- 14 Kasım 2014
- 328
- 269
- 103
- Konu Sahibi pismanperi
-
- #201
Elbette paylaşacağım. daha uzun bir süreç var önümde kötü günlerimi paylaştığım gibi iyi günlerimi de paylaşmak isterim sizlerle :)
Elbette paylaşacağım. daha uzun bir süreç var önümde kötü günlerimi paylaştığım gibi iyi günlerimi de paylaşmak isterim sizlerle :)İnşallah. :)
Gelişmeleri bizimle paylaşırsanız sevinirim. İyi olduğunuzu bilelim.
bu arada siz Çin de mi yaşıyorsunuz?Hayatınıza yön verin artık,gelişen olaylarıda anlatın ki bizlerde size yardımcı olabilelim.
Birde söylemeden edemeyecğim,üslubunuz tavırlarınız çok hanımefendice bu yönünüzü takdir ettim..
bence sen elinden geleni zaten yapmışsın senin yapacak zerre kadar bir şeyin yok ama eşin hiç bir çaba sarfetmemiş nasıl bir erkek çalışmaz ve karısının üzerinden geçirnr aşk meşk te bir yere kadar yani biz kadınlar sevince herşeyi yapıyoruz ama o kadar da değil kendini daha fazla yıpratma bence evlilik tamam koay kurulmuyor ama tek taraflıda olmaz net ol o senin gideceğinden seni kaybetmekten korksun maadi özgürlüğünde varmış niye çekiniyorsun ki ölene kadar sen onu sırtındamı taşıyavcaksın birde o açıdan bak o gününü gün edip gezerken evin yükünü taşımak bence kadının görevi değil benim şahsi düşüncem sakat olur bir hastalığı olur belki bir nebze ama senin eşin karaktersizmerhaba, burda bir sıkıntımı sizlerle paylaşarak fikir almak istedim. EŞimle 3 yıldır beraberiz 2.5 senedir de evliyiz. Eşime öyle aşıktım ki; beni kendisine bağlamak için geliştirdiği stratejileri o dönemde anlayamadım. Ufacık bir sebepten tartışma ortamı yaratır sonra bei gitmekle tehdit ederdi tabi ben kapıları kilitler anahtarlrı saklardım sırf o evden gitmesin diye haklı bile olsam özürler diler ağlardım. Bu böyle uzunca bir üsüre devam etti. Tanıştığımız günden beri işsizdi hep ben çalıştım ve hiç birşeyi esirgemedim ondan hiç bir sorumluluğunu yerine getirmedi halen de getirmiyor. Tüm faturalar, kira ve bilumum kişisel ihtiyaçlarımızı hep ben karşıladım. Kendi ihtiyaçlarımı öteledim önceliği hep ona verdim. Bazen ihtiyacı olduğundan bazense sadece gönlü olsun morali yerine geldin diye istediği herşeyi yaptım tamam dedim. Ancak artık öyle bir döneme geldim ki kendimi adeta kullanılmış gibi hisseder oldum. Bu da bende bir takım değişiklikler meydana getirdi. Her yaptığımın altında bir şey aradı. Mesela arkadaşıma gidiyorum dedim beni telefonla izlediği halde nerede olduğumu gördüğü halde sen kimleydin nereye gittin yalan söylüyorsun diye döndüğümde tartıştı küstü bana. Her küsmenin ardından içimden yavaş yavaş bir şeyler de koptu gitti. Her tartışmada küfür etti, hakaret etti, kişiliğime ağır söylemlerde bulundu bugün geldiğim noktada en ufacık sen şöylesin böylesin sözüne tahammül edemez hale geldim. Normalde güler yüzlü dışarıdan bakan çok eğlenceli olduğunu düşünür ama benim içime dert soktu resmen. Artık ben de ona cevap verir oldum. Asla küfürüm hakaretim yok olmazda ondan sadece bu huyundan vazgeçmesini istedim beni sen bu hale getiriyorsun dedi. Sen düzelmiyorsun çocuksun, ergensin, beyinsiz,gerizekalısın, bomboş