Evlilikten mi, kendimden mi korkuyorum?

rply .!.:

O duygu yoğunluğu için yüz yüze görüşme denenmeli mi yoksa konuşurken, mesajlaşırken o his oluşmadıysa yüz yüze görüşmede oluşma ihtimali olabilir mi? Yolun dikenli olduğunu uzaklardan da görüyor duyuyorum o yüzden gerçekten hislerimden ve karşımdaki kişiden emin olmadan bu yola çıkmak istemiyorum. Dilerim her şey gönlünüzce olur evliliğinizde ve bir ömür mutlu olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

O da nötr bence. 2-3 gündür sadece mesajlaşıyoruz. Konuşmayı hep o başlattı bu süreçte. Mesela bugün hiç yazışmadık. Yazar mı bilmiyorum. Umarım çabuk kapılan biri değildir karşımdaki insan. Tavrı yaklaşımı duygusal bir şeyler barındırmıyor henüz ki normal olan da bu tabii. Yoksa bu kadar kısa sürede hoşlandığını söyleyen birinden ışık hızında kaçardım.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Yani niyet tanıyıp ciddi bir yola girmek olduğu için böyle düşündüm. Belki karşı taraf görüşme sonrası farklı düşünecek, ilerletmek istemeyecek belki ama ben olur da daha fazla tanımak isterse diye korkuyorum. Zihnim çok karışık.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Öncelikle mutlu günler diliyorum herkese. 30 yaşındayım atanalı 10 yıla yakın bir zaman oldu memurum. Arkadaşlarımın önerisi ile bir kişi ile konuşmaya başladık. Bir görüş belki hoşlanırsın, hemen reddetme dedikleri için görüşmeye başladım aslında yanlış yaptım sanırım. Yüz yüze henüz gelmiş değiliz. 3-4 gün oldu konuşmaya başlayalı. Kendisi özel bir şirkette çalışıyor. Benden 2 yaş kadar büyük. Bayram sonrası bir görüşme planlıyoruz ancak ben sürekli kabuslar görüyorum anlamsız şekilde. Karşımdaki kişi seviyeli, düzgün cümlelerle kendisini ifade edebilen birisi. Arkadaşlarım benim mutlu bir evlilik yapmamı, mutlu olmamı istiyorlar, ailem de öyle. Ama ben evlilik sorumluluğunu yüklenecek gücü kendimde göremiyorum. Hassas, duygusal ve tembel bir yapım var. Karşımdaki kişinin yanlış anlamayacağı, incinmeyeceği şekilde nasıl bir açıklama yapmalıyım bilmiyorum. Evet sevmek sevilmek çok güzel bir şeydir ancak evlilik konusunda mantığım duygularımı bastırıyor. Günlerdir düşünüyorum, herhangi birinden emin olabilmenin, aynı ev içerisinde sorumlulukları alabilmenin, bu zamanda mutlu bir aile kurup, evlat yetiştirmenin ayrıca zor olmasının yanında bu sorumlulukları alabilecek kadar güçlü olmadığımın farkındayken, iletişimi çok fazla ilerletmeden ve karşımdaki kişiyi de incitmeden nasıl bu durumu sonlandırabilirim? Yüz yüze görüştükten sonra karşımdaki kişinin yanlış bir düşünceye kapılmasını istemediğim için bu evrede açıklama yapmak istiyorum. Şimdiden teşekkür ediyorum değerli yorumlarınız için.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Öncelikle mutlu günler diliyorum herkese. 30 yaşındayım atanalı 10 yıla yakın bir zaman oldu memurum. Arkadaşlarımın önerisi ile bir kişi ile konuşmaya başladık. Bir görüş belki hoşlanırsın, hemen reddetme dedikleri için görüşmeye başladım aslında yanlış yaptım sanırım. Yüz yüze henüz gelmiş değiliz. 3-4 gün oldu konuşmaya başlayalı. Kendisi özel bir şirkette çalışıyor. Benden 2 yaş kadar büyük. Bayram sonrası bir görüşme planlıyoruz ancak ben sürekli kabuslar görüyorum anlamsız şekilde. Karşımdaki kişi seviyeli, düzgün cümlelerle kendisini ifade edebilen birisi. Arkadaşlarım benim mutlu bir evlilik yapmamı, mutlu olmamı istiyorlar, ailem de öyle. Ama ben evlilik sorumluluğunu yüklenecek gücü kendimde göremiyorum. Hassas, duygusal ve tembel bir yapım var. Karşımdaki kişinin yanlış anlamayacağı, incinmeyeceği şekilde nasıl bir açıklama yapmalıyım bilmiyorum. Evet sevmek sevilmek çok güzel bir şeydir ancak evlilik konusunda mantığım duygularımı bastırıyor. Günlerdir düşünüyorum, herhangi birinden emin olabilmenin, aynı ev içerisinde sorumlulukları alabilmenin, bu zamanda mutlu bir aile kurup, evlat yetiştirmenin ayrıca zor olmasının yanında bu sorumlulukları alabilecek kadar güçlü olmadığımın farkındayken, iletişimi çok fazla ilerletmeden ve karşımdaki kişiyi de incitmeden nasıl bu durumu sonlandırabilirim? Yüz yüze görüştükten sonra karşımdaki kişinin yanlış bir düşünceye kapılmasını istemediğim için bu evrede açıklama yapmak istiyorum. Şimdiden teşekkür ediyorum değerli yorumlarınız için.

