Evliliği anlamadan bitiyor herşey..

4 aylık evliyim. 2,5 yıl önce rüya gibi başladı herşey. Aşık olduk sevdik. Ailemle tanıştı evliliğe doğru gidiyordu birlikteliğimiz. Derken sorunlar başladı. Eşimin öfkesi sürekli azarlamaları durduk yere küsmeleri. O böyle davrandıkça ben sürekli peşinde koştum düzeltmeye çalıştım.ailem sürekli ağladığıma şahit oluyordu. Birgün annesinin ayağı kırıldı ve ben çok hasta olduğu için o gün hastaneye gidemedim. Hakaretler etti gitmediğim için. Ve bitirdik. Çok ağırıma gitmişti ama çokta seviyordum. Bu süre içinde kendime hayat kurmaya çalıştım arabamı aldım ama hep onu özlüyordum. Yapamadım.Bir ay kadar ayrı kaldıktan sonra bir vesile ile yeniden başladık. Özürler dilendi vs. Aileme barıştığımızı söylediğimde karşı çıktılar beni sürekli ağlatan biriyle evlenmemi istemiyorlardı. Herkesi karşıma alarak evlenmek istediğimi söyledim. İstemeyerekte olsa kabul ettiler. Eşimin her kıskançlığına küsmelerine yarı yolda bırakıp gitmelerine ağlayarak ve sabırla bu güne kadar getirdim. Eşimin ailesinden destek almayarak kendi çabalarımızla ve ufakta olsa ailemin desteğiyle evlendik. Eşimi çok seviyor olmama karşın ailesi inanılmaz sorumsuz. Eşinden ayrılmış iki çocuklu iki tane görümce. Mafyalarla oturup kalkan alkolik bir erkek kardeş. Kanser olmasına rağmen kendisiyle ilgilenilmeyen bir baba. Herkesin peşinde dolanmaya çalışan bir anne. Nişanlıylende gördüm yanlışlarını. görümcelerimin evli bekar fark etmez ama zengin adamlarla takılmaları gece evden çıkmaları için annesinin yardımları vs. Eşim bu boyutları bilmiyor. Aile düzeni hiç yok. Evleri çok pis eşyaları öyle ama dışardan gören bunlar çok zengin hatta sosyete diye düşünüyor. Eşimi sevdiğim için hiçbirşey gözüme görünmedi. Çok uğraştım bu yuvayı kurmak için. Dişimle tırnağımla yeri geldi aç kalarak herşeyin en güzelini almaya çalıştım. Eşimde borcu olan arabasını satarak düğün ve eşyaları yapmaya çalıştı. Düğünden önce senin ailen ne yaptı yatak odası alarak işmi bitiyor acınacak haldesin diyerek tartışma çıkardı. Sadece ağlayabildim. Düğünüme bir hafta kalmış diye sustum. Düğün oldu bitti bi şekilde hiçbişey anlamadım. Balayı olmadı gelin çarşısı hiçbişey yapılmadı. Sormadım bile. Düğün Takıları ile borçlarımızı kapatırız ben takılar benim demem huzurumuz olsun yeter dedim. Buna rağmen eşim bir aylık bile evli değilken benim borçalarım var sormuyorsun diye tartışma çıkardı ve bana şiddet uygulayarak Takıları aldı. Kimseye bişi söylemedim Özür diledi ama içimden atamıyordum artık. Mutsuzlaşmaya başladım onlara karşı nefret dolmaya başladım. Ben hiçbirşey istememişken üstelik sürekli gece gündüz onların herşeylerine koştururken değer görmüyor olmam yaralıyordu artık. Mutsuzluğumu herkes farketti ve bir gece kayınvalidem kalp krizi geçirdi. Gece sabaha kadar yanındaydık ameliyat oldu doktorlar iyi dedi bu sürede hepsine destek olmaya çalıştım. Isim gereği bazı akşamlar çalışmak zorundayım uykusuz akşama kadar çalıştım hastanede ziyaret ettim eve çıktığı gün çok yorgun olduğum için gitmek istemediğimi söyledim. Görümcelerimden kızım sen canımızı sıkıyorsun kendine gel iş yerine geliriz yoksa sen gelinsin burda olacaksın evlendin değiştin kapılarda kaldın oyun oynadın rol yaptın gibi mesajlar geldi. Cevap vermedim. Eşim boşanıcam seni rezil edicem diye ailemi aradı. Ailem seviyesini bozmadan biz kızımızın herzaman arkasındayız ama anlaşamıyorsanız mahkeme orda şeklinde konuştu. Sonra yine özürler seviyorum düzelecek vs barıştık. Görümcelerim bu olayların üstüne evime gelmek istedi kapımı açtım gece yarısına kadar hazırlık yaptım samimi davranmadım ama saygıda kusur etmedim. Sonra kendilerince beni heryerden silmeleri ve eşimin bana barışın baskısı... ailesinin adına takılan bilezikleri bile eşim kendi parasıyla almış buna rağmen düğünde sonra görümcemin eşimden takıları istemesi eşimin evin kirası faturaları mutfak masrafları ile ilgilenmemesi 300 tl verip geri kalanı sen halledersin deyip çekilmesi ev sahibiyle benim muhatap olmam cebimde param kalmadığını bildiği halde paran varmı yokmu ne yapıyorsun dememesi hep ailemden para alıyor olmam ev iş yemek temizlik dört dörtlük olsun ama ben hiçbişey yapmayım tavırları.. laf sokmaları annesinin erkeklerin içinde bu gelin doğum kontrol hapı içiyo çocuk istemiyo diğer gelinim artı sen eksisin gözümde demesi evliliğe alışamamam sürekli benden bir ay önce evlenen eltimle kıyaslanmam sürekli eleştirlmem annesinin ben yokken bile benim evimde kalma isteği .... eşime mutsuz olduğumu bu şekilde evliliğimizin geleceğinden endişeli olduğumu söyledim. Evi terk etti boşanmak istiyorum deyip. O kadar umudum bitmişki tamam dedim. Meğer otur konuşalım gitme demeliymişim. Gitti. Ağlayarak babamın evine gittim. Ailem tabi çok sinirli. Bunlar nasıl insanlar biz anlamadık diyorlar. Iki gün sonra eşimi aradım konuşalım diye. Eşyalarını al çık bende ev bakıyorum eşyalarımı alacağım dedi. Tamam dedim. Boşanmaya kararlıydım avukatla konuştum sonra bir sabah eşim pişman olmuş yalvararak beni arıyor. Bitti dedim içimdeki herşeyi söyledim 2,5 yıl ne varsa. Babamı aradı babam rest çekti bizi rahatsız etme artık bu iş bitti diye. Günlerdir ağlıyordu yalvarıyordu. Dün eve dönmüş beni de çağırdı gelemem dedim. Bugün ses yok. Herşeyi düzeltcem çok haksızlık yaptım sana diye. Ailem dönersen bizi unut diyor. Bir yanda canım evim umutlarım hayallerim bir yanda severek evlendiğim kocam bir yanda ailem. .. yorumlarınız için şimdiden teşekkürler...

