Fikirlerinize çok ihtiyacım var

cocuklarimcanlarim

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
16 Mayıs 2014
3.315
3.913
Merhaba arkadaşlar, geçen yılda bir konu açmıştım kızımın kilo zorunu başlığı altında ve hala kilo problemimiz devam etmekte. Şu an 11 yaşında ve 53 kg. Yaklaşık 4 aydır düzenli olarak diyetisyene gidiyoruz. Fakat 1,5 kilo dışında kilo kaybı olmadı. Aynı zamanda çocuk endokronoloji bölümüne de götürüyorum. Şubat ayında şekeri 30'lardaydı. 3 hafta önce götürdüğümde yeniden bakıldı ve doktor yine 30 ve üstü olursa ilaca başlayacak demişti çok şükür 13,5'e düşmüş şeker. Ama ne yaparsak yapalım kilo veremiyor sürekli bir yeme isteği içinde, garip ama doymayacağım korkusu yaşıyor sanki. Evde yemeklerini yedirip parka gitsek orada birilerinin bir şey yediğini görünce anne acıktım demeye başlıyor. Eşim diyetisyene boşuna götürüyorsun 4 aydır ne oldu kilo vermeye niyeti yok ki diyor. (Normalde çocuklarına çok düşkün ve bir o kadarda anlayışlı bir baba olmasına rağmen bu konuda maalesef ki aynı özeni göstermemeye başladı artık) Diyetisyen Cumartesi günü gittiğimizde 2 hafta sonra tekrar çağırdı kilo kaybı olmazsa yapamazsa pedagoga götürmenizi tavsiye edeceğim çünkü beynindeki yemek yeme isteğinin önüne geçilmesi gerekiyor. Bunu da ancak bir uzman yardımıyla atlatabilir dedi. Bende peki dedim eşime söyledim hepsi para tuzağı dedi bana, diyetisyen baktı ki başarılı değil pedagoga yönlendirmeye çalışıyor dedi. Tamam ona da götür ama bu böyle olmaz. Yedirmeyeceksin dedi. Sert davranacaksın başka türlü olmaz diyor eşim. Hemen hemen her gün bu konu yüzünden çocuklar uyuduktan sonra tartışıyoruz. Bana önünden yemek almak, kilo vermen gerekiyor sen kilolu bir çocuksun o yüzden yemesende olur demek gibi davranmayı aklımdan geçirmek bile kendimi kötü hissetmeme yetiyor. Hep kızımın yanında oldum, hep iyilikle anlattım hala da öyle yapıyorum. O da çok üzülüyor ama yapamıyor diyete uyamıyor. Hafta sonu yeğenlerim geldi onlar gittikten sonra anne kuzenlerim ne kadar güzel zayıflar benim şu halime bak dedi gözleri doldu istersen başarırsın anneciğim, ayrıca kilolu olduğun için kendini kötü hissetmene gerek yok ben senin kilolarından rahatsız değilim, sağlık sorunların endişelendiriyor beni dedim. Eşimde sen böyle davranmaya devam edersen hiçbir şey değişmez dedi. Ve birkaç kez kızımın yanında da boşuna uğraşma kilo filan veremez diye söyledi (eminimki o da çok üzülüyor kızımın sağlık problemlerinden dolayı sanki baskı uygularsa daha iyi sonuç alacakmış gibi hissediyor). Bense arada kaldım bu konuda, bir anne olarak bu konuda sizden tavsiye bekliyorum. Kızımı nasıl motive edebilirim bu konuda. Çok teşekkür ederim.
 
geçmiş olsun ilk olarak .. yemeği önünden alın demiyorum ama diyette ne yazıyorsa uygulamasını sağlamalısınız. küçük küçük porsiyonlarda yemek verin kızınıza.. 11 yaş için 53 kilo az bi rakam değil , diyetisyene boşuna götürmüyorsunuz , sadece diyeti uygulamıyorsunuz. bence kızınız için en hayırlısı olacaktır biraz kilo vermesi. onun da motivasyonunu arttırır hem. eşinizin tavrı biraz sert ama erkekler hep böyle değil mi yahu.. siz bence bu işi başarabilirsiniz. dışarı çıkınca acıkıyor mu ? ona ne bileyim artık ne veriyorsunuz çikolata mı cips mi bunun yerine meyve falan verseniz ? ve yürüyün beraber bol bol.. başka da bi şey gelmiyor aklıma aslında daha 11 yaşında hareketli olması gerekmez mi ki.. geçmiş olsun tekrardan
 

Cevabınız için çok teşekkür ederim. Kızımdaki en büyük sorun çok hareketsiz bir çocuk olması aslında.
 
Pedagoğa eşinizi de götürün.
Çocuğun yanında böyle şeyler söylenmeyeceğini ve söylendiğinde ne kadar zarar verdiğini öğrenmiş olur.
Çocuğunuzun insülin direnci var anladığım kadarıyla. Bu daha yeni yeni düzene girmeye başlamış.
13.5 bile çok en fazla 8 olması gerekiyor o kiloyu yakabilmesi için.
Bir çocuk için aç kalmak istediklerini yiyememek ne büyük bir travmadır kimbilir.
Destek olmaktan başka çareniz yok...
 
Oncelikle cocugunuza daha emek harcamadan "kilo veremezsin" dememeli kocaniz. Bu cok yablis icindeki azmini oldurur bi kere. Kesinlikle destekleyici bi tutumda davranmalisiniz. Uzman degilim ama az ama sık yemeye calissa? yani az yesin ama cani istedginde de yesin yine az yesin. Ayrica, bence cocugunuzla beraber siz de onun gibi besleninin. Yani annenler boyle boyle yiyor ben bunlari yiyorum demesin. Cikolata cips gibi seylerin zararlarini anlatmaktan ote gorsel olarak izletin videolarini vs. Aciktigi zamanlarda salata, meyve gibi seyler yemesini saglayin. Bir de caba veriyor ve kilo hala gitmiyorsa baska bi saglik problemi olabilir. Ona da baktirmak lazim. Kilo vermek bence sabir ve azim isi. Uzun bi surec. Verilen diyete obunberaber siz de uyum saglarsaniz, onu tek birakmazsaniz daha faydali olabilir. Onun yediklerini yiyin siz de. Zayif cocuklarin "goruntuleri ne kdar guzel" diye beynine kodlamasina izin vermeyin. Herkesin normal bi bunyesi var. Saglikli olmas gerektigi ici kilo vermesi gerektigini anlatin. Hani "sen" dili degil de "ben" dili kullanin. Sen sismansin degil "fazla yemek yemen beni uzuyor. sagligin icin endiseleniorum" tarzinda kendi uzerinizden qnltin durumu. Bi r de spor en onenlisi. Gazir yaz da geldi knedine en yakin bi spor dali secerek daha da iyi hale gelebilir.
 
Eşinizin tutumu çok yanlış ancak özgüvenini kırar çocuğun, her zaman anne gibi sabırlı olamıyorlar maalesef. Ama herkesi tetikleyen, durduran yollar başka. Kimi birinin lafına alınıyor harekete geçiyor, kimi artık yeter diyor geçiyor, kimini kıyafete girememek kamçılıyor. Mevzu çocuk olunca psikoloji iyice zor. Psikolog gerçekten iyi fikir. Onun dışında çocuk neden bu halke geldi küçükken zorla mı yedirildi, tombul olması hoşa mı gitti vs. bunları hep araştırmak lazım. Siz çocuğu ay ne güzel tombul diye sevdiyseniz ya da yemezsen ağlar deyip yedikçe alkışladıysanız çocuk bunun iyi bir şey olduğunu kodladıysa zihinde bu olabilir. Yemek verilmeyecek, aç kalacak, erişemeyecek kaygısı çok farklı bir boyut demek ki diyet onda bu duyguyu uyandırdı. Diyet yaptığını bilmeden sağlıklı besleseniz? Çok yemek ayırıyor mu? Ne bileyim sınırsız salatalık yiyebileceğini bilse mesela aynı tepkiyi verir mi? 11 yaşında kilosunun farkında olup gözlerinin dolması gördüğünüzden daha büyük bir psikolojik baskı altında olduğunu gösterir. Spora yönlendirin mesela hareket etsin ya da aklını yemekten uzaklaştıracak şeyelre yöneltin sağlıklı atıştırmalıkla besleyin. Evde cips yoksa yemez çocuk.
Geçmiş olsun..
 
