- 6 Temmuz 2015
- 388
- 218
-
- Konu Sahibi Kurabiyeee78
- #1
Bunaldim. Cidden bunaldim. 6 senelik iliskimde ilk kez böyle köşede hissediyorum ve kendimi sucluyorum buna ben mi sebep oldum diye . Erkek arkadaşım iliskimizin ilk 4 ayında aşırı ilgi gösterdi sonra kendini geri çekmişti ,bir şekilde yeniden o ilk 4 aydaki ilginin daha daha fazlasını göstermeye başladı . Şimdiye kadar bu durum ya bana batmadi ya da görmek istemedim. Saat başı arıyor sürekli konuşuyoruz bazen artık ikimiz de susuyoruz çünkü cidden anlatacak paylaşacak bir şey inanin ki kalmıyor ,ama illa o telefon açık kalacak kapatilmayacak. Konuşacak bir şeyimiz olmadigindan değil , olanı biteni zaten anlık arayip söylediği için mesela günün sonundaki konuşmada mutlaka bir sessizlik oluşuyor . Sogumussun vs diye düşünenleriniz olabilir, saygı duyarım düşüncenize ama ben de düşündüm 'acaba uzaklaştım mı da gözüme gözüme girmeye başladı ki' diye, yok hayır ondan değil ama neden olduğunu da açıkçası HIÇ bilmiyorum..
Artık durumdan hoşnut olmadığım için kendisine açık açık söyledim, 'bu yoğunlukta konuşmaya devam edersek iliskimiz sağlıklı olmaktan çıkıp zedelenecek, evet her şeyi paylasabilmemiz güzel ama o kadar çok her şeyi anlık paylaşıyoruz ki yüzyüze geldiğimizde birkac saatten sonra konuşacak bir sey kalmıyor, en son bulustugumuzda muhabbet artık çay bardağının şeklini yorumlar oldu ve bu durum beni çok üzdü, konuşmayalım demiyorum ama birazcık dikkat etsek çok güzel olmaz mı?' Dedim
'Konuşmayalım demiyorum diye vurguladigina göre gerçekten bilinç altında konuşmak istemediğini düşündüğünü hissettim, ben böyle iyiyiz sanıyordum. Yani benden boguluyor musun?' Dedi bogulmadigimi vs açıkladı pek tatmin olup ikna olduğunu sanmıyorum. Çünkü tavırli bir şekilde kapattık telefonu , devaminda mesaj attı,mesajlaşırken çevrimiçi olduğu halde biraz geç cevap verdiğini gördüm sebebini sordum ( ki işi varsa sonra konusabilecegimizi soylicektim, kimle konuşuyorsun ya da bana geç cevap verme diye tavır yapmayacaktim ) ayakta uyukladigini uyuyacagini söyledi ve sustu. Bir daha konuşmadık bugün . Ben hatalı gibi hissediyorum kendimi.. Yeni karar almış bunu uygulamaya koyacakken geri adım atıp kararimdan vaz geçmek istemiyorum..
Sizce ne yapmalıyım?
Oldukça uzun oldu, şöyle düşünenleriniz olacaktır "bu da dert mi ya, yok artık " . Ben de biliyorum dertten büyük dert vardır .
Dert demeyelim de bir iç dökme, fikir alma olacak benim için bu topik daha çok .
Artık durumdan hoşnut olmadığım için kendisine açık açık söyledim, 'bu yoğunlukta konuşmaya devam edersek iliskimiz sağlıklı olmaktan çıkıp zedelenecek, evet her şeyi paylasabilmemiz güzel ama o kadar çok her şeyi anlık paylaşıyoruz ki yüzyüze geldiğimizde birkac saatten sonra konuşacak bir sey kalmıyor, en son bulustugumuzda muhabbet artık çay bardağının şeklini yorumlar oldu ve bu durum beni çok üzdü, konuşmayalım demiyorum ama birazcık dikkat etsek çok güzel olmaz mı?' Dedim
'Konuşmayalım demiyorum diye vurguladigina göre gerçekten bilinç altında konuşmak istemediğini düşündüğünü hissettim, ben böyle iyiyiz sanıyordum. Yani benden boguluyor musun?' Dedi bogulmadigimi vs açıkladı pek tatmin olup ikna olduğunu sanmıyorum. Çünkü tavırli bir şekilde kapattık telefonu , devaminda mesaj attı,mesajlaşırken çevrimiçi olduğu halde biraz geç cevap verdiğini gördüm sebebini sordum ( ki işi varsa sonra konusabilecegimizi soylicektim, kimle konuşuyorsun ya da bana geç cevap verme diye tavır yapmayacaktim ) ayakta uyukladigini uyuyacagini söyledi ve sustu. Bir daha konuşmadık bugün . Ben hatalı gibi hissediyorum kendimi.. Yeni karar almış bunu uygulamaya koyacakken geri adım atıp kararimdan vaz geçmek istemiyorum..
Sizce ne yapmalıyım?
Oldukça uzun oldu, şöyle düşünenleriniz olacaktır "bu da dert mi ya, yok artık " . Ben de biliyorum dertten büyük dert vardır .
Dert demeyelim de bir iç dökme, fikir alma olacak benim için bu topik daha çok .