Kaç kurtar kendini. Ailen de sana destek oluyor ne mutlu ki. Ne o adamdan sana koca olur ne de onlardan aile. Arkana bakmadan git derim

Aileyi cok ise katmissin. Gorumcelerin gece gezmesi bile senin derdin. Senin attigin adim onlarin derdi. Bi kere aile ile bir mesafe koyun. Küsün demiyorum konusun ama birbirinizin hayatina mudahil olmayin

Ikinci olarak ve en onemlisi kocan maddi olarak sorumsuz bi adam. Biraz sorumluluk sahibi olmasi evlendigini anlamasi lazim.

Madem pisman bir sans ver kendine ceki duzen versin. 8 ay icinde duzelmezse anlasmali bosarsin 1 sene doldugu icin rahat olur. Cocuk da yapma tabii ki her sey oturana kadar

Öncelikle Allah yardımcın olsun canım çok zor bir süreç. Ama eşine feri dönmek bence çok büyük bir hata olur. Ailen ne kadar anlayışlı bir aile ve senin her zaman dimdik arkanda durmuşlar. Sen de bu evliliğe, eşine ve ailesine yeterince şans vermişsin bence. Hayata bir kere geliyoruz bunu düşün. Bir ömür boyu böyle bir adama ve ailesine köle olmak için mi yaşayacaksın ve bu kez yanında ailen de olmayacak sana neler yaparlar daha. Ayrıca ekonomik özgürlüğün var anladığım kadarıyla. Duygusal açıdan zor bir süreç olabilir ama bin kere ağlamaktansa bir kere ağla.

Şöyle düşün demişsin ya düğüne bir hafta var dedim sustum. İşte orda susmasan şuan bu kadarını yaşamayacaktın. Ama olan olmuş artık. Şimdi affetmezsen en azından daha kötülerini yaşamazsın.

Yaa boşver ayril bu kadar sorunlu bi aile ile ileride yine sorun yaşayacağın apaçık ortada...

