"Zafer nidası" biraz abartı duruyor sanki. "Mutluyum" Daha bi uygun bence. Mutlu olmam için o "Kekleme(ki bu da çok ağır ve yanlış bi kelime)" olayından daha öncelikli en az bir düzine sebep daha var. Hatta bi kaç düzine de "daha az öncelikli" sebep mevcut. Bunları çoğunu konuarımın satır aralarına birer ikişer karaladım zaten. Kalanı özel olduğu için yazmasam daha iyi olur.
Aşkımın "vıcık vıcık", "insanın ayarını kaçıracak", "ruh sağlığını bozacak" seviyede olmadığı doğru. Ki zaten bu seviyenin sağlıklı olduğunu hiç düşünmemişimdir, illa bi taraf ağır yıkıma uğrar. Zihin haritası tekniğiyle(kpss çalışıyormuşsun, biliyorsundur bu yöntemi) eşine olan duygularından ilk aklına gelenleri yaz desen; "huzur", "saygı", "hayranlık", "mizahi ve müstehcen şeyler" diye sıralardım sanırım.
Ama bunlar aşkımın "küçük" olduğu anlamına gelmiyor. Eşim bi kaç günlüğüne okul gezisine gitti, iki gündür yatakta boşlukta gibiyim. Yarın dönecek ve ben bu geceyi nasıl atlatacağımı düşünüyorum. Müstehcen mesajlarla rahatlamaya; bu özleme/hüzün arası duygudan kurtulmaya çalışıyorum.