bir insansın diyor ve bunu her kavgada dile getiriyor. Öyle çok üzülüyorum ki; ona artık bir işe girmesi gerektiğini sadece benim çalışmamla yetişemediğimi söylediğimde bakıyorum arıyorum. Başkasının emri altına giremem ne iş yapıcam diyor fikir sunduğumda kabul etmiyor her gün arkadaşlarıyla geziyor, dışarıda yiyor içiyor. ben ufacık şeylerin hesabını yapmak zorundayken onun her sabah kahvaltısını dahi dışarıda yapıyor olması bile rahatsız ediyor beni. İşten yorgun argın geliyorum keşke bana yardım etsen bi çorba yapsan dediğimde senin işin ne sen ne yapacaksın o zaman diyor. Her gün çamaşır yıkıyor dağ gibi ütü birikmiş durumda sırf sinirimden yapmıyorum yaklaşık 2 ay oldu. Çıldırmak üzereyim 3 senedir tüm maddi yük üzerimde hiç desteğimiz yok. eşim çalışmıyor çalışmak ta istemiyor kanaatimce. Benden her yaptığını onaylamamı, hiçbir şeyin nedenini sormamamı istiyor. Bu mümkün mü? ben hatalı mı davranıyorum? Benimle belki 100 defa konuşma yapmıştır. Konuşmalar aramızı düzeltmek için yapılmış konuşmalardı anacak içeriği sadece beni suçlayıcı yıpratıcı incitici sözler doluydu. Hakaretinden küfürden bıktım. Düzelmeme fırsat vermiyorsun bu şekilde kötü konuştuğun sürece düzelemem diyorum beni sen bu hale getiriyorsun diyor. Yani hep bi kısır döngü bıktım hayatımdan, ilişkimden, herşeyden. Çok uzun yazdım farkındayım okuyarak zahmet eden arkadaşlara çok teşekkür ederim nolur bana bir öneri de bulunun.
çok teşekkür ederim asıl sizin güzel düşünceleriniz çok güzel
bu arada siz Çin de mi yaşıyorsunuz?
:) ben de gerçek sandım :) Çin sevdiğim güzel bir ülke o yüzden dikkatimi çekmişti. Yeni yıl dilekleriniz için de teşekkür ederim. Huzurlu, sağlıklı güzel bir yıl olmasını dilerimRica ederim,faydamız olduysa ne mutlu bizlere,yeni yılınızıda kutluyorum bu arada.
Hayır öylesine yazmıştım hatta ilkokul mezunu psikoloğum yazar,tamamen şakasına yani..
Çok teşekkür ederim mutlaka gelişmeleri aktaracağım sizlerepismanperi konunu yeni görüyorum yazacaklarım yazılmış kararını da vermişsin zaten Hayırlı olmuş güzel haberlerini bekliyorum. Takibe alıyorum
:)) ben boşanmaya çalışıyorum dün itibari ile artık evli kalma isteğim yokİçim şişti sen niye ille de evli kalmak istiyorsun bu kene gibi adamla
Suan icin aciyor ani bir pismanlik dusunuyorsun acaba dogrumu yaoiyorum onsuz olabilirmiyim diye. Her bosanan kadin bunu yasar. Ama insan sana deger vermiyor. Boyle olan bi insan taniyorum esin gibi ve sonlari cok ama cok kotu bitti. Oyuzden yol yakinken don. Ve asla baska bi erkegi bas taci etme. Eger vaska bi erkege aynisina izin verirsen boyle yapar. Bitir gitsin pesine dusecek iknacetmek isteyecek. Ama asla dinleme. Ver dilekcrni telefinunu kapat ve eve donme. Yazik sana cok acidim yemin ederim. Annem gozumun onune geldi onun kocasida boyle yani uvey babam. Pislik herif annemde senin gibi el bebek gul bebek. Kendi soguk demiyor bisey demiyro calisiyor oislik herifte daha evdeckavga cikariyor. Ama egerki hala izin vericeksen oh olsun sana. Annemede diyirum iyi oliyor sana diye ve suan kinusmuyorum.
