• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliliğim bir hayalkırıklığı oldu...

Haftasonu gelince öff gene nereye gideceğiz bakışı atıyor bana :) ama hadi annenlere gidelim desem hemen canlanıyor.
Ben de artık annesine yalnız gönderiyorum kendim gitmiyorum. Zaten 2 günüm var onda da bir sürü sorumluluğum var bir de annesine koşacağız.

Bizde de 10 da uyunuyor malesef
iyi bırakıp gidiyo, beni asla bırakmaz kuyruk gibi sürüklicek , nefret ediyorum ailesinden kavga edip gidiyoruz yüzüm düşük annesi ya sonradan telefon eder sorar ya orda bi yerde sıkıştırır sorar pelinin hali ne diye ,gelir bana çatar o zaman götürme zorla dimi evde işim var haftada 1 günüm izin daha düğün videomuzu açıp izlemiş insan değiliz koştur koştur anasına sanki evde duruyo gider kahveye oraya buraya ben dedikoducu anası yaverleri kızkardeşleri yeğenleri eltim fesat bakışları kendi aralarında imaları sigara içinde dumanaltı otururum
 
Tam olarak benim evliliğimde yaşadıklarımı hissettiklerimi yaznışsınız
Biz ben 32 o 34 yaşında iken evlendik.aynı dediğiniz gibi ailesinden önce tuttuğu beni bikaç ay sonra son sıralara atmaya başladı evli oldğ bi türlü kabullenemedi.ailesine düşkünleşti.ben işteyken ailesine giderdi(ben gştme beraber gidelim iş çıkışı dediğim halde bensiz giderdi) evde ayrı koltuklarda o oyun oynardı ben dizi izlerdim yaşlılar gibi ayrı gayrı işte.cinsellik gitgide bitti.çok konuştum çok anlattım çok tartıştım.terapist önerdim ben deli değilim sen git dedi.son aylarda .ailesi ile telfonda yada ben işe gittiğimde hbrsiz uzun görüşmeler yapıyordu.sonra biyün korona olduk ilk ben oldum bana bakmadı ateşler içinde yandım ağladım kalkamadım bile.sağolsun komşumun yolladığı yeneklerle ayakta kalabildim.son tartışmayı o çıkardı ben sussamda büyüttü (sanırım beni kendinden boşamak istiyordu) tartışma 2 gün sürdü bu boşanmak istiyorum dedi bende kabul ettim ve 2 yıllık evlilik 5 dk da bitti:KK43:
Bizde 30 yaşındayız demek bu işler yaşla da olmuyor ya da bize böylesi denk geldi. Sizinki biraz daha ağırmıs sanırım. Biz ailesina uzağız Allah'tan ama aynı sehirde olsaydık çok çok farklı olurduk belki bizde boşanma eşiğine gelirdik. Üzülmeyin evet bir yuva kolay kurulmuyor ama belki siz kurtulmuşsunuzdur.
 
Eskiden ben derdim anneni ara diye aramazdi çünkü. Simdi ooo. İşin garip tarafı ailesi de buna bi düştü her gün konuşuyorlar abisi annesi yeğenleri. Anneci değil ama aileci komple. Siz ne kadarlık evlisin bu hep böyle sürecek galiba 🙄
Bu benim evliliğimde de var.. Evlenmeden önce ailesine gidip gelmeyen eşim, evlenince daha sık gitmeye başladı. Evlenince bazı insanlar ailesine daha çok düşüyor. Bu bir anlamda karşı tarafa "ailemle bak çok iyiyim, birbirimizi çok sever, sayarız" mesajı vermektir... Ailesine de şu mesajı iletiyor örtük şekilde: "evlendim ama sizi unutmadim, eşim olsa da siz benim için daha önemlisiniz" gibi..Ben rahatsız değilim. İstediği kadar gidebilir ailesine. Benim işlerimi aksatmadigi, beni zorlamadiği sürece sorun yok.
 
