Evliliğimin akıbeti hakkında araftayım.

Ben gayet istekli biriyim o isteksiz ve hep suçu bana atıyor ,hep bir bahanesi var.Oldugu zaman bunu görev gibi yaptığını hissediyorum.
erkekler kendilerine laf kondurmaz canım. bir kadın için isteksizlik çok zor zaten. karar senin hakkında hayırlısı olsun inşallah çok mutlu olursun
 
Belki de aile ve cocuk faktorunden dolayi gitmeyeceginizden emin oldugu icin boyledir. Ciddiyetinizi gorse belki bir seyler icin cabalar.
Bence de aynen ailemi üzmek istemediğimi biliyor çünkü onlara rest çekerek zorla ikna ederek evlendim.Ve onlar için çok saçma bir şekilde boşanmak çok kötü bir şey.Onun üstüne çocuk faktörü de var .Ama ben her konuda eeeehhh varsa var yeter artık noktasına çok yaklaştım
 
O halde ayrilik kararinda haklisiniz kimseye bir sey aciklamak zorunda degilsiniz tabiki. Sadece cocugunuz oldugu icin iyi bir babaysa iletisim yollarini biraz daha deneyin terapiste gidebilirsiniz
 
O halde ayrilik kararinda haklisiniz kimseye bir sey aciklamak zorunda degilsiniz tabiki. Sadece cocugunuz oldugu icin iyi bir babaysa iletisim yollarini biraz daha deneyin terapiste gidebilirsiniz
İyi bir baba mi onu da bilmiyorum ama kötü bir baba değil.
 
Oturun konuşun bence biten bitmiş iki tarafta da
ne bileyim mesela akşam evde eşler günün sohbetini etmez mi gün içinde ne olmuş bitmiş cocugun konuları da olur pek susulmaz yani.Madem sohbet yok yatak yok kime ne hesabı ayrılın gitsin sonra üzülmem diyorsanız
 

Ben sizin durumunuzda olsam ne yapardim diye dusundum. Kaybedecek bir seyim yok diye dusunurdum. Ailenize gelirsek sizin mutsuzugunuzla sirf evlisiniz diye mutlu olacaklarsa olmasinlar derdim. Kopruleri yikardim. Baktiniz esiniz ciddi ciddi evliliginizi kurtarmak icin ugras vermeye basladi o zaman oturur bir sans daha verirsiniz. Baktiniz adamin hala umrunda degil o zaman bu sizin ne kadar dogru bir karar verdiginizi gosterir. Hakkinizda hayirlisi ve en guzeli olsun. Uzmeyin kendinizi.
 
Ben mükemmel miyim bu arada hayır değilim.Ama ilk evlendiğimde mükemmele yakındım.Bugun çok snirili bir kadınım ve psikolojik sorunlarım da var.Ona göre her şeyin sorumlusu benim.Sorsaniz o madur.Ancak bir kadın ten uyumu yoksa kendisi ile konuşan bir koca yoksa sinirli olmaz mı hasta olmaz mı , bilmiyorum
 
Ben her şeyi anlatırım iş yerimdeki en gereksiz şeyi sırf muhabbet olsun diye ,o ise sadece dinler ya da dinlemiş gibi yapar
 
Bende ailemin istemediği bir evlilik yaptım,ben memurdum karşı tarafın doğru düzgün işi yoktu şiddet hakaret aşağılama yaşadım 8 yıl sabrettim çünkü bazı olumlu özellikleri de vardı ve bu kararı verecek cesareti anca topladım ve 5 ay önce boşandım..Bende bir sıkıntı yok şiddet gibi bariz bir sebebim var ama tecrübelerime dayanarak sizin sıkıntı yaşayacağınızı düşünüyorum aşılamayacak problemler yok gibi yani boşanmadan da aile terapisti ne ikna etmenin yollarını bulun her çocuk olabiliyorsa anne babası ile beraber yaşasın çözüm varsa büyük sıkıntılar yoksa ve güçlü olup boşanıp tüm sorumluluğu sırtlanmak zorunda değilsin aldatma şiddet gibi mide bulandirici bir sebep yok,evet sizin sebebiniz de kötü ama daha çözülebilinir
 
Kimse mükemmel değil. İlişkileri yürüten de mükemmeliyet değil. Olmuyorsa olmuyordur, belki de olmaması gerekiyordur, bu kadar ince düşünme, hayat ona değecek uzunlukta ve garantide değil.
 
Cocugunuz kac yasinda babasiyla iletisimi nasil
Çocuğum 8 yaşında babalığı da Kocaligi gibi aslında ama çocuk ve baba arasında cinsel ihtiyac yok sonuçta.Ve çocukla ben çok konuştuğum için babasına aman aman ihtiyacı olmuyor .Bir de 2 yaşında bebeğim var
 
Şiddet ve hakaret olsa feriştahını dinlemem ama öyle şeyler yok bizde.Hos benim anlattiklarimda bir tür psikolojik siddet
 
Kimse mükemmel değil. İlişkileri yürüten de mükemmeliyet değil. Olmuyorsa olmuyordur, belki de olmaması gerekiyordur, bu kadar ince düşünme, hayat ona değecek uzunlukta ve garantide değil.
Ben de bugün bu ruh halindeyim işte.Olmuyor diyorum , gör artık ve zorlama
 
Şiddet ve hakaret olsa feriştahını dinlemem ama öyle şeyler yok bizde.Hos benim anlattiklarimda bir tür psikolojik siddet
Yani çocuklarımızın yaşları aynı..boşaninca iki çocuğun sorumluluğu tamamen size kalacak küçüğü daha bebekmis her yönden değerlendirmek lazım en azından küçüğü biraz daha büyüyene kadar çözüm arayıp düzeltmeye odaklanın derim hem her yolu denemiş olmanın vicdan rahatlığı olur
 
Sevdiğim bir arkadaşım eşinden boşanmıştı ve şunu söylemişti, evet mutsuz olduğum konular vardı evlilikte.Ama bosaninca da daha mutlu olmadimki demişti .Bu söz duruyor kulaklarımda bir de şu dönüyor.Bosanirsam kimseden beklentim kalmaz.Kimsenin anasını danasini sırf onun hayrına çekmek zorunda kalmam ,rol yapmak zorunda kalmam .Beklentim bitince üzülmem.Kisacasi araftayim
 
Çocuklar ah onlar.Onlar için en iyi kararı vermek zorundayım.Artik ailemle ilgili olan eşiği çoktan geçtim
 
Adam başından beri bu şekilde olduğu halde ikinci cocugu yapmişsinız. Cocugunuzla çok konuşmaniz babasına ihtiyac kalmadigini göstermez ki. 8 ve 2 yas grubuda oyun cocugu cocuklariyla vakit gecirip oyun oynamasi gerekir. Anne olduktan sonra bazi seyler ikinci plana atilabilmeli. Cocuklarinizin refah ve mutlulugunu düsünerek hareket edin. İlgisizlikten boşanıp duygusal bosluk yasayan kadinlar daha sonra hayatina giren ilk erkege kapilip gidiyor biri benle ilgilendi beni sevdi vs diye. İlgi acligi ve duygusal tatmini kendiniz doldurun daha sonra istemiyorsaniz zaten bosanirsiniz
 
Bu yüzden fevri hareket etmiyorum zaten.En önemli şey çocuklarım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…