Evlilik konusu ve babam.

merhaba, biraz uzun olacak bilginiz olsun. farklı kişilerden fikir almak istiyorum çünkü gerçekten çok mutsuzum. 1 yıldır süren bir ilişkim var öncesinde arkadaştık kendisiyle. gerçekten çok düzgün bir insan aynı iş yerinde çalıştığımız için ve arkadaşlarımızın çoğu da ortak olduğu için bunu artık bilebiliyorum. evlenme kararı aldık ben 27 yaşındayım erkek arkadaşım 28. onun ailesi çok istekli tanıştım ve bana gerçekten düzgün davranıyorlar. ancak konuyu benim babama açınca ortalık karıştı. asla hiçbir şekilde kabul etmiyor ancak normal bir şekilde değil sinir krizi geçiriyor, eşyaları fırlatıyor, bana küfürler beddualar edip saldırıyor artık işin içinden çıkamıyorum. babamın durumu çok iyi, bana araba vs aldı bunları hep yüzüme vuruyor. erkek arkadaşımın da kendi arabası ve evi var ancak ailesinin durumu çok iyi değil benim umrumda olmamasına rağmen babam sürekli kendinin onlardan üstün olduğunu onlarla aynı yere oturmayacağını falan söylüyor. bu arada erkek arkadaşımla aynı memleketliyiz ancak babam kendi akrabalarından nefret ettiği ve görüşmediği için o aileninde böyle olduğunu düşünüyor. bende en azından bir tanış bak nasıl insanlar direkt kestirip atma dedim ama çıldırıyor yani böyle bir şey yok. çok malım mülküm var onların peşindeler sen aptalsın, ben sana para vermem vs diyor ki bir iğnesini dahi istemiyorum inanın ki.bana ayrılacaksın diye baskı yapıyor, işten çıkartmakla tehdit ediyor (ki bunu yapmam) eğer çıkmazsam gelip rezalet çıkarıp beni kovduracağını söylüyor tehdit ediyor. annem de ona çok karşı çıkıyor beni desteklediğini söylüyor ama arkamda bir destek hissetmiyorum asla. işlerim de çok yoğun artık gerçekten psikolojim bozuldu. Geceleri beni uyandırıp ayrıldınız di mi bitti mi bu iş diye soruyordu siz düşünün. Bana benim onay verdiğim biriyle olabilirsin(istediği kimse yok) bu benim kararım senin fikirlerinin, isteğinin hiçbir önemi yok vs diyor ben daha da çıldırıyorum. kriterleri zengin olması falanmış, bu insanlar bize denk değilmiş konuşmaları hep böyle. ve babamın söylediklerini erkek arkadaşıma söyleyemiyorum sadece istemediğini biliyor. Çünkü o kadar saçma ki. Yok içki içmiyorlar diyor, babasının mesleğini söyleyerek aynı sofraya oturtmam vs… erkek arkadaşımsa daha açma konuyu kendi hayatımızı kurarız diyor ama arkamı dönüp çekip gitmekte bana zor geliyor. seneye evlenmek istiyoruz ama normal psikolojide bir insan olmadığı için biliyorum ki gidip evlensem bile peşimi bırakmayacak ancak ikna olma ihtimali de yok. ben gidersem anneme bir şey yapmasından da korkuyorum. Kendisine eğer aileyi sevmezse veya erkek arkadaşımı tanıştıktan sonra anlayışlı olacağımı, araba dahil hiçbir şeyi istemediğimi isterse hepsini bir yere bağışlayabileceğini, istemezse aileyle hiç görüşmeyebileceğini her şeyi söyledim ama konu açılınca sinir krizi geçiriyor. yerimde olsanız ne yapardınız belki benzer durumlardan geçmiş birileri vardır bana da fikir olmuş olur. buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim

Ekleme: bugün buna benzer bir konu açıldığı için aynı kişi olduğum düşünülmüş kullanıcı adından dolayı. Kesinlikle aynı kişi değilim yöneticiler kontrol edebilirler.

Dr. Aslı sütçüoğlu hoş geldin. Gel şöyle soluklan hele. Niye gittin niye geldin?

avrupayakasi997 .!.:

merhaba, biraz uzun olacak bilginiz olsun. farklı kişilerden fikir almak istiyorum çünkü gerçekten çok mutsuzum. 1 yıldır süren bir ilişkim var öncesinde arkadaştık kendisiyle. gerçekten çok düzgün bir insan aynı iş yerinde çalıştığımız için ve arkadaşlarımızın çoğu da ortak olduğu için bunu artık bilebiliyorum. evlenme kararı aldık ben 27 yaşındayım erkek arkadaşım 28. onun ailesi çok istekli tanıştım ve bana gerçekten düzgün davranıyorlar. ancak konuyu benim babama açınca ortalık karıştı. asla hiçbir şekilde kabul etmiyor ancak normal bir şekilde değil sinir krizi geçiriyor, eşyaları fırlatıyor, bana küfürler beddualar edip saldırıyor artık işin içinden çıkamıyorum. babamın durumu çok iyi, bana araba vs aldı bunları hep yüzüme vuruyor. erkek arkadaşımın da kendi arabası ve evi var ancak ailesinin durumu çok iyi değil benim umrumda olmamasına rağmen babam sürekli kendinin onlardan üstün olduğunu onlarla aynı yere oturmayacağını falan söylüyor. bu arada erkek arkadaşımla aynı memleketliyiz ancak babam kendi akrabalarından nefret ettiği ve görüşmediği için o aileninde böyle olduğunu düşünüyor. bende en azından bir tanış bak nasıl insanlar direkt kestirip atma dedim ama çıldırıyor yani böyle bir şey yok. çok malım mülküm var onların peşindeler sen aptalsın, ben sana para vermem vs diyor ki bir iğnesini dahi istemiyorum inanın ki.bana ayrılacaksın diye baskı yapıyor, işten çıkartmakla tehdit ediyor (ki bunu yapmam) eğer çıkmazsam gelip rezalet çıkarıp beni kovduracağını söylüyor tehdit ediyor. annem de ona çok karşı çıkıyor beni desteklediğini söylüyor ama arkamda bir destek hissetmiyorum asla. işlerim de çok yoğun artık gerçekten psikolojim bozuldu. Geceleri beni uyandırıp ayrıldınız di mi bitti mi bu iş diye soruyordu siz düşünün. Bana benim onay verdiğim biriyle olabilirsin(istediği kimse yok) bu benim kararım senin fikirlerinin, isteğinin hiçbir önemi yok vs diyor ben daha da çıldırıyorum. kriterleri zengin olması falanmış, bu insanlar bize denk değilmiş konuşmaları hep böyle. ve babamın söylediklerini erkek arkadaşıma söyleyemiyorum sadece istemediğini biliyor. Çünkü o kadar saçma ki. Yok içki içmiyorlar diyor, babasının mesleğini söyleyerek aynı sofraya oturtmam vs… erkek arkadaşımsa daha açma konuyu kendi hayatımızı kurarız diyor ama arkamı dönüp çekip gitmekte bana zor geliyor. seneye evlenmek istiyoruz ama normal psikolojide bir insan olmadığı için biliyorum ki gidip evlensem bile peşimi bırakmayacak ancak ikna olma ihtimali de yok. ben gidersem anneme bir şey yapmasından da korkuyorum. Kendisine eğer aileyi sevmezse veya erkek arkadaşımı tanıştıktan sonra anlayışlı olacağımı, araba dahil hiçbir şeyi istemediğimi isterse hepsini bir yere bağışlayabileceğini, istemezse aileyle hiç görüşmeyebileceğini her şeyi söyledim ama konu açılınca sinir krizi geçiriyor. yerimde olsanız ne yapardınız belki benzer durumlardan geçmiş birileri vardır bana da fikir olmuş olur. buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

E aynı hikaye.

Burhan Narsistoglu .!.:

E aynı hikaye.

Genişletmek için tıkla...

Yok vallahi aynı kişi değilim. Konuyu okudum ancak o doktor, kullanıcı adımda evet ordan görüp oluşturdum ama yöneticiler bakabilir sanırım IP üzerinden kontrol edebilirler aynı kişi olmadığımızı.
Bir de onunla durumlarımız farklı en azından sanırım orda kabul edilmiş, benim evimde konu bile açılamıyor ne yazık ki.

avrupayakasi997 .!.:

merhaba, biraz uzun olacak bilginiz olsun. farklı kişilerden fikir almak istiyorum çünkü gerçekten çok mutsuzum. 1 yıldır süren bir ilişkim var öncesinde arkadaştık kendisiyle. gerçekten çok düzgün bir insan aynı iş yerinde çalıştığımız için ve arkadaşlarımızın çoğu da ortak olduğu için bunu artık bilebiliyorum. evlenme kararı aldık ben 27 yaşındayım erkek arkadaşım 28. onun ailesi çok istekli tanıştım ve bana gerçekten düzgün davranıyorlar. ancak konuyu benim babama açınca ortalık karıştı. asla hiçbir şekilde kabul etmiyor ancak normal bir şekilde değil sinir krizi geçiriyor, eşyaları fırlatıyor, bana küfürler beddualar edip saldırıyor artık işin içinden çıkamıyorum. babamın durumu çok iyi, bana araba vs aldı bunları hep yüzüme vuruyor. erkek arkadaşımın da kendi arabası ve evi var ancak ailesinin durumu çok iyi değil benim umrumda olmamasına rağmen babam sürekli kendinin onlardan üstün olduğunu onlarla aynı yere oturmayacağını falan söylüyor. bu arada erkek arkadaşımla aynı memleketliyiz ancak babam kendi akrabalarından nefret ettiği ve görüşmediği için o aileninde böyle olduğunu düşünüyor. bende en azından bir tanış bak nasıl insanlar direkt kestirip atma dedim ama çıldırıyor yani böyle bir şey yok. çok malım mülküm var onların peşindeler sen aptalsın, ben sana para vermem vs diyor ki bir iğnesini dahi istemiyorum inanın ki.bana ayrılacaksın diye baskı yapıyor, işten çıkartmakla tehdit ediyor (ki bunu yapmam) eğer çıkmazsam gelip rezalet çıkarıp beni kovduracağını söylüyor tehdit ediyor. annem de ona çok karşı çıkıyor beni desteklediğini söylüyor ama arkamda bir destek hissetmiyorum asla. işlerim de çok yoğun artık gerçekten psikolojim bozuldu. Geceleri beni uyandırıp ayrıldınız di mi bitti mi bu iş diye soruyordu siz düşünün. Bana benim onay verdiğim biriyle olabilirsin(istediği kimse yok) bu benim kararım senin fikirlerinin, isteğinin hiçbir önemi yok vs diyor ben daha da çıldırıyorum. kriterleri zengin olması falanmış, bu insanlar bize denk değilmiş konuşmaları hep böyle. ve babamın söylediklerini erkek arkadaşıma söyleyemiyorum sadece istemediğini biliyor. Çünkü o kadar saçma ki. Yok içki içmiyorlar diyor, babasının mesleğini söyleyerek aynı sofraya oturtmam vs… erkek arkadaşımsa daha açma konuyu kendi hayatımızı kurarız diyor ama arkamı dönüp çekip gitmekte bana zor geliyor. seneye evlenmek istiyoruz ama normal psikolojide bir insan olmadığı için biliyorum ki gidip evlensem bile peşimi bırakmayacak ancak ikna olma ihtimali de yok. ben gidersem anneme bir şey yapmasından da korkuyorum. Kendisine eğer aileyi sevmezse veya erkek arkadaşımı tanıştıktan sonra anlayışlı olacağımı, araba dahil hiçbir şeyi istemediğimi isterse hepsini bir yere bağışlayabileceğini, istemezse aileyle hiç görüşmeyebileceğini her şeyi söyledim ama konu açılınca sinir krizi geçiriyor. yerimde olsanız ne yapardınız belki benzer durumlardan geçmiş birileri vardır bana da fikir olmuş olur. buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Böyle sorumluluk sahibi, kendi ayaklarının üzerinde duran bir insan olsan evlenmeden önce daha iyi olur. Ne bu, mağazada gördüğün oyuncağı alma kavgası mı yapıyorsunuz?

Bir de konuya ekleme yapmak istiyorum. Ben normalde çok dışarıya çıkan biriyim ve bu konu açıldığından beri artık çıkamıyorum. İşe gelip giderken dahi beni takp ettiğini vs söylüyor babam. Tamamen psikolojim bozuldu babamı psikoloğa asla ikna edemeyeceğim için kendim destek almayı düşünüyorum.

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Böyle sorumluluk sahibi, kendi ayaklarının üzerinde duran bir insan olsan evlenmeden önce daha iyi olur. Ne bu, mağazada gördüğün oyuncağı alma kavgası mı yapıyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Kendi ayaklarımın üzerinde durabiliyorum aslında bunu kendisi de biliyor. Ayrı eve çıkamıyorum çünkü tahmin edersiniz ki evlenmeye müsaade etmeyen bir adam ayrı yaşamaya asla etmez. Bunun dışında maddi olarak okul bittiğinden beri çalışıyorum ve her şeyimi kendim karşılayıp eve de harcama yapıyorum.

Merhaba Doktor hanım. O iş olmaz.

Ya aileni silip evleneceksin ya da sevgilinden ayrılacaksın çünkü baban maalesef normal değil.

İstememek ayrı, sinir krizi geçirmek apayrı. Psikolojik destek alması gerektiğini bizden daha biliyorsundur diye düşünüyorum.

AnkaEnerjisi .!.:

Merhaba Doktor hanım. O iş olmaz.

Ya aileni silip evleneceksin ya da sevgilinden ayrılacaksın çünkü baban maalesef normal değil.

İstememek ayrı, sinir krizi geçirmek apayrı. Psikolojik destek alması gerektiğini bizden daha biliyorsundur diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

merhaba, sanırım sizde aynı konu sandınız. ben yeni üye olduğum için bilmiyorum ancak yöneticileri etiketleyebilirseniz çok sevinirim bir kontrol etsinler. aynı kişi değiliz sadece olaylar benzer.

bunun dışında doktor değilim daha az prestijli bir işim var ancak gelirim çok şükür iyi. yaptığınız yorum için teşekkür ederim ben de bilincindeyim aslında üst mesajlarda yazdım ancak henüz onay aşamasında. tedaviyi kabul etmeyeceği için ben destek almayı düşünüyorum ne yazık ki.