Evliliğim böyle devam etsin istemiyorum

şeker hastalarının acıkınca böyle ani sert çıkışları oluyor babamdan bilirim tolere etmek istemezsın haklısın çek karşına konuş ilaclarını düğzgun alsın sağlıklı beslensin sen onu çekmek zorunda değilsin
 
Mihrimah Sultann .!.:
Eşim bağırdığı zaman neler olacağını iyi biliyor, sınırlarınızı net çizin ki bu şekilde kolayca terbiyesizlik yapamasın ...
Genişletmek için tıkla...
Hiç bağırdı mı? Ne yaptınız? Nasıl sınırlar çizdiniz
bafelis .!.:
Çocuğunuz için şimdiden önlem alacaksınız. O bağırmaları çağırmaları duyuyor değil mi, şimdiden korku içinde yaşamaya başlamış. Eşiniz öfkesini kontrol edecek, diabeti için ne gibi bir tedavi görüyorsa düzenli doktora gidecek. Ne yapacağımı bilmiyorum ne demek, doğurduğunuz çocuğu koruyacaksınız. Evde psikolojik şiddet görüyor. Böyle ortamda yaşamak zorunda kalan çocukların gelişimleri nasıl oluyor bir okuyun araştırın. Benim de 2 çocuğum var ve sıkıysa babaları lavaboya yumurta fırlatmayı bir denesin. Ben doğurdum, ben koruyup kollayacağım.
Genişletmek için tıkla...
Hiç kimse yol göstermiyor ya da ben şöyle yaptım, düzeldi, demiyor. Herkes bağıramaz, diyor evet bağıramaz buna ben de katılıyorum ama ne yapmalıyım da bana karşı böyle davranmasını değiştirebilirim? Psikologlar diyor ki onu değiştirmeyin, kendiniz değişin. Ne yapmalıyım bilmiyorum
 
Merhaba . Kimsenın eşiyle kıyaslamayın lütfen sizinki çok başka sevıye çünkü sorun yok ortada . yumurta buzluk araba çıkarmama yani sorun nerde ? Anladığım kadarıyla adam sizi bastırmış ve siz bunları öfkelenilecek bisey zannedip öfke problemi var diyorsunuz . Yok bacım Senın koca safiiii kötü . Yıllardır komşular sorarlar 3 çocuğu olan 15 seneyi deviren sizin hiç sesiniz gelmez derler 🤣 benım kocam kızmaya erinir öyle yorucu bisey olduğunu düşünür iki çikolata alır gelir gülüşe gülüşe yeriz geçer gider neye kızabılır ki sonuçta ınsanız degısebiliriz Bugunumız yarınımızla aynı olmayabılır dün çok mutluyumdur bugün suratsız kalkarım modum yükselmez yani birbirini takip ederek hayat geçmez . Kendı alanın olsun sınırını çiz
 
Degisime acik biriyse terapi alsin abartili tepkiler hemde cok basit seyler icin
 
neyiseda .!.:
Hiç bağırdı mı? Ne yaptınız? Nasıl sınırlar çizdiniz

Hiç kimse yol göstermiyor ya da ben şöyle yaptım, düzeldi, demiyor. Herkes bağıramaz, diyor evet bağıramaz buna ben de katılıyorum ama ne yapmalıyım da bana karşı böyle davranmasını değiştirebilirim? Psikologlar diyor ki onu değiştirmeyin, kendiniz değişin. Ne yapmalıyım bilmiyorum
Genişletmek için tıkla...
Herkes bir değil çünkü. Benim eşim böyle bağırmaz sağa sola bir şeyler fırlatmaz. Çocuklara hele psikolojik şiddeti aklından geçiremez. Yani ben, evim evliliğim kocam diye sinmem. Çocukları ben doğurdum, babaları bile evde eziyet edemez. Ama siz kaybetmekten ve evliliğinizin bitmesinden çekiniyorsunuz. Anlaşılan kocanız da bunu hissediyor. Hatta ikinci evliliği, çocuk yaptı bir yere gidemez diyordur. Bitebileceğini ve çekip gidebileceğinizi hissettirin. 50 koca gelse çocuğuma bunu yaşatamaz deyin. Psikolog da onu değiştirmeye çalışmayın siz değişin demiş. Benim şartlarım kurallarım şunlar bunlar, işine gelirse devam edelim işine gelmiyorsa ayrılalım deyin.

