim durumlara gelirsek birkaç örnek vermek isterim. Mesela temizlik yapacağı zaman önce bütün işleri planlar, kağıda döker, bütün evi toplar ve eşi evi, onun tam olarak tarif ettiği gibi temizlemek zorundadır. Misafir gelecekse bir yemek listesi yapar ve eşi, parası var veya yok önemli değil, tam da o listedekileri eksiksiz almak zorundadır. Misafir gittikten sonra bulaşıkları eşi yıkar. (Bir tek yemek yapmayı sevdiğini söylemişti.)Bir yere gidilecekse tam olarak onun tarif ettiği şekilde gitmek zorundalardır. Kendi fikirleri hep doğrudur ve evin beyni kendisidir. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünür ve kesinlikle çok zekidir. Zeki olduğunu her fırsatta vurgular, elini aşağı çekmek pahasına. İnsanın çok yorucu bir insan. O da zor zamanlar geçirdi, bebek isteği, tedaviler... Bir kadın olarak bir tek bu açıdan ona üzülüyorum.
Sizi tanımıyorum dediğim gibi. Ama kesinlikle terapi-tedavi neyse başlamalısınız. Aile geçmişiniz, üzerinde düşünmek istemediğiniz ne varsa, halı altına süpürdüğünüz, hatta duygularınızın bile bu kadar anormal derecede soğuk kanlı olması..
Yanlış yorumladığınızı düşünüyorum. Dünyanın en spontane işlerini seven insanıyım. Biri yemek yapmış ne yaptığı, bir yere götürmüş nereye götürdüğü, eğer aşırı baştansavma değilse nereyi nasıl temizlediği umrumda olmaz.
Burada olayların biraz yüzeysel kalma sebebi, birazcık da acaba tanıdığımız biri olursa bizim olduğumuzu anlar mı detay verince çekincem. Biraz Elalem ne derci olduğumu zaten söylemiştim.
Duygularımda soğukkanlılık 0, hatta overthinklediğimi bile söyleyebiliriz.
Yok hayır, bana fiziksel olarak herhangi bir müdahalede asla bulunmaz. Kimseye bulunmaz zaten öyle birisi hiç değil.
Kendi açımdan bakarsam ben hissetmiyordum. Ama belki de çekinik bir karakter olmasının etkisi bu. Ben kendimi biraz daha kafasını, onu da biraz daha iş gücünü çalıştıran taraf gibi görüyordum. Dışarı çıkılacaksa, bir şey alınacaksa, tatil yapılacaksa, araba tamir edilecekse vs ben bütün planlarla tekliflerle giden kişiydim. Ama temizliktir yemektir, kimi zaman kalkıp kendime bir bardak su içirebilmektir buralarda çok eksik kaldım. En son ne zaman kendi isteğimle kalkıp kendime bir bardak kahve yaptım hatırlamıyorum. Ama başkası yapsın diye de değil, kimse yapmasa da olur sadece benim canım istemiyor o kahveyi içmek bile örneğin.
Ya konu çok karışık aslında. Temizlik, düzen, iş güç konusunda sorumluluk almaktan gocunmuyordu, ya da yapmak istemediğini söylüyor ama zorla yapıyor gibi bir durum yoktu başta. Ev içinde eşit iş bölümü noktasında 0 sıkıntısı var. Ama ben o iş bölümünden kendimi çektikçe sarpa sardı işler. Benim kafamda ben evin beyni olmaktan yorulduğum için de fiziksel iş yapacak motivasyonum yok , onun kafasında da o fiziksel işlerden çok yorulduğu için evin beyni olacak enerjisi yok. Bir ortak yol da tutturamadık işte.
Yorum yazarken şarjım bitti. Düzenleme süresi doldu. Bu yorumu göz ardı edebilir miyiz?Ben sizi çok yüzeysel buldum. Kendinizi ve eşinizi tanıma, olayları analiz edip doğru bir şekilde yorumlama beceriniz zayıf. Yazdıklarınızı okurken bir yakınıma çok benzettim sizi. Kendisine karşı çok iyi duygular beslemiyorum. Yakınımın eşi için çok üzülüyorum ve ona iyi gelmediğini, kesinlikle boşanması gerektiğini düşünüyorum. Elbette sizin konunuza hakim değilim. Ve kendinize dair bazı şeyleri yumuşatarak anlattığınızı düşünüyorum.
Benzettiğim durumlara gelirsek birkaç örnek vermek isterim. Mesela temizlik yapacağı zaman önce bütün işleri planlar, kağıda döker, bütün evi toplar ve eşi evi, onun tam olarak tarif ettiği gibi temizlemek zorundadır. Misafir gelecekse bir yemek listesi yapar ve eşi, parası var veya yok önemli değil, tam da o listedekileri eksiksiz almak zorundadır. Misafir gittikten sonra bulaşıkları eşi yıkar. (Bir tek yemek yapmayı sevdiğini söylemişti.)Bir yere gidilecekse tam olarak onun tarif ettiği şekilde gitmek zorundalardır. Kendi fikirleri hep doğrudur ve evin beyni kendisidir. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünür ve kesinlikle çok zekidir. Zeki olduğunu her fırsatta vurgular, elini aşağı çekmek pahasına. İnsanın çok yorucu bir insan. O da zor zamanlar geçirdi, bebek isteği, tedaviler... Bir kadın olarak bir tek bu açıdan ona üzülüyorum.