Cok gecmis olsun.Bu adamdan sana yar olmaz.Aileni dinle.Cocuk yapma


Amma nazliymis.Nerdeyse yuz gorumlugu isticekmis senden

Bu adama sevgili olduğunuzdan beri kaç kere şans vermissin.. Peki ya sonuç?

Aileni arkana alma.. Barışma diyemem sana, son şans konusunda aileni ikna edebilirsin belki..

Ama aileni arkana alma..

"eşim bir aylık bile evli değilken benim borçlarım var sormuyorsun diye tartışma çıkardı ve bana şiddet uygulayarak Takıları aldı" kısmından sonrasini okumadim.

Bu mu hayal ettiğin yuva? Bu evde mi umutların var halâ? Sen kendine yakıştirabiliyorsan, devam et. Ama bir erkek kadina şiddet uyguladiği anda, asla o kadina devam et demem ben. İster bi kere olsun, ister bin kere..

Ailen senin her türlü yaninda olur. Bu ruh hastasi, basiretsiz, bi iş idare edemeyen adamsa hayalin, hiç ağlama canim. Daha çok başliğini okuruz senin burada..

Saçmalama ne şansı hala? Adam resmen kanını iliğini sömürmüş, şiddet uygulamış, aşağılamış, ailene kadar hakaret etmiş hala neyin derdindesin? Hayallerim umutlarim demişsin ama evlilik öncesi belli etmiş zaten hem aile hem adam. Neyin hayalini kurdun bu adamla? Kaç hayatını kurtar, bu adamla kaldığın sürece hayal ettiğin gibi bir hayatın olmayacak.

Adamın bu kadar ısrarı senin bitirmenden dolayı. Kendine yediremiyor. Muhtemelen sana kakalamak istediği birkaç borç daha vardı, umduğundan erken kaçınca sen peşine düştü.

aileniz arkanızda siz yaşadıklarınızı biliyorsunuz benim düşüncem tereddüt bile etmeden ayrılın ..

Hâlâ severek evlendiğim kocam mı diyorsunuz?
Etmeyin eylemeyin içimm şişti okurken ve şu tabloda bu evliliğin düzeleceğine asla inanmıyorum....

Verilmiş sadakan varmış.
Düzelmez düzelmez aileni karşına alma.

Çok haklısınız. Eşim öfkeli olduğu için bir dediği iki edilmemiş o da öfkesinden memnun olmuş bunu anladım. Benim bu kadar dik ve kararlı durabileceğimi tahmin etmedi. Onu ilk defa böyle pişman gördüm kararsızlığım ondan dolayı. Ama içimde hiç umut kalmadı artık. .. onun ve ailesinin egolarını mutlu edersem mutluyum yoksa dünyanın en kötü insanıyım. Pişmanlığı böyle bittiği için muhtemelen...

İnsanlar değişir mi, sen soyle?

Evlat atsan atilmaz benim cocuğum yok ama bende ailenin yerinde olsam seni silerdim yaptigin akilli isi olmayan seyler 1 degil 2 degil artik ..
Mide bulandirici bir yapıya gelmissiniz.
Bu adamin simdi gittiginde melek kesilip,huzur ve mutlulukla evlilik surdurecegine nasil inanip bocaliyorsunuz anlamiyorum ama sanslisiniz ki aileniz arkanizdaki bidahakine kimseyi bulamassiniz ve bir sorun oldugunda bu kadar dik duramassiniz bu durumda esin gidecek yerinde olmadigini anladiginda yasayacagin seyler sen duşun

kurtul canım, kıymet bilmeyen insanlarla ömür mü geçer, yıprandıgınla kalırsın, ailen de haklı gidersen bizi unut demekle onlarda senin iyiliğini ister sonuçta

Olmaz kardesim olmaz.Yarın birgün cocugunla ortada kalirsin...Denenmisi denemekten vazgeç dön babanın evine..Eşimi seviyorum deme sevilcek neyi var allah aşkına....

Düzelir mi diye düşünmen bile hata zaten bu zamana kadar hep şans vermişsin ama düzelmemiş. Sende biliyorsun düzelmiyceğini o adam terkedilmeyi hazmedemediği için geri istiyo bence. Kaç kurtar kendini ne güzel ailen arkanda ee çalışıyorsun da boşver hayatını yoluna koymaya bak.

Aileniz ne güzel herseye ragmen arkanizda. Isiniz gücünüz herseyiniz yerinde Allah askina daha ne duruyorsunuz? Hala o adama şans vermeyi mi dusunuyorsunuz?