aynı şeyleri bende yaşıyorum,4 yıllık sevgiliydik,3 aylık evliyiz o kadar pişmanım ki evlendiğime şu 3 ayın içinde o kadar kötü şeyler yaşadım ki bugün herkesten uzak bi yere çekip gitme şansım olsa arkama bakmadan gidicem beni düşünce olarak tutan tek şey ailem, kendi ailesi dışında aile olamamış biriyle asla asla olmuyo ne hayallerle ne zorluklarla evlendik güya düğünümüz 5 kez ertelendi pandemi vs. bunun için mi değdi mi diyorum kendime öyle nefret var öyle bi bıktım ki akşamları eve gidiyorum diye üzülüyorum sabah olsa da işe gelsem diye bakıyorum
İnsan emek verince verdiği onca emeğe değere üzülüyor gerçekten de bu muydu diyor. Birini yıllarca sevmenin beklemenin de anlamı yokmuş diye düşündüm ben de. Ailesinin yanına sizi de sürüklediğini yazmışsınız gitmeyin ısrar edin kavga edin hele hele orda bi de sizi yalnız bırakıyorsa hiiic gitmeyin. Biz de ilk baslarda ailesinin yanına gittiğimizde orda beni tek bırakıp kendi balkonda bahçede abisiyle yegenleriyle takılıp beni tek birakirdi ben de uzun saatler sıkılırdım. Baktım olmuyor dedim yanimda durmayacaksan beni getirme mecbur muyum ben sizi cekmeye dedim kavga ettim. Yani ilk zamanlarımız yanyana olalim ailesine alisayim dimi yok iyice sinir oldum ailesi zaten uyabilecegim ya da vakit gecirebilecegim insanlar değil kendide biliyor. Sonra bensiz gitmeye yada ben gittigimde hal hatır edip beni annmelere birakip kendi orda tek takılıyor ve daha çok işine geliyor bende takmıyorum. Siz de tavrınızı belli edin bence.
 
Son düzenleme:
hayır evlilik böyle bişey değil
tekmeyi vurun yollayın bunu mu çekeceksiniz
şu erkekleri çekmeyin allah askına iplerini salın defolsunlar
 
Benim eşim de sevgiliyken teli sürekli sessizde ailesi ile sürekli konuşmaktan haz etmeyen, bir düşkünlüğü olmayan biri iken evlendikten sonra bir düşkünlük geldi hepsine , evlenince ne oluyor anlamıyorum , aile de zaten ayrı bir ruh haline bürünüyor, Allah aşkına birisi bu durumun nedenini ana hatları ile açıklasın zira ben nedenini bulamadım, evlenince ne oluyor bunlara ? ....
Açıklayayım kendimce: Ailesine evlendim ama sizi unutmadim mesajı veriyor. Ailesi de oğlumuza çok değer veriyoruz bak ona göre...
 
Bu benim evliliğimde de var.. Evlenmeden önce ailesine gidip gelmeyen eşim, evlenince daha sık gitmeye başladı. Evlenince bazı insanlar ailesine daha çok düşüyor. Bu bir anlamda karşı tarafa "ailemle bak çok iyiyim, birbirimizi çok sever, sayarız" mesajı vermektir... Ailesine de şu mesajı iletiyor örtük şekilde: "evlendim ama sizi unutmadim, eşim olsa da siz benim için daha önemlisiniz" gibi..Ben rahatsız değilim. İstediği kadar gidebilir ailesine. Benim işlerimi aksatmadigi, beni zorlamadiği sürece sorun yok.
Ben de bu durumdan şikayetçi değilim aslında arasın konuşsun bıkana kadar diyorum elbet bir gün yapmaz olacak bu kadar en azından. Aynı sehirde değiliz nasıl olsa diyorum. Bizde de su an zorlama yok. Ben sevmiyorum içli dışlı olmayı saygım var sadece o kadar. Dediğiniz gibi evlendim ve sizi bir kenara atmadım demeye çalışıyorlar akıllarınca da kimse aileni kenara at demiyor işte.
 