Ben de çok kiloluydum ergenlikte sonra 20 kilo verdim bir daha almadım hiç..
Ayrana dadandım yemek yemeden önce bir kavanoz ev yoğurdu ile yapılmış ayran içiyordum .. o beni şişiriyordu yemek yiyemiyordum!
Bir de yoğun bir tempolu döneme girdim bütün kilolarımı vermiştim..

İmkanınız varsa yüzmeye yazdırın.. yüzerken bütün vücut çalışıyor yoruluyor..
Sabahları çok erken uyandırın ama bunu zayıflaması için değil de sabahları bir hobi edindirin..
Onu sürekli yorun akşam yemeklerini erken yiyin yorulsun uyusun yemek yemesin geç saatte..
Sıkmayın akşam istediği kadar yesin.. ama erken..
Abur cubur sokamayın eve.. bol bol yürüyün birlikte eminim ki verir..
 
Diyetisyen nasıl bir beslenme modeli çizdi; sizinki neler istiyor

Zira unutmayın ki şeker hastası çocuklar var ve bir parça çikolata bile hayatlarında büyük bir hesap ile yenilebiliyor ya da fenilkütinüri; yahut başka hassasiyetleri olan; ekmek, süt vs yiyemeyen.

Kızınız et, süt, yoğurt, yumurta, salatalık, domates, belki biraz az şekerlilerinden meyve ile hayatını devam ettirebilir.

Evde kızartma pişmezse yiyemez; yağsızsa menü o ekstra üstüne yağ dökemez; az tuzlu pişerse öyle yer vs. Bence yaşının küçük olmasını avantaja çevirin

Parka giderken salatalık alın yanınıza; başkaları abur cubur çıkarmadan siz salatalık verin eline

Bizim evde abur cubur ceviz, badem vs dir.

Arada bir dondurma yer mesela yazın ama ona karşılık başka bir öğünden kısar; diyetisyen dönüşüm listelerini vermiştir.

Mevsimi mesela haşlanmış mısır yer abur cubur yerine; mineral vs almış olur

Pedagog tabii ki açlık hissi ile ilgili psikolojik bir sıkıntı varsa sorunu ve çözüm bulabilir ama bu aşamada açlık hissini kalorisiz şeylerle gidermek de yararlı olur bence
 
harekete yönelin anne kız spor salonuna yazılın yaklaşık günlük 1,5 saat spor yapmak iyi gelecek hem sizinle keyifli zaman geçirecek.... onun dışında yine çocuklara yönelik aktivitelere yönlendirin resim kursu , müzik kursları vs gibi yani uğraşacak bişeyleir olursa yeme isteği azalacak... bu aktivitele sizin belli bir dönem teşvik etmeni zgerek beraber gidip gelmeniz lazım....

diyetisyene harcadığınız parayı aktivitelere verin bence.... birde eve abur cubur almayın kısıtlayın ama bunu sağlıksız olduğu için almadığınızı anlatın kesinlikle sen kilo veresin diye almıyoruz dememeniz lazım.... bu süreçte iş size düşüyor annesi beraber spora başlayacaksıınız emek vereceksiniz..
 
Öncelikle cevap yazan arkadaşlara çok teşekkür ediyorum. Evet eşimin tutumu çok yanlış bu konuda sizinle aynı fikirdeyim ve ben bu tutumunun yanlış olduğunu söylediğimde sürekli aramızda tartışma çıkıyor. Ona göre ben her şeyi usulüne uygun uzman desteğiyle yapmaya çalışan ama başarılı olamayan bir anneyim. Sert davranarak ya da yüzüne vurarak sonuç alabileceğini düşünüyor. Bugüne kadar hiç onun bu sözlerine kulak asmadım. Kızıma karşı da hiçbir zaman psikolojisini bozacak herhangi bir baskı yapmadım. Evet diyetisyenin listesi var alternatif listede var fakat kızım diyetisyenin yüzüne karşı ben yapmak istemiyorum çünkü sevdiğim her şeyi yasaklıyorsunuz. Ben pilav, makarna, çikolata ve tatlıyı çok seviyorum. Siz pilavı ve makarnayı tamamen yememi istemiyorsunuz. Çilokata ya da dondurmada haftada bir gün onu da birini yersem bir hafta diğerini yememem gerikiyor. O yüzden ben artık istemiyorum dedi. Evde bende onunla birlikte diyet yapıyorum. Çorba ve sebze yemeği yanına salata. Fakat eşim bu konuda da anlayışsız. Nefsine hakim olmayı öğrenmesi gerekirmiş. Önemli olan biz yerken onun yememesiymiş. Beni çıldırtacak bir gün. Yav be adam 11 yaşındaki kızımızdan yani bir çocuktan bahsediyoruz şu an. Kendinle nasıl bir tutarsın o çocuğu. Biz yiyelim karşısında ama o nefsine hakim olmayı öğrensin ve yemesin öyle mi sen neyin kafasını yaşıyorsun dedim en sonunda. Meyve ya da salatalık götürüyorum yanımda parka giderken fakat o cips, dondurma ya da çikolata yiyen çocukları görünce salatalığı ya da meyveyi elinin tersiyle itiyor resmen.
 