Genişletmek için tıkla...

Less-is-More .!.:

Evliligin sadece yorucu kisimlarina odaklanmissiniz. Evlilik, esiniz olacak kisinin butun yuklerini sirtlanmak degil, bir hayati paylasmak olmali. Aksi zaten mutsuzluktan baska bir sey getirmez. Su asamada hemen boyle dusuncelere kapilarak kendinizi sogutmaya calisiyorsunuz gibi geldi bana. Ya konustugunuz kisiden hic etkilenmediniz ya da cevrenizde hep olumsuz evlilikler gördünüz bence.
Tabi ki herkes evlenmek ve cocuk sahibi olmak zorunda degil ama evlilige de boyle onyargili yaklasmak dogru degil.

Genişletmek için tıkla...

Probisinkokusu .!.:

Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim. Anlatıldığının yanı sıra tahmin ettiğiniz hatta etmediğiniz kadar da olacak. Farkında olmak önüne geçmeye yetmiyor bazen

Sorunuza gelecek olursak en azından bir kez yüz yüze görüşün derim ben. Nasip gayrete aşıktır derler bir gayret görüşün.Mesajla iletişim her zaman sınırlıdır. Bir söz mesajla söylenirken çok sert gelirken bir mimik ile çok naif olabilir. Yada aklı başında bir söz öyle bir biçimde söylenirki oradan kibirli egolu olduğunu anlar ne bilgiler elde edersiniz. O yüz yüze görüşme sırasında hissedilen bir sıcaklık olursa sonrasında ne kadar uzakta olursanız olun bir mesajla size sarılabileceğini görecek, geleceğe dair umudu ve her şeyi yapabileceğinize dair gücü kendinizde bulacaksınız.

Her şey kaderse evlilik iki kere kaderdir bence. Güzel haberlerinizi almak ümidiyle…

Genişletmek için tıkla...

brs2526 .!.:

Birşeyler tam olmamış ki bu süreçte bu kadar gerilmişsiniz evlilik düşüncesiyle.
O kişiye evlilik korkularınızı sebep olarak gösterirseniz sizden elektrik aldıysa sizi ikna etmeye çalışacaktır %90
Bu sebeple bunu bahane olarak göstermeyin. Başka bir bahane sunun.
Ve ayrıca bence evlilik bir kişiyle istenilen bir durum. Ben evlenmek istedim ve evlenecek birini buldum şeklinde değil.
Karşımıza doğru insan çıktığında hem bambaşka bir yönünüzü göreceksiniz hem de o kişide aynı frekanstaysa sizin sorun olarak gördüklerinizi o şekilde görmez.

