• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliyim ama çok yalnızım.

ben de cok yalnizim dayanamaz hale geldim.yazarsam rahatlarim belki diye yaziorum.10 yillik evliyim 2 oglum vra 8 ve 5 yaslarinda cok sukur.ama kocamla bitti artik.tum duygularimi yitirdim.onun sakinliginden ilgisizliginden herseyindwn biktim.uzun zamandir boylebu ama artik neredeyse birbirimizin yuzune bile bakmiyoruz...iki cumle konussak 3.kavga cikiyor.buyuk oglum babasina asiri duskun oldugu icin bana karsi cok tepkili ilerde daha da kotu olur mu diye korkuyorum..bosanmak istiyorum aslinda tum bu sorunlardan cok yoruldum defalarca konustum dil doktum agladim kavga ettim kustum herseyi denedim kurtarmak adina ama ben bunlari yaparken cok yoruldum....simdi ugrasmak bile icimden gelmiyor......ama bosanmaktan korkuyorum..toplum baskisindan korkuyorum.calisiyorum kendimi gecindirebilirim o yonde bi sey yok ama 2 oglum var yarin bana anne senin yuzunden babamizdan ayri kaldik,biailemiz olmadi derler diye korkuyorum....cok mutsuzum herseyim var cok sukur ama cok mutsuzum...
 
Slm edecim
edasu .!.:
Evet,12 yıllık evliyim 2 tane çocuğum var.Ancak kendimi çok yalnız hissediyorum.Yıllardır eşimle pek anlaşamıyoruz.Çok mutlu bir evliliğim olmadı.Eşim sessiz ve içe dönük bir insan.Ben de tam tersi konuşkan ve dışa dönük.Fıtratlarımız çok zıt.Yapmaktan zevk aldığımız ortak hemen hemen hiçbirşey yok.Eşim hiçbirşeyini paylaşmaz,hiç sohbet etmeyiz.Beraber pek birşey yapmayız.Genelde ayrı ayrı takılıyoruz.Çok paylaşımsız bir evliliğimiz var.Fakat yıllardır süren bu durum beni çok yalnızlığa düşürdü.Şimdi orta şiddette bir depresyon geçiriyorum ve ilaç tedavisi görüyorum.ıçime aşırı bir sıkıntı geliyor.Bazen çatlayacak gibi oluyorum.Sanki yalnızlığımda boğuluyorum.Atak şeklinde zaman zaman birden vücudumun her yeri sinir boşalması gibi kuvvetli bir şekilde titriyor.Baş dönmelerim,başımda bir sersemlik oluyor.Aşırı şekilde içime bir hüzün geliyor.Sonra ağlama krizine giriyorum.Herşey dokunuyor.Benden çok daha kötü durumda olanları,daha kötü evlilikleri yüreten kadınların olduğunu bilmeme rağmen bir türlü gönlüme söz geçiremiyorum.Sanki şu koca dünyada bir ben kalmışım,bir ben mutsuzmuşum gibi geliyor bana.Acaba içinizde evliliği benimki gibi olan varmı?Paylaşmak ve dertleşmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
 
Slm
edasu .!.:
Evet,12 yıllık evliyim 2 tane çocuğum var.Ancak kendimi çok yalnız hissediyorum.Yıllardır eşimle pek anlaşamıyoruz.Çok mutlu bir evliliğim olmadı.Eşim sessiz ve içe dönük bir insan.Ben de tam tersi konuşkan ve dışa dönük.Fıtratlarımız çok zıt.Yapmaktan zevk aldığımız ortak hemen hemen hiçbirşey yok.Eşim hiçbirşeyini paylaşmaz,hiç sohbet etmeyiz.Beraber pek birşey yapmayız.Genelde ayrı ayrı takılıyoruz.Çok paylaşımsız bir evliliğimiz var.Fakat yıllardır süren bu durum beni çok yalnızlığa düşürdü.Şimdi orta şiddette bir depresyon geçiriyorum ve ilaç tedavisi görüyorum.ıçime aşırı bir sıkıntı geliyor.Bazen çatlayacak gibi oluyorum.Sanki yalnızlığımda boğuluyorum.Atak şeklinde zaman zaman birden vücudumun her yeri sinir boşalması gibi kuvvetli bir şekilde titriyor.Baş dönmelerim,başımda bir sersemlik oluyor.Aşırı şekilde içime bir hüzün geliyor.Sonra ağlama krizine giriyorum.Herşey dokunuyor.Benden çok daha kötü durumda olanları,daha kötü evlilikleri yüreten kadınların olduğunu bilmeme rağmen bir türlü gönlüme söz geçiremiyorum.Sanki şu koca dünyada bir ben kalmışım,bir ben mutsuzmuşum gibi geliyor bana.Acaba içinizde evliliği benimki gibi olan varmı?Paylaşmak ve dertleşmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Edasu konuşmak istersen konusabilirizz
 
