- 12 Aralık 2022
- 14
- 12
- 18
- 35
- Konu Sahibi SAHRAyorgun
- #1
Çocukluğumdan beri kimse beni anlamıyor diye triplerdeydim.Ailem klasik bir aile. Yemek ,Türk dizisi, meyve üçgeni ile büyüdük.Sinirli bir baba, fedakar bir anne.Her Türk ailesi gibi.Ben hep ailemin tabiri ile guzel okuyan bir çocuk oldum.Universite ,yüksek lisans filan hiç aşk meşk inanmadım.Is hayatına başlayınca ailem baskı yapmaya başladı evlen evlen evlen 3 -5 kişi ile gorusmelerim oldu ama baktım cocuklar hiç kitap okumamış, hayattan tek beklentileri boş zaman yaratıp ,yatmak... Ben de dedim ben yalnız öleceğim...Sonra bir gün eşimle tanıştık ve şu an bir bucuk yıllık evliyiz.O kadar mutluyum ki daha iyisi olamazdı akşamları sakin sakin kitap okuyoruz,bitkilerimizi beraber yetiştiriyoruz. Sinirli değil, kavgacı değil.Guzel huylu, kültürlü. Akşamları 19 yüzyıl Fransasindan bir giriyoruz konuya günümüz edebiyatcilarindan çıkıyoruz. DAHA MUTLU OLAMAM HERHALDE ...
Kizlar daha tam iki yılımız bile dolmadı bu yüzden korkuyorum bir şeyler bozulur diye ...Sizce yıllar bizim iletişim gücümüzü bozar mı?
Kizlar daha tam iki yılımız bile dolmadı bu yüzden korkuyorum bir şeyler bozulur diye ...Sizce yıllar bizim iletişim gücümüzü bozar mı?
Ne bilelim biz bozulur mu? Dert aramayın akışına bırakın. 19. Yy fransasından konuşa konuşa içiniz sıkıldı yolunu yapıyosunuz sanırım 
Hadi bacım sabah sabah bi git ya,dert mi arıyorsun kendine yok yere
Ayrıca milleti bu kadar eziklemek niye anlamadım ki. Herkes 19.yy fransasını konuşmuyor diye kültürsüz değil ya merak etme
