canim benim..
hamileligimde ben de sorunlar yasadim. o ihtimal bile insani perisan ederken; benimkinin beyninde anormallik tespit edildi.
hic bir ihtimal vermediler. dunya basimiza yikildi. 8 aylik olana kadar sapasaglam olan yavrumun 8.ayda beyninde sorun var denildi.
az once dedigim yere gonderdiler beni de.. hepsi oglumu oldurmem icin beni ikna etmeye calistilar...
oglum dogdu sonunda.
gulumseyecek mi bekleyisi... ardindan oyuncaklarla ilgilenecek mi bekleyisi... ardindan annesini babasini taniyacak mi bekleyisi... zaman gectikce yasina uygun gelisip gelismedigini arastirmalar...... cok zor bir donem.. yasayan anlar acak...
butun bu sikintilardan dolayi evladima 1 damla sut veremedim.. hep hazir mamayla beslendi..
allahima binlerce kez sukurler olsun sapasaglam hatta bnce bayagi uyanik cin gibi bir oglum var. ne kadar sukretsem azdir..
bir bucuk yasinda, yasiyla uyumlu, yapmasi gereken herseyi yapiyor cok sukur.
sadece yurumuyor. bir engeli oldugundan degil korkakligindan bi de inadindan :)
kuzumun tek sorunu bir bacaginda hafif bir kasilma olmasi.
o da yasadiklarimiza karsi hic birsey degil!
sana diyecegim o ki; fransiz doktorlara sakin inanma. herseyi allah bilir, o yaratir.
ayette diyor ki; "rahimlerde olani sadece o (allah) bilir"
insallah yasadigin bu korku en zor imtihanin olsun. dunya hayati imtihan sahasi...