- 12 Aralık 2011
- 355
- 558
- 303
Hemen konuya girmek istiyorum..Bu şehre yeni taşındık yaklaşık 6 ay oldu..Ben merkezde oturuyorum.İş çevresi daha uzak olduğum yere..İkiz oğullarım var bu sene bir kaç arkadaşın çocuğuyla aynı sınıfta..Ben bu insanlarla toplamda üç kez görüştüm..Ortamlarından ve konularından uzağım..Şöyle bir şey oldu..Onlarda otururken bayan çocuklara bağırıyor ya da kendi çocuğu ayağını çarptı çocuk ben çarptım diyor kim yaptı yaptı diye garip bir ses tonuyla çocuğunu sıkıştırıyor.Benim haricimde de aileler vardı..Çocuklar kavgaya tutuştu (benimkiler değil)onları ayırdık sakinleştiler..Sonra bayan başka konulardan mesela benim okuduğum kitaplar gibi bana 'yanlışsın'gibi sözler söyledi..Ben de bunun benim tercihim olduğunu belirttim.(evimde Yılmaz Özdilin kitabını görmüştü) Sonra benim çocuklarımı şikayet etmeye başladı.Ben çok kırıldım.Bahsettiği konuları öğretmenimizden ve kendi çocuklarımdan biliyorum..Kendimce bir başka bakış açısıyla anlatmaya çalıştım..Neyse en son şunu dedi.Herkes çocuğunu durduracak dedi.Ben evde gerekli uyarıları yapan okullada iletişim halinde olan biriyim..Her anne çocuğunu uyarır ama çocuklar bildiğini okur genelde.Bana seni çocuklarını döveceklerdi ben kurtardım dedi..Ben çocuk kavgasının ya da oyunun hayatın ilk adımları olduğunu düşünüyorum.Her hareketin bir sonucu var görerek öğrenirler diye düşünüyorum..Evinde üstünde olduğum için konuyu uzatmadım ..Ayrıca bu sırada oradan bir iki kişi kalkmıştı.Aslında ben bunları çağırmak istemiyordum da eşim ayıp olur dedi gibi lafları duyunca şok oldum.Ben herkese aynı mesafedeyim.Acaba ben yanlış mı yapıyorum çok mu abartıyorum?Bana kendi evinde öyle davranmasından çok rahatsız oldum.Ayrıca çocuğunun yalan problemi var söyleyemedim.Ben nasıl davranmalıyım?Kusura bakmayın uzun oldu..