ben de cok yalnizim dayanamaz hale geldim.yazarsam rahatlarim belki diye yaziorum.10 yillik evliyim 2 oglum vra 8 ve 5 yaslarinda cok sukur.ama kocamla bitti artik.tum duygularimi yitirdim.onun sakinliginden ilgisizliginden herseyindwn biktim.uzun zamandir boylebu ama artik neredeyse birbirimizin yuzune bile bakmiyoruz...iki cumle konussak 3.kavga cikiyor.buyuk oglum babasina asiri duskun oldugu icin bana karsi cok tepkili ilerde daha da kotu olur mu diye korkuyorum..bosanmak istiyorum aslinda tum bu sorunlardan cok yoruldum defalarca konustum dil doktum agladim kavga ettim kustum herseyi denedim kurtarmak adina ama ben bunlari yaparken cok yoruldum....simdi ugrasmak bile icimden gelmiyor......ama bosanmaktan korkuyorum..toplum baskisindan korkuyorum.calisiyorum kendimi gecindirebilirim o yonde bi sey yok ama 2 oglum var yarin bana anne senin yuzunden babamizdan ayri kaldik,biailemiz olmadi derler diye korkuyorum....cok mutsuzum herseyim var cok sukur ama cok mutsuzum

sevgili lecluse,inan aynı durumdayız seninle,şimdi eşime boşanmak istediğimi söyledim ve yalnızlığımdan kurtulmak için buraya girdim..İki oğlum var benimde,ama artık kendimi, bile bile bu mutsuzluk çukuru içinde boğmak istemiyorum,seninle konuşmak çok isterim,terapiye gidicem yarın,bakalım terapistim ne söyleyecek,çok güçsüz ve yalnız hissediyorum kendimi,beni en çok korkutan yalnızlık,çünkü istanbula geleli iki yıl oldu,eski arkadaşlarım hepsi başka yerdeler,kimsem kalmadı şu an :(
 
Bence kendine samimi arkadaş edin , arkadaş çok önemli eşimde konuşkan değil ama çok konuşan erkekte istemezdim onların palavraları çok olurdu , boşanmak çözüm değil hiç bir erkek hayal ettiğin gibi olamaz
 
E
aydogdugul .!.:
edasu'nun neredeyse 2 sene önce eşi ile yaşadığı sorunları ve yalnızlığı dile getirişini okuyoruz mesajların başında ve aradan yıllar geçiyor, eşinden ayrılmıyor ama eşinin internette partner aradığı yakalıyor. sonuç zaten en başta belliymiş, ama ayrılma diyenler var daha kötü olur diyenler...[/QUOTE edası boşanmak çözüm değil asla konusmak istersen uzun uzun konusabiliriz bende atlattım boyle bir olay
Genişletmek için tıkla...
 
Benim de konuşmaya ihtiyacım var ama benimle benzer sorunu olan birinin beni anlaması çok daha kolay,etrafımdaki arkadaşlarımın kocaları benim kocam gibi değiller,onlar anlayamıyor işte...
 