Haftasonu gelince öff gene nereye gideceğiz bakışı atıyor bana :) ama hadi annenlere gidelim desem hemen canlanıyor.
Ben de artık annesine yalnız gönderiyorum kendim gitmiyorum. Zaten 2 günüm var onda da bir sürü sorumluluğum var bir de annesine koşacağız.

Bizde de 10 da uyunuyor malesef
Haftasonu özellikle pazar ikimizde ya gezeriz ya da evde oluruz.Annesine falan gidemez. Giderse her pazar onu evde bırakır, dışarı çıkarım, bunu biliyor.Bizimki anneme gidelim falan demez. Başlarda çok abarttıları için şuan gidip gelme muabbeti pek yok.
 
İnsan emek verince verdiği onca emeğe değere üzülüyor gerçekten de bu muydu diyor. Birini yıllarca sevmenin beklemenin de anlamı yokmuş diye düşündüm ben de. Ailesinin yanına sizi de sürüklediğini yazmışsınız gitmeyin ısrar edin kavga edin hele hele orda bi de sizi yalnız bırakıyorsa hiiic gitmeyin. Biz de ilk baslarda ailesinin yanına gittiğimizde orda beni tek bırakıp kendi balkonda bahçede abisiyle yegenleriyle takılıp beni tek birakirdi ben de uzun saatler sıkılırdım. Baktım olmuyor dedim yanimda durmayacaksan beni getirme mecbur muyum ben sizi cekmeye dedim kavga ettim. Yani ilk zamanlarımız yanyana olalim ailesine alisayim dimi yok iyice sinir oldum ailesi zaten uyabilecegim ya da vakit gecirebilecegim insanlar değil kendide biliyor. Sonra bensiz gitmeye yada ben gittigimde hal hatır edip beni annmelere birakip kendi orda tek takılıyor ve daha çok işine geliyor bende takmıyorum. Siz de tavrınızı belli edin bence.
kavga edip de dayak mı yiyeyim 1 senem dolunca anlaşmalı boşanmayı düşünüyorum çünkü tek sorun yok iyiliğinde iyi , ama kötülüğünde gözü kimseyi hiç bişeyi görmeyen insandan korkucaksın herşeyi yapar artık tiksiniyorum nefret ediyorum kendisinden de ailesinden de herkesin dedikodusunu yapar yüzüne gülerler ben annemi babamı haftasonu göremiyorum nedenmiş çünkü her haftasonu onun ailesinin olduğu yere gidicez o kendi işine keyfine bakcak pelin naparsa yapsın benim ailemle ben aynı ilçede yaşıyorum haftada 1 anca ama onun ailesini haftaiçide haftasonuda görüyoruz ya düğünleri olur ya yemeğe çağırırlar ya öyle bi şeyler ki anneannesi bile geçen pazar kalmadık c.tesi akşam gittik dönüyoruz diye yarın pazar niye kalmıyosunuz diyo adı üstünde pazar neden kalalım ki dedim bizim de bi hayatımız var kendi iki kızı damatlar aynı apartmanda oturuyo alışmışlar herkesi çevrelerine esir almaya hep kendileri iyi kendileri kalabalık aile benim sadece anne tarafım 20 kuzeniz ama hepsi uzakta bunlar 3-5 kişi olup ay kalabalık aileyiz ay şöyleyiz ay böyleyiz bi b*k değiller aslında
 
Son düzenleme:
Haftasonu özellikle pazar ikimizde ya gezeriz ya da evde oluruz.Annesine falan gidemez. Giderse her pazar onu evde bırakır, dışarı çıkarım, bunu biliyor.Bizimki anneme gidelim falan demez. Başlarda çok abarttıları için şuan gidip gelme muabbeti pek yok.
Çocukla gezemiyoruz ya
Geçen haftasonu doğa yürüyüşüne çıktık güya
Dakika başı çocuğun yoruldum, yürümücem, tuvaletim geldi demesinden gına geldi. Bugün evlilik yıldönümümüz işten öğleden sonra izin vermişler bakalım napıcaz evde yatar yine
 
Evliliği kabullenme nedir, bana biri bunu anlatabilir mi? Ben de böyle söylemler sonucu çok korkarak evlendim. Evlendikten sonra, sanki hayatım çok değişecekmiş, artık kendi hayatım olmayacakmış gibi hissettirdiler bana.