Daha en baştan evliliğim bitsin istemiyorum yazdınız. Siz böyle devam ederseniz bitmez. O fırlattığı yumurtayı temizlemeyin diyeceğim ama iğrenç kokar.
 
neyiseda .!.:
Hiç bağırdı mı? Ne yaptınız? Nasıl sınırlar çizdiniz

Hiç kimse yol göstermiyor ya da ben şöyle yaptım, düzeldi, demiyor. Herkes bağıramaz, diyor evet bağıramaz buna ben de katılıyorum ama ne yapmalıyım da bana karşı böyle davranmasını değiştirebilirim? Psikologlar diyor ki onu değiştirmeyin, kendiniz değişin. Ne yapmalıyım bilmiyorum
Genişletmek için tıkla...
Evet kendiniz değişmelisiniz, öncelikle kendinize değer verin , eşiniz olmadan da var olabilin , mesela eşim beni kırsa asla o gün yemek yapmam, hiçbir şekilde işini vs yapmam , cinsellik aslaaaa, uzak dururum ve sadece kendimle ilgilenirim , eşim gölgemi bile göremez etrafında, gülen yüzüme, isveme cilveme, sohbetime hasret kalır, en kendisi gelir ve öz diler ki bizse öyle yumurta fırlatma falan da olamaz bu çok aşşağılayıcı, eşiniz sizi annesi gibi görüyor, bir hizmetçi gibi görüyor, öncelikle siz değişin bu adama pabuç bırakmayın, bunu da kendinize dönerek eşinizi umursamayarak yapabilirsiniz, sizi ezeni siz de ezin ve görmeyin...
 
neyiseda .!.:
Eşim genel olarak iyi ama arada sesini yükselten ve saygısız olabilen biri. 2 yıllık evliyiz, altı aylık bebeğimiz var. Mesela birgün otoparktan çıkamadım diye bunu aramıştım bağırarak konuşmuştu nasıl çıkamazsın, diye. Lohusa iken kurban bayramına denk geldiğinde buzluk doluydu etleri koyamamıştı. Ona çok bağırdı çağırdı. İş stresi çok fazla, kardeşleri kendisinden yüz cevirmiş, kardeşinin ve eşinin dışlayıcı davranışlarını çok kafaya takan biri. Pek yakın arkadaşlarının olduğunu söyleyemem. Normalde kahvaltı yapmadan işe giderdi simit vs yerdi. Şekeri sınırda olduğu için kahvaltı hazırlamak istedim kendisine. Yumurta az pişmiş soyulmuyor, diye bağırıp çağırdı ve yumurtayı çok sert bir şekilde lavabonun içinde parçaladı. Ben sana demedim mi iyi pişir, diye azarladı mutfakta. Ben de dişlerimi fırçalıyordum o an. Hiçbir şey söylemeden lâvaboya gittim hemen yumurta sesini duyunca.
Bu bizim ikinci evliliğimiz. Normalde birbirimizi sevdiğimizi düşünüyorum ama bazen de yok, beni sevmiyor aslında, diyorum içimden. Bu evliliğim de bitsin istemiyorum evladım var. Lütfen yardımcı olun ne yapmalıyım? Öğretmenim şu anda ücretsiz izindeyim çaresiz kaldım
Genişletmek için tıkla...
Bir insan iyicr gözlemlemeden yumurtadan arıza çıkaran adamla nasıl evlenir, hadi evlendin hemen niye bebek?
Olan olmuş kocan bir terapiye gitsin. Gitmiyorsa ölçüp biçip karar ver. Lohusalık annelik psikolojisi zorken bu tavırlar hiç hoş değil. Normalde acele etme derim doğum sonrası ama, o yumurtanın lavaboya atılmasının bir üst seviyesi heralde kafana tabak yemek olacak? Bebeğine kendine dikkat et. Saygısız adam. Kalksın yumurtasını kendi yapsın
Sen de pısırık kalma öğretmensin az çok biliyorsun haddini bildirmen gerekiyordu
 
neyiseda .!.:
Eşim genel olarak iyi ama arada sesini yükselten ve saygısız olabilen biri. 2 yıllık evliyiz, altı aylık bebeğimiz var. Mesela birgün otoparktan çıkamadım diye bunu aramıştım bağırarak konuşmuştu nasıl çıkamazsın, diye. Lohusa iken kurban bayramına denk geldiğinde buzluk doluydu etleri koyamamıştı. Ona çok bağırdı çağırdı. İş stresi çok fazla, kardeşleri kendisinden yüz cevirmiş, kardeşinin ve eşinin dışlayıcı davranışlarını çok kafaya takan biri. Pek yakın arkadaşlarının olduğunu söyleyemem. Normalde kahvaltı yapmadan işe giderdi simit vs yerdi. Şekeri sınırda olduğu için kahvaltı hazırlamak istedim kendisine. Yumurta az pişmiş soyulmuyor, diye bağırıp çağırdı ve yumurtayı çok sert bir şekilde lavabonun içinde parçaladı. Ben sana demedim mi iyi pişir, diye azarladı mutfakta. Ben de dişlerimi fırçalıyordum o an. Hiçbir şey söylemeden lâvaboya gittim hemen yumurta sesini duyunca.
Bu bizim ikinci evliliğimiz. Normalde birbirimizi sevdiğimizi düşünüyorum ama bazen de yok, beni sevmiyor aslında, diyorum içimden. Bu evliliğim de bitsin istemiyorum evladım var. Lütfen yardımcı olun ne yapmalıyım? Öğretmenim şu anda ücretsiz izindeyim çaresiz kaldım
Genişletmek için tıkla...

