- 14 Ocak 2012
- 11.844
- 73.752
- 798
- Konu Sahibi munteha123
-
- #41
İnşallah. Ne güzel böyle düşünmek, ne güzel böyle anne-baba olmak.. zaten sevgilerinden mahrum büyüdüm, insan bari şimdi yüzüm gülsün istiyor. Ama ne mümkün.. yine suçlu gibi hissettiriyorlar, her zamanki gibi. Benim de tek istediğim, sevincimi heyecanımı paylaşmaları, bana manevî destek olmalarıydı. Daha ilk adımda böyle yaptılar..Çocuk hayırlısıyla büyüdü işini gücünü buldu, düzenini kuracak diye sevinmek yerine ne demek parasını yemedim diye üzülmek? Nankör, şükürsüzler. Hayırlı evlat da büyük nimettir. Allah sorar valla. İt kopuk çocuğu olan hayatı boyunca peşinde sefil olan ebeveynler ne yapsın? Evladının büyüyüp kendi düzenini oluşturmasını görmekten daha büyük gurur olabilir mi? Evet iki evladım var ve onlarla ilgili en büyük hayalim büyüyüp, kendi ayakları üzerinde durup mutlu olduklarını görmek. Allah nasip eder inşallah.
Evet, zaman zaman ben de düşünüyorum bu kadar fedakârlık yapmaya çalışıyorsun ama yapabilecek misin, kendinden bu kadar veriyorsun ama senin de bir hayatın var, senin kurmak istediğin bir yuva var, bunun için de yapmam gereken şeyler var diye konuşup duruyorum kendimle.. ama sürekli bu beklentiler hissettirilince, daha ilk maaşımı bile alamadan bitiveriyor zihinde..Öncelikle babanın zihniyetinde insan o kadar çok var ki içimden geleni yazsam ban yerim.
Sana tavsiyem boşver konuşmaya gerek yok,yetişkin bir bireysin, ekonomik özgürlüğün var aileden maddi beklentin yok ne zaman istiyorsan o zaman evlen.Kimseye fikrini sorup çok dahil etme.
He diğer konu kardeşin tüm masrafını 4-5 yıl çekmemelisin evlilik düşünüyorsan 3 sene sonra çocuk düşünmeyeceğinin garantisi var mı? Ya da araba ev için borçlanmayacağınızın? Eşinle birikim tatil vs farklı yaşamın olacak.
Kardeşine çok düşkün ve bağları iyi olan bir abla olarak şunu diyorum ailene temelli ve tüm masrafı üstlenemeyeceğini belirt.
Bunu komple karşılaman imkansız öğretmen maaşıyla, benim kardeşim de okuyor 1000-2000 duruma göre değişiyor harçlık atıyorum annem veriyor gerisini.Her ay aynı tutarı göndermek bile imkansız oluyor bazen kartlar gırtlağa kadar dayanınca.Bu kadar büyük bir sorumluluğu tek yüklenmek hem seni yorar hem yapacağın evlilikte sorun olabilir.
Konuşmayın gerek yok. Kimseye bi mecburiyetiniz yok, valizi alıp çıksanız sizi kanunen durdurabilecek Allah'ın kulu yok. Kabul edecekler başka çareleri yok. İyi olalım kafasından çıkın, siz düşüneceğinize onlar düşünsün bunu. Yarın elin kızı istemez, yine sizin elinize düşerler.
Siz bir ogretmensiniz.Evet, zaman zaman ben de düşünüyorum bu kadar fedakârlık yapmaya çalışıyorsun ama yapabilecek misin, kendinden bu kadar veriyorsun ama senin de bir hayatın var, senin kurmak istediğin bir yuva var, bunun için de yapmam gereken şeyler var diye konuşup duruyorum kendimle.. ama sürekli bu beklentiler hissettirilince, daha ilk maaşımı bile alamadan bitiveriyor zihinde..
Diklenecek kalp kıracak bir durum yok zaten. Koca kadını genç odasına kilitleyecek halleri yok. Ama konu sahibinin bu kadar naif düşünmesini gerektirecek bir durum da yok. Evlenebilmek için erkek kardeşini okutmayı teklif ediyor, fidye verir gibi. Konu sahibinin nişanlısı bu durumda olsa adamın etini kemiğinden sıyırmışlardı burda.Ailenin dinamiklerini bilmeden bu kadar keskin ve net konusmak ne kadar dogru, bilemedim.
