Arkadaşlar merhaba evliliğimle ilgili sizlere danışmak istediğim bir konu var. Olabildiğince kısa kesip anlatmaya çalışacağım. Eşimle 5 senelik evliyiz bu 6. Senemiz çocuğumuz yok. Bu 6 senelik evliliğin 3 senesi benim doğu görevimden dolayı ayrı geçti. Bayramlarda ara tatillerde ve yazın görüşüyorduk. Bu yıl yeniden evime geldim. Evlendiğimden beri cinsel hayatımız hep sıkıntılıydı. Eşim ben başlatmadan asla bişey başlatmazdı. Önceleri bu durumu görmezden geldim daha sonra ereksiyon problemleri çıkmaya başladı bu durumda da erkeklik gururu rencide olmasın diye bir şey söylemedim kaç yaşında adam zaten kendisi bi çare arar diye. Ama aramadı, bende ciddi ciddi konuştum hem de kaç kere. Tamam halledeceğim dedi ama yine üzerine düşmedi. Sorunları çözmek ve sorumluluklarını yerine getirmek konusunda zayıf biridir. Sorunlardan kaçmayı çare olarak görür. Terapiste gitmeyi teklif ettim tamam dedi. Terapiste gittk bir fayda göremedik. Tabi bu sırada başka sorunlar ortaya çıktı artık eşime saygı duyamama, anlaşılmadığımı hissetme gibi ve boşanmayı dile getirmeye başladım. O ise boşanmayı kesinlikle istemediğini beni çok sevdiğini vs ifade etti. Bense artık kendimi yorulmuş ve tükenmiş hissediyorum. Yine ben yanaşmasam asla yanaşmıyor ve bu duruma da çözüm aramıyor. Yanaşsam bile ilişki konusunda zorlanıyoruz. Bana hiç hakaret etmez, küfür ya da kötü alışkanlığı yoktur toplum tarafından çok sevilir sevgili saygılı biridir. Ben de onu insan olarak çok seviyorum fakat artık bir eş olarak göremiyorum. Tatlı dillidir. Ev işlerinde bana yardım eder. Merhametli ve şefkatlidir. Ama cinsel hayatımız neredeyse hiç yok ve benimle asla tartışmaz. Kimseyle tartışmaz. Bilgisiz, eğitimsiz, kültürsüz biri değil ama kendi sınırları yoktur. Ben artık çoğu zaman onun sınırlarını ihlal etmeye başladım yapmamam gerektiğini bildiğim halde kötü sözler sarfetmeye başladım. Çünkü bana tatlı dille gelmesi benimle tartışmaması bana cevap vermemesi beni iyice yordu ve bunların bir oyalama taktiği olduğuna inanmaya başladım. Cinsellik konusundaki problemlerimizi bu şekilde kapatabileceğine inandığını düşünüyorum. Her şeyi çok açık ve net konuşan biriyim defalarca da konuştum ama fayda etmiyor. Boşanmayı düşünüyorum ama bazen de diyorum adam iyi biri yaşım 30 ya daha kötüsü çıkar da Allah sana bu adamı aratırsa diyorum. Kalsam bu şekilde evliliğe gönlüm razı değil bir şeyleri de düzeltemiyorum. Kötü insanlardan ayrılmak kolay iyi insanlardansa gerçekten çok zormuş. Benim yerimde olsanız ne yapardınız, fikirleriniz benim için değerli. Şimdiden çok teşekkür ederim.