Eşiniz böyle davranmaya devam ederse, asıl evladınız için boşanmanız lazım! Ben de çok çabuk sinirlenen, eşiniz gibi ani ve saçma sapan tepkiler veren bir babanın kızıyım. Uzun zamandır terapi alıyorum, bazı şeyleri yoluna koydum ama babamın bu davranışları yüzünden hala düzeltemediğim, hayatımı etkileyen davranış kalıplarım var. Araç kullanamıyorum örneğin. Babam annem araç kullanırken aniden sinirlenip abuk subuk hareketler yapabilirdi, bu konsolu ya da camları yumruklamakla başlayıp direksiyona asılmasında sonlanan bir skalada her şey olabilirdi. Bas bas bağırması zaten standart. Şu an araç içinde biri bana bağıracak korkum öyle yoğun ki, yolculuk yaparken bile geriliyorum, aracı kullanmak zaten hayal. Mesela eşime "şuraya gidelim" diyemiyorum asla. Çünkü çocukluğumda benim isteğimle bir yere gidilmesini geçtim, eğer benim bir ihtiyacımı karşılamak için bir yere gidilecekse ve trafik sıkışıksa, park yeri yoksa ya da araca ufacık bir şey olmuşsa tüm suç benimdi. Sadece bir araç biraz yakından geçip yan aynaya dokundu diye avaz avaz "başlayacağım senin formana" diye bağırıp direksiyonu yumruklamasını aklımdan silemiyorum. Yıllarca forma istemeye korkup, dar gelen eteğimi çengelli iğneyle bedenime oldurmaya çalışmamla ilgili ek travmamı sorarsanız anlatırım. Mesela en ufak mutfak eşyası zararından da acayip korkarım, bardak kırılsa "bir haltı da beceremiyorsunuz, bu evde her şeyi ben mi yapıcam" (yemekleri babam yapardı) diye sinir krizi geçirip iki bardak daha kırması da zihnime kazınmış. Mutfak masasında yemek yerken farklı zamanlarda bize beş kiloluk karpuz, içi sıcak çayla dolu bardak, hatta komple yemek masasını fırlattığı için yalnız yaşadığım hiç bir evde mutfağımda masa olmamıştır, bir evde mutfak masası görürsem elim ayağıma dolanır. 10 senelik aktif terapinin çözemediği sorunlardan bahsediyorum. Çocuğunuzun yetişkinlik hayatında böyle sorunlar yaşamasını ister misiniz?
 
Hep mi böyleydi yoksa son zamanlarda mı oldu? Son zamanlarda olduysa şekerinden kaynaklanıyor olabilir, ani şeker düşmeleri sinirlilik hali yapar ama nereden kaynaklanırsa kaynaklansın öfkesini kontrol edemiyor. Şekerden kaynaklanıyorsa da insan o anki sinir patlamasından sonra üzülür, pişman olur genellikle. Eğer sonradan pişmanlık duyuyorsa konuşun, düzelmesi için yapmanız gerekenler neyse (endokrinolojik) veya terapi, bu yola girin. Yok genel hali böyleyse, kendini de haklı görüyorsa ayrılın derim.
 
Araba park etmeyi öğrenin yumurtayı düzgün pişirin etleri buzluğa zamanında koyun ev islerini aksatmayin.Ne diyebilirim ki sinirli saygısız hareketleri bunlar olunca bitermi.Bunlar bahane.Kaybetmekten korkunca kaybederiz.Böyle yaşamaktansa kaybolsun gözümün önünden.Kendinizi mecbur hissettiğiniz sürece artarak devam edecek
 
