E
EU2
Ziyaretçi
- Konu Sahibi EU2
- #1
Sınırlı Ufuklara Gözü Gören Körlere Yasamayi Unutup Ölen Amatörlere...... Bu sabah büyük bir gürültüyle uyandim sanki evde savas cikmişti cok fazla ses vardi salona doğru yürüdüm gördüğüm manzara karsisinda adeta donmus kalmiştim salonun ortasinda birini boylu boyuna yatirmişlar ve bembeyaz bir carsafla üstünü örtmüşlerdi annem basinda dualar okuyor ve ağliyordu ablam yerde yatanin saclarini oksuyordu babam sanki duvarlardan bir şeyin hincini çikarircasina yumruk atiyor ve bağiriyordu herkes burdaydi ve ağliyordu sanki kimse beni görmüyordu seslenmeye caliştim boğazim düğümlendi kimse beni farketmemişti nasil neden diye düşünmeye calişirken annemin feryadini duydum Belinayyy o an bende film kopmustu yerde boylu boyuna yatan bendim ağlamak istedim gözlerim yaniyordu sanki göz pinarlarim kurumustu beceremedim bağiramadim kesilmiştim nasil neden olmazdi ölümü kendime konduramamiştim ölmüştüm bitmişti arrtik ölümün soğukluğu sarmişti bedenimi ruhum üşüyordu öylece yerde yaatan bedenimi seyrettim hayatim film seridi gibi gecti gözlerimin önünden dualar okundu ağitlar yakildi göz yaslari döküldü tanidiğim tanimadiğim sevdiğim sevmediğim herkes ordaydi ve işte zamani geldi heralde gelmişti tabutumu gördüm tahta ve civilerden yapilmiş ölüm aracimi içim burkuldu şimdi biraz daha korkuyordum ve dahada cok üşüyordum beni kaldirdilar tabutuma koydular canim aciyordu ağliyamamak isyan edememek ne kötüydü yapmayin burdayim diyememek sarilamamak sevdiklerine üzüntüsüne ortak olamamak herkes ağliyor ve işte beni evden cikariyorlar hayatimin o en güsel en cocuk en hüzünlü en sevinç dolu yerindeyim sokağimizda son kes yürüyorum bu seferki yolculuğum karanliğa ve sonsuzluğaydi içim aciyordu ama birini aradi gözlerim biri yoktu sevdiğim canim ömrüm nerdeydi onu son kezde olsa görmek istiyordum işte ordasin sokağin başindan ağliyarak kosuyorsun geldin ve bana son kes sarildin tabutuma buz gibi bedenime şimdi canim daha cok yaniyordu yapma bitanem canimi yakiyor göz yaslarin dayanamiyorum ben yanindayim seninleyim göz yaslarini silmek istiyorum sana dokunmak sarilmak istiyorum cok aci cekiyorum ağliyamiyorum omuzlardayim işte son yolculuğum baslamişti uzun bir yol yürüdük herkes tasimişti beni birer ikişer adim dostlarim arkadaslarim sevdiğim herkes ellerini açmişti bana ruhum islanmişti göz yaslariyla ve geldik beni yere indirdiler hoca başimda dua ediyordu mezarimi görüyordum iki metrelik karanlik ve soğuk derin bir çukurdu artik dahada cok korkuyordum yanlizliktan aslinda alişik olduğum birseydi yanlizlik ama şimdi cok fakliydi karanlik derin bir cukurda buz gibi bir bedende yapa yanliz kaliyordum ve beni tabutumdan cikardilar yavasca sona doğru gelmiştim ve sonundaydim artik mezarima biraktilar beni cok yanlizdim herkes bir avuc toprak atmişti dualar okuyorlardi ağliyorlardi öylece orda durup ölümü seyretmek çok aci vericiydi kendi ölümünü seyretmek hiçbukadar aci olabileceğini düşünmemiştim herkes birer birer uzaklaşiyordu artik tek tük insanlar kalmişti başimda onlarda dualar okuyup gidiyorlardi yanlizliğima terk edip beni ama bir ses halen burdaydi aşkim sen halen burdamisin yeter artik ağlama yeterince islattin topariğimi göz yaslarinla dayanamiyorum canimi yakiyor gözyaslarin SENİ SEVİYORUM aşkim canim benim bende seni seviyorum gel yanima sana sonkez sarilip senden özür dilemeliyim hani hatirliyormusun sana seni hiçbir zaman asla yanliz birakmiyacağim diye söz vermiştim sen hep kizardin hatta bana sözlerini hiç tutmuyorsun diye yine beceremedim meleğim tutamadim sözümü affet özür dilerim ama sunu bilki seni ilk tanidiğim andan itibaren hep sevdim sen benim herseyimdin simdi bana söz vermeni istiyorum ne olursa olsun ben hep yaninda olacağim sende herseye rağmen mutlu olacaksin ölümü kendime konduramiyorum demiştim aslinda ölmek değilde canimi acitan sensizlik olmustu bitanem ölümden daha büyük bir acidir sevdiklerinden ayrilmak sana söz verdiğim gibi seni son nefesime kadar hep sevdim seni halen cok seviyorum aşkim hadi şimdi git gitki rahat yatayim su iki metrelik mezarimda lütfen aşkim dayanamiyorum gözyaslarina evet gidiyorsun.... ne oldu neden durdun bekle beni aşkim geliyorum... bekliyorum aşkim ne olursa olsun bu sevgiyi öldüremezler demiştim ölmedi aşkim bekliyorum bekliyorum aşkim seni cok seviyorum git artik gittt......... Bilmediğim bir gecede tatmadiğim bir aşka görmediğim gözlerimle mechul bakişlara umud ettiğim sicak sarilişlara adini unuttuğum sevgi dolu anlamli dokunuslara hasret kaldiğim bir zaman kavraminda aşki yakaliyabilmek umuduyla hayat daim olduğu müddet herzaman mutluluk için nefes almak ve mutluluk için yasamak dileğiyle...ey bu yaziyi okuyan sen hep mutluluk için yasa tamammi ve kendine bir söz ver her sabah gözlerini sevgi için ac her sabah neseye sevince ve mutlulğa gülümse bugün güzel bir gün de çok iyiyim de bugün herseyden farkli de..
klava:
