Girdiğim bir çok ortamda ve işyerinde karşılaştığım bir durum bu. Erkekler bu özgüveni nerden buluyor ? Bekar erkekler bile beğenisini utana sıkıla ifade ederken, evli erkeklere ne oluyor ? Gerçekten çok doldum. Birkaç gün önce işi bıraktım bu yüzden. Birbiriyle akraba ve yakın arkadaş adamlar hepsi aynı şeyi söylüyorlar. ‘ Evliyim, karımı boşayamam sana bunu vadedemem, ama senden çok hoşlanıyorum.’ Bu nasıl bir terbiyesizliktir ? Hepsinin de birbirinden haberi var. Oltamızı atalım hangimizinkini tutacak diye mi konuşmuşlar aralarında acaba? Ben anlayışla karşılamaya çalışıyorum kınamayayım diyorum ancak karşısındakine değer veren insan gerçekten bir şey hissediyor dahi olsa onu tanıdığının 3. gününde yine de açılamaz açılmamalı bence. Bir şey vadedemediğiniz bir kadın neden sizinle olsun erkekler? Ben bu teklifi yine reddettim ve en sonuncusu yüzünden işimden ayrıldım. Ben birşey hissetmediğimi belirttiğimde bile ‘ Büyük konuşuyorsun bak yine’ dedi. Yani davranışları çok hadsizce ama ben ‘Kesinlikle senden hoşlanmıyorum hoşlantı değil seninki de dürtüdür.’ dediğimde büyük konuşmuş oluyormuşum. Dayanamadım söyledim ‘Ağzının kokusu 50 cm mesafeden rahatsız ediyor beni, sana çocuk doğuran kadına minnet et bence.’ dedim. Bi taraftan çok öfkeliyim ama bi taraftan da kınadım acaba başıma böyle bir şey gelecek mi diye korkuyorum. Erkekler evli oldukları için çekici olduklarını mı düşünüyorlar? Ya da ne düşünüyorlar ki bekar bir kadınla olabileceklerinin hayalini kuruyorlar? Bence evli erkek çekiciliği diye bir şey yok ama evli erkek yavşaklığı kesinlikle var. Bunları göre göre artık arkadaşlık bile kurmak istemiyorum erkeklerle gerçekten psikolojimi bozacak kadar çok maruz kaldım bu gibi davranışlara. Ayarında nasıl davranacağımı nasıl bu adamlardan kurtulacağımı bilemiyorum. Hiçbir vasıfları olmamasına rağmen nasıl böyle bir özgüvene sahip olduklarını neye güvenerek teklifte bulunduklarını anlamıyorum. Benimde konuşmam davranışlarım falan da dümdüzdür. Hani cilveli bir yapım olsa da desem ki ufacık beyinleriyle bundan cesaret alıyorlar ama o bile yok. Bakışları bile tecavüz eder gibi, hitap şekilleri de ben yaşça kendilerinden küçük olmama rağmen ‘abla’. Bir de dokunarak iletişim kurup bunu normal sananlar, taciz olarak görmeyenler var ki( İfade ettiğimde art niyet yok huyum diyorlar ama erkeklerle bu şekilde iletişim kurmuyorlar) kendimi eve kapatasım geliyor yıldım tükendim artık yaşama sevincim kalmadı yıllardır ve kazandığım para da ancak günümü kurtarıyor bu kadar eziyete.