neyiseda .!.:
Eşim genel olarak iyi ama arada sesini yükselten ve saygısız olabilen biri. 2 yıllık evliyiz, altı aylık bebeğimiz var. Mesela birgün otoparktan çıkamadım diye bunu aramıştım bağırarak konuşmuştu nasıl çıkamazsın, diye. Lohusa iken kurban bayramına denk geldiğinde buzluk doluydu etleri koyamamıştı. Ona çok bağırdı çağırdı. İş stresi çok fazla, kardeşleri kendisinden yüz cevirmiş, kardeşinin ve eşinin dışlayıcı davranışlarını çok kafaya takan biri. Pek yakın arkadaşlarının olduğunu söyleyemem. Normalde kahvaltı yapmadan işe giderdi simit vs yerdi. Şekeri sınırda olduğu için kahvaltı hazırlamak istedim kendisine. Yumurta az pişmiş soyulmuyor, diye bağırıp çağırdı ve yumurtayı çok sert bir şekilde lavabonun içinde parçaladı. Ben sana demedim mi iyi pişir, diye azarladı mutfakta. Ben de dişlerimi fırçalıyordum o an. Hiçbir şey söylemeden lâvaboya gittim hemen yumurta sesini duyunca.
Bu bizim ikinci evliliğimiz. Normalde birbirimizi sevdiğimizi düşünüyorum ama bazen de yok, beni sevmiyor aslında, diyorum içimden. Bu evliliğim de bitsin istemiyorum evladım var. Lütfen yardımcı olun ne yapmalıyım? Öğretmenim şu anda ücretsiz izindeyim çaresiz kaldım
Genişletmek için tıkla...
Eşiniz genel olarak iyi biri değil.
 
Her birinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Hepiniz o kadar haklısınız ki. Sabahtan beri biraz gözüm açıldı resmen. Şimdi engelledim onu her yerden. Bundan sonraki aşama evden gitmek mi yoksa onu evden göndermek mi? Birikmiş param çok az ama altınlarım var bir de onun kredi kartı. Nereye gitmeliyim ne yapmalıyım hiç bilmiyorum. Gerekirse boşanmayı da düşünüyorum çünkü beni sevmeyeni değer vermeyeni ben hiç sevip değer vermem
 
Lohusaliğimda yaşattığı bazı şeyler, doğum hediyesi almaması, sorduğumda da yarı parasını çalışarak biriktirdiğim aldığı arabayı doğum hediyesi olarak aldıgını söylemesi, cinselliğimizdeki eksiklikler vs gerçekten güzel bir evlilik yaşadığımı söyleyemeyeceğim
 
İyi yapmışsınız dandik evlilikker biterken arş falan titremez.Öyle olsa kocasının katlettiği kadınlar için yıkılırdı dünya.Akil kullanılmayinca insanın hayatı rezil oluyor zaten.Esiniz ya düzelsin bu rest den sonra normal olsun yada kaçıncı evlilik olursa olsun eziyet çekmek zorunda değilsiniz .Allah eziyet gördüğün yerde durma diye akıl vermiş insana.İnsallah sizin için en iyisi olsun.Yumurtanin kafanıza çarpılır gibi atılmadığı bir hayat olsun
 
neyiseda .!.:
Hiç bağırdı mı? Ne yaptınız? Nasıl sınırlar çizdiniz?
Genişletmek için tıkla...
Sesimiz tabi ki de bazen yükseldi lakin öyle birbirimize bişey fırlatmak falan değil, konuşma esnasında istemsiz yükselmeler lakin çok çabuk tatlıya bağlanır bizde , genelde ben yükselirim ama hemen konuşmama çeki düzen verir bir nefes alır sakinleşince konuşurum, öyle eşim hizmetçi gibi davransa falan hiç iyi şeyler olmaz , sizinkide bariz bir ezikleme ve resmen şiddet var ki bu çok başka bir boyut, biraz ilerisi tekme tokat dayak yemektir, böyle bir ilişkim yok , ben genel karakter olarak feminenim eşim de bunu bilir , aslında en baştan nasılsan öyle gidiyor, siz çok pısırık davrandığınız için eşiniz bu kadar hoyrat ve de hadsiz , mesela sizin eşiniz benim hayatımda olsa o yumurtayı bir tarafına monte etmiştim bir daha da o evde yumurta pişirip yiyemezdi hele ki benim elimden , siz susup korktuğunuz için size kolayca bu şekilde psikolojik şiddet uygulayabiliyor, tamamen sizinle alakalı bence , herkese yapılmaz bu hareket kolay kolay...
 
neyiseda .!.:
Lohusaliğimda yaşattığı bazı şeyler, doğum hediyesi almaması, sorduğumda da yarı parasını çalışarak biriktirdiğim aldığı arabayı doğum hediyesi olarak aldıgını söylemesi, cinselliğimizdeki eksiklikler vs gerçekten güzel bir evlilik yaşadığımı söyleyemeyeceğim
Genişletmek için tıkla...
Boşanmaktan korkmayın, eşiniz korktuğunuzu biliyor o yüzden bu zorbalık...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X