tavrımı adam akıllı koyamadım tavır yaptığım zaman da daha çok burnumdan geldi çok huzursuz etti beni ama artık bitiyor çok şükürhem takıntılı hem küfürbaz.
niye bu kadar eziliyorsunuz.
tavrınızı koyun.
evlenmek demek iki taraftan birinin diğerini ezmesi değilki.
merhaba, burda bir sıkıntımı sizlerle paylaşarak fikir almak istedim. EŞimle 3 yıldır beraberiz 2.5 senedir de evliyiz. Eşime öyle aşıktım ki; beni kendisine bağlamak için geliştirdiği stratejileri o dönemde anlayamadım. Ufacık bir sebepten tartışma ortamı yaratır sonra bei gitmekle tehdit ederdi tabi ben kapıları kilitler anahtarlrı saklardım sırf o evden gitmesin diye haklı bile olsam özürler diler ağlardım. Bu böyle uzunca bir üsüre devam etti. Tanıştığımız günden beri işsizdi hep ben çalıştım ve hiç birşeyi esirgemedim ondan hiç bir sorumluluğunu yerine getirmedi halen de getirmiyor. Tüm faturalar, kira ve bilumum kişisel ihtiyaçlarımızı hep ben karşıladım. Kendi ihtiyaçlarımı öteledim önceliği hep ona verdim. Bazen ihtiyacı olduğundan bazense sadece gönlü olsun morali yerine geldin diye istediği herşeyi yaptım tamam dedim. Ancak artık öyle bir döneme geldim ki kendimi adeta kullanılmış gibi hisseder oldum. Bu da bende bir takım değişiklikler meydana getirdi. Her yaptığımın altında bir şey aradı. Mesela arkadaşıma gidiyorum dedim beni telefonla izlediği halde nerede olduğumu gördüğü halde sen kimleydin nereye gittin yalan söylüyorsun diye döndüğümde tartıştı küstü bana. Her küsmenin ardından içimden yavaş yavaş bir şeyler de koptu gitti. Her tartışmada küfür etti, hakaret etti, kişiliğime ağır söylemlerde bulundu bugün geldiğim noktada en ufacık sen şöylesin böylesin sözüne tahammül edemez hale geldim. Normalde güler yüzlü dışarıdan bakan çok eğlenceli olduğunu düşünür ama benim içime dert soktu resmen. Artık ben de ona cevap verir oldum. Asla küfürüm hakaretim yok olmazda ondan sadece bu huyundan vazgeçmesini istedim beni sen bu hale getiriyorsun dedi. Sen düzelmiyorsun çocuksun, ergensin, beyinsiz,gerizekalısın, bomboş bir insansın diyor ve bunu her kavgada dile getiriyor. Öyle çok üzülüyorum ki; ona artık bir işe girmesi gerektiğini sadece benim çalışmamla yetişemediğimi söylediğimde bakıyorum arıyorum. Başkasının emri altına giremem ne iş yapıcam diyor fikir sunduğumda kabul etmiyor her gün arkadaşlarıyla geziyor, dışarıda yiyor içiyor. ben ufacık şeylerin hesabını yapmak zorundayken onun her sabah kahvaltısını dahi dışarıda yapıyor olması bile rahatsız ediyor beni. İşten yorgun argın geliyorum keşke bana yardım etsen bi çorba yapsan dediğimde senin işin ne sen ne yapacaksın o zaman diyor. Her gün çamaşır yıkıyor dağ gibi ütü birikmiş durumda sırf sinirimden yapmıyorum yaklaşık 2 ay oldu. Çıldırmak üzereyim 3 senedir tüm maddi yük üzerimde hiç desteğimiz yok. eşim çalışmıyor çalışmak ta istemiyor kanaatimce. Benden her yaptığını onaylamamı, hiçbir şeyin nedenini sormamamı istiyor. Bu mümkün mü? ben hatalı mı davranıyorum? Benimle belki 100 defa konuşma yapmıştır. Konuşmalar aramızı düzeltmek için yapılmış konuşmalardı anacak içeriği sadece beni suçlayıcı yıpratıcı incitici sözler doluydu. Hakaretinden küfürden bıktım. Düzelmeme fırsat vermiyorsun bu şekilde kötü konuştuğun sürece düzelemem diyorum beni sen bu hale getiriyorsun diyor. Yani hep bi kısır döngü bıktım hayatımdan, ilişkimden, herşeyden. Çok uzun yazdım farkındayım okuyarak zahmet eden arkadaşlara çok teşekkür ederim nolur bana bir öneri de bulunun.