edasu .!.:
Evet,12 yıllık evliyim 2 tane çocuğum var.Ancak kendimi çok yalnız hissediyorum.Yıllardır eşimle pek anlaşamıyoruz.Çok mutlu bir evliliğim olmadı.Eşim sessiz ve içe dönük bir insan.Ben de tam tersi konuşkan ve dışa dönük.Fıtratlarımız çok zıt.Yapmaktan zevk aldığımız ortak hemen hemen hiçbirşey yok.Eşim hiçbirşeyini paylaşmaz,hiç sohbet etmeyiz.Beraber pek birşey yapmayız.Genelde ayrı ayrı takılıyoruz.Çok paylaşımsız bir evliliğimiz var.Fakat yıllardır süren bu durum beni çok yalnızlığa düşürdü.Şimdi orta şiddette bir depresyon geçiriyorum ve ilaç tedavisi görüyorum.ıçime aşırı bir sıkıntı geliyor.Bazen çatlayacak gibi oluyorum.Sanki yalnızlığımda boğuluyorum.Atak şeklinde zaman zaman birden vücudumun her yeri sinir boşalması gibi kuvvetli bir şekilde titriyor.Baş dönmelerim,başımda bir sersemlik oluyor.Aşırı şekilde içime bir hüzün geliyor.Sonra ağlama krizine giriyorum.Herşey dokunuyor.Benden çok daha kötü durumda olanları,daha kötü evlilikleri yüreten kadınların olduğunu bilmeme rağmen bir türlü gönlüme söz geçiremiyorum.Sanki şu koca dünyada bir ben kalmışım,bir ben mutsuzmuşum gibi geliyor bana.Acaba içinizde evliliği benimki gibi olan varmı?Paylaşmak ve dertleşmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Seni çok iyi anlıyorum.benimde anne evinde aynı sorunlarım vardı.kopuk bi diyaloğumuz vardı.şimdi evlendim çok şükür öyle değiliz ama bizimde zaman zaman kopukluğumuz oluyor.eşimin elinde sürekli telefon,ben sabahtan Akşama kadar eşim eve geldin diye beklerim ama eve gelince varlığıda yokluğuda bir oluyor.bazen sabahlara kadar ağlıyorum sonra dualar okuyorum bazen geçiyor bu durum.2 çocuğun varmış onlar sana düşkün olur inşallah.teselliyi çocuklarında bulmayı dene.seninde sevilmeye ihtiyacın var ve bu senin en doğal hakkın.bence boşanmak için bu iyi bir sebep ama senin çocuklarına elin Adam'ı güzel bakmaz.babaları onlar için en iyisi...
 
Merhaba konuyu acan arkadaş ne alemde acaba neler yaptı bir çok arkadaşla benziyor kaderimiz :( iyimi şimdi hayatı nasıl şekil aldı merak ettim
 
inşallah geçer bunlar, iyi olursun canım, nasıl iyi olucaksa hayırlı olucaksa öyle olsun senin için, ama bu sanki bi psikolojik soruna gider gibi, isterseniz bir uzmana görünün hem evliliğiniz içöin de birşeyler önerir
 
ElifZehra_ .!.:
Merhaba konuyu acan arkadaş ne alemde acaba neler yaptı bir çok arkadaşla benziyor kaderimiz :KK43: iyimi şimdi hayatı nasıl şekil aldı merak ettim
Genişletmek için tıkla...
Beni merak etmişsiniz.Konuyu 2010 yılında açmışım.Çok uzun yıllar olmuş.Bu konuyu açtığımda 38 yaşındaydım.Şu an 50 yaşındayım.Ne oldu diye acaba demişsiniz.Ne mi oldu? Konuyu açalı 12 sene geçmiş.Yani ömürden 12 yıl daha gitmiş.Gençliğim gitti,güzelliğim gitti,ömrüm gitti.Ben hala evliyim.24 senelik evli olduk.Ama sözde sadece,kağıt üstünde bir evlilik.Yıllardır,en baştan beri sevgi,ilgi,değer,muhabbet,paylaşım hiçbir şey yok.Hatta buraya konu açtıktan bir müddet sonra bütün karı koca bağı da bitti.Daha doğrusu adam benimle bütün bağını kesti.Yaklaşık 10-12 senedir çocukların masrafını paylaştık ve ev arkadaşı gibi yaşadık.Hala aynı durumdayız.Biz de bir gönül bağı olmadı.Ben de onu ruhen sevmedim.Ama en başta bir erkek olarak ondan sevgi,ilgi,değer görmedim.Bunca zaman içinde tabi ki iyice bende soğudum.Biz görücü usulü evlendik,duygusuz evlilik yaptık maalesef.Sadece mantık evliliği yaptık.Bu arada çocuklar büyüdü.Biri 23,diğeri 17 yaşında.Benim bunca sene sadece adım evliydi.Sevgi yok,saygı yok,değer yok,muhabbet yok,birlikte gezme,paylaşım yok,karı koca bağı yok.Aşırı sevgisiz ve ilgisiz bir erkek.Ayrıca kafaca ruhca da hiç anlaşamadık.Ben hala boşanmayı düşünüyorum.Bunca sene hem çocuklara kıyamadım.Hem de cesaret edemedim.Hala düşünüyorum.Ben karar verip, cesaret edene kadar galiba artık ömrüm yetmeyecek.Yeni evli olanlar eğer evlilik baştan kötüyse pek değişmiyor durum.İki sene çocuk yapmayın.Sonra da çocuk düşünürseniz eğer bir taneden başka yapmayın.Evlilik gerçekten kötüyse yaşlanmadan,gençlik geçmeden,ömür geçmeden boşanın.Çocuk varsa ilk 7 yıl önemliymiş.Ama çocuk 7 yaşını geçince bir uzmandan yardım alıp boşana bilirsiniz.Tekrar ikinci evlilik için değil.Daha huzurlu olmak için.Artık kendimi ruhen ve bedenen çok yorgun hissediyırum.Adam içimdeki yaşama enerjisini bitirdi.Bu saatten sonra boşanabilirsem ikinci evlilik kolay kolay düşünmem zaten Çünkü bu yaştan sonra kimseyi çekemem,gücüm kalmadı.Ben şimdi boşa geçen yıllarıma üzülüyorum.Hayat bir gün, O da bugün.Anı yaşamak gerek.
 