Ama gördüm ki, sevgililikten pek farkı yokmuş. O yüzden anlamıyorum, karşıdaki adamdan neyi farklı yapmasını bekliyorsunuz.
bu durumu anlayamamanız sizin şansınız.
 
Merhabalar burayı uzaktan takip ediyordum bir gün yazacağım aklıma gelmezdi.Ama bunaldım ve kimseye ne anlatabiliyorum ne danışabiliyorum. Tecrübeli kişilerden fikir bekliyorum. Biraz uzun olacak.
7 aylık evliyim ve eşimin işi dolayısıyla ancak şu son iki ay biraraya gelebildik.Ondan önce haftada bi iki kez yanıma gidiş geliş yapardı.Bircogu gibi evliliğim ilk günleri hatta ilk ayları çok kötüydü neden evlendim diye hep sorguladım. Eşimle çok uzun bir birlikteliğimiz vardı ama sık gorusmezdik öyle birşeyleri tüketmedik yani.
Evliliği daha çok isteyen taraf hep o oldu bende istiyordum ama o benden daha çok. Gayet saygılı seviyeli bi iliskimiz vardı sevgi dolu. Zannettim ki evlenince daha mutlu olacağım yanlış düşünmüşüm meğer. Beni o çok seven hep bekleyen adam gitti yerine her seyi zorunlulukmus gibi gören biri geldi. İlk aylar sanki 10 yıllık karı koca gibiydik ilgi sıfır kac jez konuştum kaç kez kavga ettim. Yanıma geldikten sonra bu konuda iyiye doğru bi gelişme oldu. Ailelerden uzaktayiz o konuda sıkıntı yok ama eskiden eve girmeyen adam şimdi ailesini özlüyor ve evlendiği için onlardan uzak kalıyormuş gibi davraniyor ben de ailemden uzağım ama yirtinmiyorum. Yaşımız 30 artik yetişkin insanlarız ama daha dün geçmiş yaşantısına dair özleminden söz etti benim gözlerim doldu ki bu adam evlenmek için bir iki ay bile sabredemeyen benim için can atan adam. Onu tüm kalbimle seviyor ve ailem olarak görüyorum ama o öyle değil. Bunca yılımı verdiğim insanın bu şekilde davranıyor olması çok kırıyor beni. Evet bi adaptasyon süreci var ama onun hala beni evini evliligi kabullenmeyisi çok zoruma gidiyor. Birşeyler yapalım diyorum bi yerlere gidelim zorla gidiyor yüzünde sahte bi mutlulukla. Beni herhangi birsey için zorlamıyor ama kendisi sanki herşeyi zorla yapıyor. Evlenmese daha mutlu olacakmış gibi. Dedim evlenmeseydin o zaman ben de beni evliliği anlayan biriyle olurdum herkes mutlu olurdu.
Çok şey var çok şimdi diyeceksiniz dert mi bu ama içimi karartıyor bu durum. Şimdi bu hep böyle mi sürer yoksa bi yerde o da bana dahil olur mu 😓
ah canım benim.. Bence eşinle konuş ya bir terapiste gidin birlikte ya da mutlaka ve mutlaka çaresine bakın. bekara koca boşamak kolay diye kaba bir tabir var boşan diyemem sana ama kurtarmak için elinden geleni yaptıktan sonra ben yapamıyorum artık de bitir. zaten bitirmemek için uğraşırsa senindir. aksi halde hiç senin olmamıştır..
 
