selam herkese..o kadar doluyum ki nerden başlıycam bilmiyorum.kafamı vuracak duvar bulamıyorum.çok kısa zamanda biriyle nişanlandım ve 3 ay sonra da düğünüm var.ama ben evlenmekten vazgeçtim.kendim çalışmıyorum ve babam da kıt kanaat aldı eşyalarımı falan onca borca girdi.evimiz hazır ve artık çok kısa bi zaman kaldı.gelinlik damatlık onlara kadar her şeyin parası verildi.
o kadar çok sebebi var ki..birincisi ona artık güvenmiyorum.iki lafından biri yalan.bilmediğim işler yapıyo.ikincisi geçmişine dönüp baktığım zaman hiçbi başarısı yok, ne iyi bi okul bitirmiş ne düzgün bi eğitimi işi olmuş.hep ticaret yapmış ve nerdeyse hepsinde de batmış.şu an yine ticaretle uğraşıyo dükkanını kapadı batmadan dükkan 1 sene açık kaldı.neyse ki başka para aldığı yerler var.ama hani anlaşılır ya yani diyorum ki bu dükkan 1 sene yine iyi açık kalmış çünkü adamın bi yönetici kişiliği yok pasif ve işten anlamıyo.benim bile ticaretle alakam olmamasına rağmen ben bile daha iyi yönetirdim kapadığı dükkanı.yanında çalışanlara kızamıyo bile e tabi kimsenin de bunu salladığı yok.ne bilim sonra daha önceki konumda yazmıştım nefret ettiğim bi evde oturcaz eve sıfır eşyalar alındı belki içim ısınır dedim ısınamadım yine de.hiç sevmediğim biyerde yaşicak olma düşüncesi beni boğuyo.
daha şimdiden bi sorunumuz olduğunda ofluyo pofluyo konuşamıyoruz anca isyan edip şikayet ediyo hep abartıyomuşum büyütüyomuşum ayrıca devamlı agresif ve sinirli.ondan ne zaman bişey istesem hep yük olarak görüyo o harabe eve bi mutfak yaptır diye yalvardım o kadar kötü haldeydi ki 20 sene önce yapılan evlerin mutfakları bile daha güzel o kadar diyim.ya yeni gelin olucam sonuçta parası yok desem ondan da değil parası var onu bile yaptırmadı kapılardan nefret ediyorum aynen duruyo onca kez söyledim yine yok yine yok..ben ne istesem olmuyo hiçbi değerim yok..onla evlenmek istemiyorum bana hiç değer vermediğini anladım ama geç oldu bu kadar kısa sürede karar verdiğime çok pişmanım şimdi onca eşyayı falan napıcaz nası vazgeçtim diycem ele güne herkese rezil olcaz evdekilerden de o kadar laf yicem napıcam ben ya
o kadar çok sebebi var ki..birincisi ona artık güvenmiyorum.iki lafından biri yalan.bilmediğim işler yapıyo.ikincisi geçmişine dönüp baktığım zaman hiçbi başarısı yok, ne iyi bi okul bitirmiş ne düzgün bi eğitimi işi olmuş.hep ticaret yapmış ve nerdeyse hepsinde de batmış.şu an yine ticaretle uğraşıyo dükkanını kapadı batmadan dükkan 1 sene açık kaldı.neyse ki başka para aldığı yerler var.ama hani anlaşılır ya yani diyorum ki bu dükkan 1 sene yine iyi açık kalmış çünkü adamın bi yönetici kişiliği yok pasif ve işten anlamıyo.benim bile ticaretle alakam olmamasına rağmen ben bile daha iyi yönetirdim kapadığı dükkanı.yanında çalışanlara kızamıyo bile e tabi kimsenin de bunu salladığı yok.ne bilim sonra daha önceki konumda yazmıştım nefret ettiğim bi evde oturcaz eve sıfır eşyalar alındı belki içim ısınır dedim ısınamadım yine de.hiç sevmediğim biyerde yaşicak olma düşüncesi beni boğuyo.
daha şimdiden bi sorunumuz olduğunda ofluyo pofluyo konuşamıyoruz anca isyan edip şikayet ediyo hep abartıyomuşum büyütüyomuşum ayrıca devamlı agresif ve sinirli.ondan ne zaman bişey istesem hep yük olarak görüyo o harabe eve bi mutfak yaptır diye yalvardım o kadar kötü haldeydi ki 20 sene önce yapılan evlerin mutfakları bile daha güzel o kadar diyim.ya yeni gelin olucam sonuçta parası yok desem ondan da değil parası var onu bile yaptırmadı kapılardan nefret ediyorum aynen duruyo onca kez söyledim yine yok yine yok..ben ne istesem olmuyo hiçbi değerim yok..onla evlenmek istemiyorum bana hiç değer vermediğini anladım ama geç oldu bu kadar kısa sürede karar verdiğime çok pişmanım şimdi onca eşyayı falan napıcaz nası vazgeçtim diycem ele güne herkese rezil olcaz evdekilerden de o kadar laf yicem napıcam ben ya