edasu .!.:
Beni merak etmişsiniz.Konuyu 2010 yılında açmışım.Çok uzun yıllar olmuş.Bu konuyu açtığımda 38 yaşındaydım.Şu an 50 yaşındayım.Ne oldu acaba demişsiniz.Ne mi oldu? Konuyu açalı 12 sene geçmiş.Yani ömürden 12 yıl daha gitmiş.Gençliğim gitti,güzelliğim gitti,ömrüm gitti.Ben hala evliyim.24 senelik evli olduk.Ama sözde sadece,kağıt üstünde bir evlilik.Yıllardır,en baştan beri sevgi,ilgi,değer,muhabbet,paylaşım hiçbir şey yok.Hatta buraya konu açtıktan bir müddet sonra bütün karı koca bağı da bitti.Daha doğrusu adam benimle bütün bağını kesti.Yaklaşık 10-12 senedir çocukların masrafını paylaştık ve ev arkadaşı gibi yaşadık.Hala aynı durumdayız.Biz de bir gönül bağı olmadı.Ben de onu ruhen sevmedim.Ama en başta bir erkek olarak ondan sevgi,ilgi,değer görmedim.Bunca zaman içinde tabi ki iyice bende soğudum.Biz görücü usulü evlendik,duygusuz evlilik yaptık maalesef.Sadece mantık evliliği yaptık.Bu arada çocuklar büyüdü.Biri 23,diğeri 17 yaşında.Benim bunca sene sadece adım evliydi.Sevgi yok,saygı yok,değer yok,muhabbet yok,birlikte gezme,paylaşım yok,karı koca bağı yok.Aşırı sevgisiz ve ilgisiz bir erkek.Ayrıca kafaca ruhca da hiç anlaşamadık.Ben hala boşanmayı düşünüyorum.Bunca sene hem çocuklara kıyamadım.Hem de cesaret edemedim.Hala düşünüyorum.Ben karar verip, cesaret edene kadar galiba artık ömrüm yetmeyecek.Yeni evli olanlar; eğer evlilik baştan kötüyse pek değişmiyor durum.İki sene çocuk yapmayın.Sonra da çocuk düşünürseniz eğer bir taneden başka yapmayın.Evlilik gerçekten kötüyse yaşlanmadan,gençlik geçmeden,ömür geçmeden boşanın.Çocuk varsa ilk 7 yıl önemliymiş.Ama çocuk 7 yaşını geçince bir uzmandan yardım alıp boşana bilirsiniz.Tekrar ikinci evlilik için değil.Daha huzurlu olmak için.Artık kendimi ruhen ve bedenen çok yorgun hissediyorum.Adam içimdeki yaşama enerjisini,sevincini bitirdi.Bu saatten sonra boşanabilirsem ikinci evlilik kolay kolay düşünmem zaten Çünkü bu yaştan sonra kimseyi çekemem,gücüm kalmadı.Ben şimdi boşa geçen yıllarıma üzülüyorum.Hayat bir gün, O da bugün.Anı yaşamak gerek.
Genişletmek için tıkla...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back