Ben hiç böyle bı sorunla karşılaşmadım belki beraber yaşıyoruz diye..ama herşey zamanla oturuyor erkekler kadınlar kadar çabuk adapte olamıyor bazi şeylere. Tabi kişiliğe de bağlı eğer değişmek gibi bı çabası yoksa sen ne dersen de aynı kalacaktr 🤷
 
kavga edip de dayak mı yiyeyim 1 senem dolunca anlaşmalı boşanmayı düşünüyorum çünkü tek sorun yok iyiliğinde iyi , ama kötülüğünde gözü kimseyi hiç bişeyi görmeyen insandan korkucaksın herşeyi yapar artık tiksiniyorum nefret ediyorum kendisinden de ailesinden de herkesin dedikodusunu yapar yüzüne gülerler ben annemi babamı haftasonu göremiyorum nedenmiş çünkü her haftasonu onun ailesinin olduğu yere gidicez o kendi işine keyfine bakcak pelin naparsa yapsın benim ailemle ben aynı ilçede yaşıyorum haftada 1 anca ama onun ailesini haftaiçide haftasonuda görüyoruz ya düğünleri olur ya yemeğe çağırırlar ya öyle bi şeyler ki anneannesi bile geçen pazar kalmadık c.tesi akşam gittik dönüyoruz diye yarın pazar niye kalmıyosunuz diyo adı üstünde pazar neden kalalım ki dedim bizim de bi hayatımız var kendi iki kızı damatlar aynı apartmanda oturuyo alışmışlar herkesi çevrelerine esir almaya hep kendileri iyi kendileri kalabalık aile benim sadece anne tarafım 20 kuzeniz ama hepsi uzakta bunlar 3-5 kişi olup ay kalabalık aileyiz ay şöyleyiz ay böyleyiz bi b*k değiller aslında
İşin içinde şiddet varsa ondan hayır gelmez zaten tez zamanda kurtulursunuz umarım kimsenin kimseyi mutsuz etmeye hakkı yok.
 
ah canım benim.. Bence eşinle konuş ya bir terapiste gidin birlikte ya da mutlaka ve mutlaka çaresine bakın. bekara koca boşamak kolay diye kaba bir tabir var boşan diyemem sana ama kurtarmak için elinden geleni yaptıktan sonra ben yapamıyorum artık de bitir. zaten bitirmemek için uğraşırsa senindir. aksi halde hiç senin olmamıştır..
Evet biraz daha bekleyip sabır göstereceğim ama umarım zamanima yazık olmaz ☹️
 
İşin içinde şiddet varsa ondan hayır gelmez zaten tez zamanda kurtulursunuz umarım kimsenin kimseyi mutsuz etmeye hakkı yok.
sözlü şiddet var,rahatsızlığım var bikaç gündür idrar yolları enfeksiyonu gittim yan odada yattım çünkü sürekli tuvaletim varmış hissi ağrı yanma oluyo sırf rahatsız etmeyeyim diye ama istemsiz bütün gece uykumda sayıkladım ve her seferinde kendi sayıklamama uyandım bir kere gelipte iyi misin diye bakmadı ertesi gün yemek soruyo ona göre işe gidebiliyosam iyiyim anlamında,şimdi o ölüyorum dese bi yudum su vermem bana yaşattığının bin mislini dilerim ki en yakınlarından yaşasın öyle nefret ediyorum
 
böyle evliliklerin olduğunu ilk kez burda duydum ya benim çevremde kimse bu kadar anacı babacı değil herhalde. bir tek karadenizli bir arkadaş var o ailesi ile yapışık yaşar zaten eşi nasıl isyan etmiyor ben şaşıyorum onun dışında hiç böyle şeyler görmüş değilim çevremde de lokasyon izmir bu arada :) eşim evlenir evlenmez anası odasını oturma dası yaptı eşimin izini tozunu bırakmadı evde :)
 
Back