Genişletmek için tıkla...

araftagibi .!.:

Ayrıca bi hikaye var ona dönmüş bu durum
Bi tane kız varmış evleniceği adamın evine ziyarete gitmişler
Köy evi neyse karpuz soğusun diye samanlığa koymuşlar karpuzu kıza da al getir demişler
Kız samanlığa girmiş
Tavana bakmış, tavanda asılı bi nacak
Kız oturmuş başlamış ağlamaya
Ya ben adamla evlenirsem, çocuk yaparsam, çocuğum buraya gelirse de başına nacak düşerse diye
Sizinki de o hesap
Ne diyeceğniz konusuna gelince anlaşabileceğimizi düşünmüyorum, teşekkürler.
O kadar!

Genişletmek için tıkla...

kumandapili .!.:

Sizi anlayabiliyorum konu sahibi. Evlilik alınacak en zor karar ve çılgınlık bence. Karşınızdaki kişide de o cesareti sezerseniz, yani bu deliliği anca bu kişiyle yapabilirim dediğiniz zaman evlilik için biraz daha cesur olabiliyorsunuz. Karşınızdaki kişiden böyle bir şey sezmediyseniz kibarca bitirin görüşmeyi.
Off cidden delilik yav.

Genişletmek için tıkla...

pisekar .!.:

ben mesajla telefonla gorusme baslatmayi mantikli bulmuyorum, karsidaki insani tam haliyle gormek gerekiyor bir fikre varmak icin, muhabbeti cok guzel olsa bile, yuz yuze olunca fikriniz degisebilir, ya da tam tersi mesajda farkli yuzyuze gorusmede farkli olabilir. gorusmeye gidin bence ama evlenir miyim diye dusunerek degil, bir insani tanimak icin gidin.

Genişletmek için tıkla...

rply .!.:

Öncelikle mutlu günler diliyorum herkese. 30 yaşındayım atanalı 10 yıla yakın bir zaman oldu memurum. Arkadaşlarımın önerisi ile bir kişi ile konuşmaya başladık. Bir görüş belki hoşlanırsın, hemen reddetme dedikleri için görüşmeye başladım aslında yanlış yaptım sanırım. Yüz yüze henüz gelmiş değiliz. 3-4 gün oldu konuşmaya başlayalı. Kendisi özel bir şirkette çalışıyor. Benden 2 yaş kadar büyük. Bayram sonrası bir görüşme planlıyoruz ancak ben sürekli kabuslar görüyorum anlamsız şekilde. Karşımdaki kişi seviyeli, düzgün cümlelerle kendisini ifade edebilen birisi. Arkadaşlarım benim mutlu bir evlilik yapmamı, mutlu olmamı istiyorlar, ailem de öyle. Ama ben evlilik sorumluluğunu yüklenecek gücü kendimde göremiyorum. Hassas, duygusal ve tembel bir yapım var. Karşımdaki kişinin yanlış anlamayacağı, incinmeyeceği şekilde nasıl bir açıklama yapmalıyım bilmiyorum. Evet sevmek sevilmek çok güzel bir şeydir ancak evlilik konusunda mantığım duygularımı bastırıyor. Günlerdir düşünüyorum, herhangi birinden emin olabilmenin, aynı ev içerisinde sorumlulukları alabilmenin, bu zamanda mutlu bir aile kurup, evlat yetiştirmenin ayrıca zor olmasının yanında bu sorumlulukları alabilecek kadar güçlü olmadığımın farkındayken, iletişimi çok fazla ilerletmeden ve karşımdaki kişiyi de incitmeden nasıl bu durumu sonlandırabilirim? Yüz yüze görüştükten sonra karşımdaki kişinin yanlış bir düşünceye kapılmasını istemediğim için bu evrede açıklama yapmak istiyorum. Şimdiden teşekkür ediyorum değerli yorumlarınız için.

Genişletmek için tıkla...

PinkAvokado .!.:

Zaten birbirinizi tanımak için görüşmeyecek misiniz? 1 kere bulustunuz diye evlenmek zorunda değilsiniz ki. Hoşunuza gitmezse görüşmezsiniz olur biter. Canınız görüşmek isterse de devam edersiniz, sonrasında yine istemezse yine biter. Bir kural yok yani sıkmayın kendinizi keyfinize bakın

Genişletmek için tıkla...