Kızlar selam, 4 yıllık evliyim ve tüp bebek yöntemi ile 17 haftalık hamileyim. Hormonlar sebebi ile ben mi abartıyorum fazla düşünüyorum yoksa normal mi evlilik böyle bir şey mi ? Eşim pek ilgisini göstermez ama alkollü olduğunda ya da alkol almadan önce, ben o alkol aldıktan sonra sorun çıkarmayayım diye gösterir ve bu gösterdiği ilgi bana samimi gelmez. Belki de samimidir duygularını ancak o zaman belli ediyordur ama bana samimi gelmez ki alkol (çok) yada bazen (sık) alması evliliğimizdeki tek sorun diye düşünüyordum. Bekarlık hayatında da anne baba ayrı, arkadaş ortamında alkol alan birisiydi. Bende içmeyen biri değilim ayda yılda bir birkaç kadeh.. Ancak ilişkiye başlarken tek şartım azaltmasıydı öyle olduğunu sanmıştım evlenmeden önce ama 4 yıldır hala aşamadığımıza göre öyle olmamış. Defalarca konuştum ama neredeyse sadece alkol ile mutlu oluyor içme fikri bile onu mutlu ediyor artık tedavi olmasının gerektiğini düşünüyorum. Eşim sevgisini genelde ifade etmeyen bakışıyla, hareketleriyle belli eden biri.. Ama böyle olmasından çok yoruldum. Ben aslında sevecen sevdiğini belli eden güler yüzlü enerjik biriyim aslında artık biriydim demek daha doğru. Ama eşim bana o şekilde yaklaşmadığı için kendim gibi davranmaktan kaçınıyorum hep. Aramızda hep bir sınır var ve aşamıyoruz gibi. Ona olduğum gibi görünemiyorum kendisinden görmediğim için. Kendimi özellikle bu dönemde çok ilgisiz mutsuz hissediyorum. Eve gelir işten belki iki kelime sohbet sonra telefonlara gömülmece.. İlgi alanlarımız farklı o sadece alkol ve alkol ile ilgili her şeyi sever hatta benimle o zaman uzun uzun konuşur dertleşir en şeffaf haliyle bana açar kendini, normalde yapmaz bunu. Ben ise 4 yılda alkolden nefret eden birine dönüştüm eşim kaynaklı. Alkolü kaçırdığında bana birşeyler oluyor karşımda eşim değilde iğrendiğim biri varmış gibi hissediyorum artık. Değiştirmek için uğraştım ama olmuyor. Sonra aslında yanlış kişiyi sevdiğimi, sevdiğim kişinin aslında bana hiç uygun olmadığını düşünüp kendimi yemeye başladım. Şimdi çocuğumuz olacak ev içerisinde mutlu olduğumuz, güldüğümüz, şakalaştığımız zamanlar da oluyor elbet ama genelde tekdüzeyiz. Mutlu bir hamilelik geçirmiyorum. Benimle daha çok ilgilenir sevgisini belli eder üzerime düşer diye düşünürdüm hamile kalmadan önce hayalimde .. Öyle olmadı. Bu evde çocuğumuz mutlu olacak mı ? Bizi rol model alacak eşim alkol kullanıyor fazla kaçırdığı zamanlarda oluyor çocuğum öyle görsün istemiyorum. Mutlu huzurlu samimi bir evde yaşasın istiyorum. Endişelerim var aile terapistine gitmeyi düşünüyorum işe yarar mı dersiniz ? Ne yapmalıyım ?
Siz biraz bile bile lades demişsiniz.
