merhaba kizlar. 3 bucuk yildir evliyim. esimle bir arkadas vasitasi ile tanismistik. esimi 32 yasinda tanidim ve ayni yil evlendik. tanistigimiz zamanlar, "iste esim olacak kisi bu" dedim. duygudan ziyade mantik benim icin on plana geciyordu hep. mantik dedigim durum ise; evlenecegim kisinin merhametli olmasi, kök ailesinden ziyade cekirdek ailesini on planda tutacak dusuncelerinin olmasi, koruyucu bir karakterde olmasi idi. (oyle saniyordum) evlenmeden once yasadigimiz bir kac ciddi olayda bunlari hissettirmisti ve cok sevmistim. evlendikten sonra esimin, ailesinden ozellikle babasindan asiri sekilde cekindigini, onlara karsi beni korumak yerine beni ezdirdigini (2. yilda) gordum. basbasa yaptigimiz/yapacagimiz programlarin bile onune onlarin bize gelmesi veya onlarin bizi davet etmesi onune geciyordu. onlarla 2022 yazinda buyuk bir olay yasadigimizda ben 4 aylik hamileydim ve esim benim yanimda olmadi, ablasinin enistesinin yaninda oldu. hatta enistesi ile konusirken benim arkamdan beraber dedikodu yaptiklarini bile duymustum. esim beni ailesi olarak gormuyor aslinda, onun ailesi ;babasi, annesi, ablalari ve abileri. benimle hicbir seyi paylasmadigi icin de bunu soyluyorum. simdi geriye donup bakiyorum ellerim bombos gibi ve boslukta gibi hissediyorum. evliyim ama bu evlilik nereye kadar gider bilemiyorum cunku seviyor muyum sevmiyor muyum bunu sorguluyorum. yasadigimiz her olayda beni hayal kirikligina ugratti. cinsel anlamda da buyuk bir sorunu var ve israrla cözmuyor. bana dokunmasina tahammul edemiyorum. cocuk olduktan sonra yani 1 senedir sadece 2 kez beraberlik oldu. o problemini cozmediginden degil aslinda ona katlanamadigim icin kendime dokundurmuyorum. bu yuzden de cok kavgalarimiz oluyor ama elimde degil. ne yaparim ne ederim bilemiyorum. derdimi sadece burada sizinle paylasmak istedim cunku kimselerle paylasamiyorum