Sizi tanımıyorum dediğim gibi. Ama kesinlikle terapi-tedavi neyse başlamalısınız. Aile geçmişiniz, üzerinde düşünmek istemediğiniz ne varsa, halı altına süpürdüğünüz, hatta duygularınızın bile bu kadar anormal derecede soğuk kanlı olması..
Mesajımı tekrar yazdım şarjım bitti düzenleyemedim. Detay vermezseniz yanlış yorumlamamız çok normal.Yanlış yorumladığınızı düşünüyorum. Dünyanın en spontane işlerini seven insanıyım. Biri yemek yapmış ne yaptığı, bir yere götürmüş nereye götürdüğü, eğer aşırı baştansavma değilse nereyi nasıl temizlediği umrumda olmaz.
Burada olayların biraz yüzeysel kalma sebebi, birazcık da acaba tanıdığımız biri olursa bizim olduğumuzu anlar mı detay verince çekincem. Biraz Elalem ne derci olduğumu zaten söylemiştim.
Duygularımda soğukkanlılık 0, hatta overthinklediğimi bile söyleyebiliriz.
6 senelik bir ilişki ve 2 senelik bir evlilik bizimkisi. Evlenmeden önce o zaten yalnız yaşıyordu, ben aile evindeydim birkaç senedir. Sonra bir iş buldum, evlendim, eve 20-21 gibi dönmeye başladım. Başlarda birlikte vakit geçirir, evi temizler, yemek yapar bulaşık yıkardık. Sonra ben hem evi hem işi ilk kez deneyimlediğim için bir bocaladım haliyle. Ev işleri evcil hayvanlar derken her şey ona kaldı bir noktada fiziksel olarak. Ama bu esnada evdeki yerleşme ile ilgili işleri taşıma şirketini bulmaktan anlaşmaktan tut ustaları ayarlamaya kadar ben halletim. İlişki genelinde de bu iş bölümü böyle ilerledi. Bazen konuştuk dengeyi tutturduk bazen şaşırdık. Herkes gibi kavgalarımız oldu, birbirimize uygun olmadığımızı düşünüp ayrılmayı tartıştığımız zamanlar oldu ama problemleri anladığımızı düşünüp ortak kararlar aldık vazgeçtik.Mesajımı tekrar yazdım şarjım bitti düzenleyemedim. Detay vermezseniz yanlış yorumlamamız çok normal.
Çözülemeyecek durumlar değil. Belli ki depresyona girmişsiniz. Sizin terapi halinde olmanız gerekli, bunu lütfen geciktirmeyin. Güçlü olduğunuza inanıyorum sadece zor zamanlardan geçiyorsunuz. Terapi süresince hem kendinize dair hem de evliliğinize dair birçok şey yerli yerine oturacaktır. Kaygı durumunuz, stresiniz normal seviyeye inecektir.6 senelik bir ilişki ve 2 senelik bir evlilik bizimkisi. Evlenmeden önce o zaten yalnız yaşıyordu, ben aile evindeydim birkaç senedir. Sonra bir iş buldum, evlendim, eve 20-21 gibi dönmeye başladım. Başlarda birlikte vakit geçirir, evi temizler, yemek yapar bulaşık yıkardık. Sonra ben hem evi hem işi ilk kez deneyimlediğim için bir bocaladım haliyle. Ev işleri evcil hayvanlar derken her şey ona kaldı bir noktada fiziksel olarak. Ama bu esnada evdeki yerleşme ile ilgili işleri taşıma şirketini bulmaktan anlaşmaktan tut ustaları ayarlamaya kadar ben halletim. İlişki genelinde de bu iş bölümü böyle ilerledi. Bazen konuştuk dengeyi tutturduk bazen şaşırdık. Herkes gibi kavgalarımız oldu, birbirimize uygun olmadığımızı düşünüp ayrılmayı tartıştığımız zamanlar oldu ama problemleri anladığımızı düşünüp ortak kararlar aldık vazgeçtik.
Sonrasında çok topladık her şey çok yolundaydı. Çocuk planı da ince düşünülmüş bir plandı, bir dönem çok iyiydik, sonra düşükler sonrası ikimiz de tam patladık gibi oldu. Patlayınca zaten komple sildik çocuk fikrini kafadan. Ben çok kaygılı, dertlerini düşüncelerini söyleyen bir insanım. O çok rahat, ama dertlerini fikirlerini içerisine atan bir insan. O da benim kaygı durumlarımı anlamadığı için yanımda olamadı. Bazen ince düşünsün istedim, düşünemedi.
Sonra bir sebepten dolayı 0 kişi tanıdığımız bir çevreye taşındık. İkimiz de 24 saat evde iş saatlerinde dahi sadece birbirimizi görür olduk. Bu en son düşük falan olaylarından sonra ben yataktan çıkmadan çalışıp sonra uyuyan bir insan oldum. X su versene, X bilgisayarımı getirsene gibi bir amaçsızlık bu. Ailesinden çok kıymet verdiği birisi eşimle küstü, sebebini hala ikimiz de bilmiyoruz. Biraz borcumuz oldu, benim borçtan uykularım kaçtı, o toplarız dedi falan derken birbirimizi belli ki iyice anlamaz olduk.
İkimizin de birbirimizi sevdiğini ve değer verdiğini biliyorduk içten içe ama ikimiz de bunu çok hissetmiyorduk son zamanlarda. Değer anlayışlarımız farklıydı. Sonuç da malum zaten.
Biraz destan yazar gibi oldum, ama daha iyi anlamak istiyorsanız işin eğrisi doğrusu bu.