Eşinizin konuşup anlaşma, sorunları çözme yöntemi bu ifadelerse...merhaba. günaydın..
dün eşyalarımı topladım ve evden çıkmak üzereyken benimle konuşmak istediğini söyledi eşim. Hiç sesimi çıkarmadan dinledim. Bizim aslında hiç bir sorunumuz yok sadece biraz maddi sıkıntımız var o kadar o da geçici sen de benim çok para kazanacağımı bunu yapabileceğimi biliyorsun dedi. Bizim sıkıntımız yokken sıkıntıyı sen çıkarıyorsun herşeye takılıyorsun, durduk yerde benime kavga ediyorsun bu adam benden bunları istiyor ben de yapayım da mutlu olalım demiyorsun. Bencilsin kibirlisin sana kızamıyorum ailen ve benden önce hayatına girenler seni bu şekilde yanlış yönlendirmişler. Kusura bakma ama bu böyle ben kendimi biliyorum kimse benden vazgeçemez ben aklı başında yanındakine kendi iyi hissettiren bir adamım nasıl davranılması gerektiğini de gayet bilirim ki sende bunun farkındasın. Susman gereken yeri bilmiyorsun devamlı bana soru soruyorsun sana sus dediğimde susmuyorsun evet ben de biraz sinirli gergin biri olabilirim ama beni sen o noktaya getiriyorsun beni çıldırtıyorsun adeta ve sonrasında kendime gelemiyorum bak bebeğim sen hastasın tedavi olman gerekiyor, sana ne zamandır söylüyorum bak ben seni çok seviyorum yazık olacak bu sevgiye bu ilişkiye sen 3 senedir bizim anamızı bel...din. Senin benle zorun ne ne istiyorsun benden senin bana bu yaptığın zulüm dedi. Ben sadece benimle o şekilde konuşma beni artık eleştirme kişiliğime yönelik olumsuz sözler söyleme beni öv de demiyorum buna gerekte yok zaten ama kötü söz söyleme tahammül edemiyorum dedim. Bak yine anlamamışsın senle ne zaman konuşsam bir kulağından girdi diğerinden çıktı hiç düzelmedin hoş yine düzelmeyeceksin biliyorum dedi. En ufacık şeyde telini açmıyorsun mesajıma cvp vermiyorsun benle iletişimi koparıyorsun kabul etmiyorum bu tavırlarını dediğimde de beni o hale getirme o zaman sende dedi. Benim param olsaydı bunların hiçbirini yapamazdın bana sen beni saymıyorsun saygı duymuyorsun dedi. Bunun senin paranla alakası yok senin tavrınla alakası var bu şekilde üzerimde otorite sağlayamazsın benim anladığım dil bu değil dedim. Hastasın sen boşsun ömrümde gördüğüm en boş insansın beni kaybedeceksin bu şekilde bugüne kadar sana ne söylediysem çıktı bak bu da çıkacak alıp başımı gideceğim bir daha da bana ulaşamayacaksın , sen 10 sene sonra olgunluğa erişeceksin o zamanda çok pişman olacaksın iş işten geçmiş olacak dedi. Uğurlar olsun dedim.
