biz 4 ay evvel görücü usulü tanıştık fakat çok fazla görüşme imkanımız oldu,birbirimizi sürekli tanımaya çalıştık.
ailelerimiz bizi kendi halimize bıraktı.4 ay boyunca rahatça görüştük,yeri geldi günü birlik şehir turları yaptık

gezdik,sinemaya gittik,lunaparka gidip çocuk gibi eğlendik,bowling oynayarak yarıştık,ladese tutuştuk...yani dolu dolu bi 4 ay yaşadık.
sanki o yıllardır hayatımda...sanki hep vardı...
aileler ramazanda adı konsun artık dedi ama biz istemedik,biraz daha rahat bırakın bizi dedik ve şimdi nişanlanmaya,birbirimizin olduğunu ilan etmeye karar verdik

ben 20 o 28 yaşında,aramızda 8 yaş var ama hiç hissetmedim bunu çünkü karakter itibariyle biraz olgunumdur o ise yeri gelince benden de çocuk oluyor

Allah nasip ederse 7 ay sonra evlenmek istiyoruz

yani 3. sınıf bittiğinde.ben okulumun farabi sistemiyle son senemde onun bulunduğu şehirdeki üniversiteye misafir öğrenci olarak gidecğim ve son senemi onunla okuacağım,o da yüksek lisans yapıyor zaten,beraber öğrencide olacağız

hep evlendiğimizi hayal ediyoruz...
o bana diyor haftasonu hep geç kalkalım,cumartesi patates kızartma günümüz olsun,bir sürü(en az 4) çocuğumuz olsun diye

temiz hayallerimiz var,birbirimizi ruhen doyurmaya yönelik...Rabbim tez zamanda nasip eder inşallah