Bu arada yüzmeye gitmesini çok istedim fakat kızım istemedi. O kadar çok anlatmama rağmen istemiyorum dedi. Şimdi babaannenin bahçesi var ve orada bisiklete binip arkadaşlarıyla basketbol oynuyor.
 
Çocuğunuz nefsini terbiye etmeyi öğrenebilir mi bilmem ama eşiniz terbiye öğrenememiş.
Üstelik ne vicdan ne de merhamet sahibi..
Benim arkadaşımın oğlu sizinkinden daha kiloluydu ve ailesinde ona hakaret edenler vardı..
Şu anda filinta gibi delikanlı. İnanılmaz fit bir genç oldu..
Ama o kilosu hakkında söylenenler eminim onu çok yaraladı ve o yaralar geçmemiştir..
Kilosunu takıntı haline getirenleri kurtarmanın yolu çok daha zor kilodan kurtulmaktan..
Siz başarılı ve duyarlı bir annesiniz ama baba böyle yapmaya devam ederse sizin yaptıklarınız boşa gidecek..
 

Haklısınız, eşimin kızımızın kilo konusunda nasıl bu kadar vicdansızca konuşabildiğine aklım almıyor. Normal şartlarda çok dikkat eden birisi. Ama bu konudaki düşünceleri konusunda eşimi tanımayaz hale geldim resmen. Tüm bunlara rağmen yine de kızıma, anneciğim baban seni kırmak istemedi emin ol sadece sağlığın için çok endişeli diyorum. Bugün öğlen beni aradı yavrum anne babaannemde taze fasulye yemeği vardı ve pilav ama ben taze fasulye yedim bir dilim ekmekle saat 3'te de meyvemi yiyip sütümü içeceğim. Pilav yemedim anne bir kaşık bile yemedim diye sevinerek anlattı. Bana da sen pilav yedin mi öğlende dedi hayır yemedim tabii ki, sonra sen kilo ver ben şişman mı kalayım dedim. Kıkır kıkır güldü ve bana anne bana inandığın ve yanımda olduğun için seni çok seviyorum dedi bende seni seviyorum kızım dedim. Eşimin anlamadığı şey tamam sağlığı için endişeli ve düşüncelerinde ölçüyü kaçırıyor ama bunu yaparken benim bir anne olduğumu ve bu duruma en az onun kadar üzüldüğümü anlamak istemiyor.
 

Bu bazıları için bir yöntem.
Acıtarak kendine getirmeye çalışıyorlar.
Bu iş ancak sevgiyle ve empatiyle hallolur.
Senin yanındayız derken onu anladığınızı göstermeniz için onun menüsünden yerseniz ancak onu anlayabilirsiniz.
Ve üstelik o sadece bir çocuk.
Benim insülin hormon değerim (sizin az önce şeker diye bahsettiğiniz) 55 civarı.
O kadar zor ki onu kırabilmek.
Bu da ne yazık ki diyet kadar hareketle kırılabiliyor.
11 yaşındaki bir çocuğu sabah akşam bir saat durmaksızın da yürütemezsiniz ki..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Lütfen akıl verin
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
970
motherlesswomann
M
L
2 çocukla tükenmişlik sendromuna girecek vaktim bile yok
Yorumlar
16
Görüntüleme
600
kahvetelvesi
O
Kayınvalide ile beraber yaşama tecrübesi olan var mı? Yardımm. Rica ediyorum okuyun. Herkesin fikrine ihtiyacım var.
11 12 13
Yorumlar
244
Görüntüleme
5K
hadibeyaaa
Derdim var eltimle…
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
2K
mermad-
H
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
4K
Seytanolabilirim
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…