önerimi, ne önerelim biz sana kardeş adam maddi manevi seni çökertmeye çalışıyo sanki, bence kocanı birinin silkelemesi lazımmerhaba, burda bir sıkıntımı sizlerle paylaşarak fikir almak istedim. EŞimle 3 yıldır beraberiz 2.5 senedir de evliyiz. Eşime öyle aşıktım ki; beni kendisine bağlamak için geliştirdiği stratejileri o dönemde anlayamadım. Ufacık bir sebepten tartışma ortamı yaratır sonra bei gitmekle tehdit ederdi tabi ben kapıları kilitler anahtarlrı saklardım sırf o evden gitmesin diye haklı bile olsam özürler diler ağlardım. Bu böyle uzunca bir üsüre devam etti. Tanıştığımız günden beri işsizdi hep ben çalıştım ve hiç birşeyi esirgemedim ondan hiç bir sorumluluğunu yerine getirmedi halen de getirmiyor. Tüm faturalar, kira ve bilumum kişisel ihtiyaçlarımızı hep ben karşıladım. Kendi ihtiyaçlarımı öteledim önceliği hep ona verdim. Bazen ihtiyacı olduğundan bazense sadece gönlü olsun morali yerine geldin diye istediği herşeyi yaptım tamam dedim. Ancak artık öyle bir döneme geldim ki kendimi adeta kullanılmış gibi hisseder oldum. Bu da bende bir takım değişiklikler meydana getirdi. Her yaptığımın altında bir şey aradı. Mesela arkadaşıma gidiyorum dedim beni telefonla izlediği halde nerede olduğumu gördüğü halde sen kimleydin nereye gittin yalan söylüyorsun diye döndüğümde tartıştı küstü bana. Her küsmenin ardından içimden yavaş yavaş bir şeyler de koptu gitti. Her tartışmada küfür etti, hakaret etti, kişiliğime ağır söylemlerde bulundu bugün geldiğim noktada en ufacık sen şöylesin böylesin sözüne tahammül edemez hale geldim. Normalde güler yüzlü dışarıdan bakan çok eğlenceli olduğunu düşünür ama benim içime dert soktu resmen. Artık ben de ona cevap verir oldum. Asla küfürüm hakaretim yok olmazda ondan sadece bu huyundan vazgeçmesini istedim beni sen bu hale getiriyorsun dedi. Sen düzelmiyorsun çocuksun, ergensin, beyinsiz,gerizekalısın, bomboş bir insansın diyor ve bunu her kavgada dile getiriyor. Öyle çok üzülüyorum ki; ona artık bir işe girmesi gerektiğini sadece benim çalışmamla yetişemediğimi söylediğimde bakıyorum arıyorum. Başkasının emri altına giremem ne iş yapıcam diyor fikir sunduğumda kabul etmiyor her gün arkadaşlarıyla geziyor, dışarıda yiyor içiyor. ben ufacık şeylerin hesabını yapmak zorundayken onun her sabah kahvaltısını dahi dışarıda yapıyor olması bile rahatsız ediyor beni. İşten yorgun argın geliyorum keşke bana yardım etsen bi çorba yapsan dediğimde senin işin ne sen ne yapacaksın o zaman diyor. Her gün çamaşır yıkıyor dağ gibi ütü birikmiş durumda sırf sinirimden yapmıyorum yaklaşık 2 ay oldu. Çıldırmak üzereyim 3 senedir tüm maddi yük üzerimde hiç desteğimiz yok. eşim çalışmıyor çalışmak ta istemiyor kanaatimce. Benden her yaptığını onaylamamı, hiçbir şeyin nedenini sormamamı istiyor. Bu mümkün mü? ben hatalı mı davranıyorum? Benimle belki 100 defa konuşma yapmıştır. Konuşmalar aramızı düzeltmek için yapılmış konuşmalardı anacak içeriği sadece beni suçlayıcı yıpratıcı incitici sözler doluydu. Hakaretinden küfürden bıktım. Düzelmeme fırsat vermiyorsun bu şekilde kötü konuştuğun sürece düzelemem diyorum beni sen bu hale getiriyorsun diyor. Yani hep bi kısır döngü bıktım hayatımdan, ilişkimden, herşeyden. Çok uzun yazdım farkındayım okuyarak zahmet eden arkadaşlara çok teşekkür ederim nolur bana bir öneri de bulunun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?