Bana kalirsa bir senedir hayatinda olan bir insan icin, askindan olse de ailesine bu sekilde rest cekmemeli. Ben babanin da kizinin parasini yemek derdinde degil, okuttuk ogretmen yaptik simdi maasini elin adamina yedirecek mentalinde dusundugunu tahmin ediyorum.
Sonucta annesi babasi, dusmani degil ki. Ustelik koskoca ogretmen. Su durumda cok erken oldugu icin bir iki laf ederler ama tabii ki evlendirirler. Evlenmek icin aileyi karsisina almaya, diklenmeye ya da kalp kirmaya gerek yok.
Bunu diyoruz işte, erkek kardeşi okutmakla bitmez, düğünü var bunun daha, bebesi olacak ona da isterler. Verdikçe isterler, kim teper hazırı?Siz bir ogretmensiniz.
Bunun muhakemesini yapabilirsiniz.
Kendinize sanki maasinizla herkese yardim etmeniz gerekiyormus misyonunu neden yukluyorsunuz?
Bu sekilde hayat boyu insanlarin sizden beklentileri altinda ezilirsiniz. Cok vericisiniz.
Diklenecek kalp kıracak bir durum yok zaten. Koca kadını genç odasına kilitleyecek halleri yok. Ama konu sahibinin bu kadar naif düşünmesini gerektirecek bir durum da yok. Evlenebilmek için erkek kardeşini okutmayı teklif ediyor, fidye verir gibi. Konu sahibinin nişanlısı bu durumda olsa adamın etini kemiğinden sıyırmışlardı burda.Yine iyi yorumlar gelmiş şimdi.
Bazı ailelerde böyle gözden çıkarılmış çocuklar oluyor, evlenmesin baksın bize diye, eski işyerimde böyle bir kadın vardı, annesi babası diyormuş hatta sen nereye biz oraya bi ömür peşindeyiz diye. 3 kardeştiler, abla abi evlenmiş bu hala baba evinde. Adresi bile bi kerecik değişmemiş.Bilmiyorum. Bir babanin kizinin parasini yemek icin evlenmek istemesine bozulmasina inanmak istemiyorum.
Konu sahibi fazlasiyla naif, size katiliyorum.
Ben sizi tanimam ama mesela size bir ornek vereyim, benim de bir agabeyim var ve okudugunda maddi durumunuz hic iyi degildi. Aramizda 6 yil vardi. Okurken anneme ve bana bize ileride cok destek olacagina dair sozler verirdi.Bunu diyoruz işte, erkek kardeşi okutmakla bitmez, düğünü var bunun daha, bebesi olacak ona da isterler. Verdikçe isterler, kim teper hazırı?
Hayda.Bazı ailelerde böyle gözden çıkarılmış çocuklar oluyor, evlenmesin baksın bize diye, eski işyerimde böyle bir kadın vardı, annesi babası diyormuş hatta sen nereye biz oraya bi ömür peşindeyiz diye. 3 kardeştiler, abla abi evlenmiş bu hala baba evinde. Adresi bile bi kerecik değişmemiş.
Öyle uygun gördüyseniz ve herkes halinden memnunsa sizin durumunuza yorum yapmak kimsenin haddi değil. Konu sahibi de halinden memnun olsa konu açmazdı. Evlenmek istiyor diye kadına suç işlemiş gibi davranılıyor aile içinde. Bu coğrafyadaki aile yapısını biraz biliyorsam oğulları evleneceği zaman o evde bayram havası esecek, o zaman canı daha bi başka acıyacak konu sahibinin. O yüzden bu kadar öne atlamasın ki daha az canı yansın zamanı gelince.Ben sizi tanimam ama mesela size bir ornek vereyim, benim de bir agabeyim var ve okudugunda maddi durumunuz hic iyi degildi. Aramizda 6 yil vardi. Okurken anneme ve bana bize ileride cok destek olacagina dair sozler verirdi.
Okulu bitirir bitirmez bir sene icinde evlendi. Dugununu ailem eksiksiz yapti. Parani yiyelim vs lafi olmadi ama hepimiz artik bir evi var maddi destek olmasi uygub olmaz dedik.
Maddi destek olmayi birakin bizim durumumuz duzelince kendi borclarini ailem her ay odeyerek kapatti.
4 sene okudum, ben de ogretmenim, dort sene tek kurus harclik gondermedi, durumumuz harika olmamasina ragmen, icinden gelerek tek bir kurus gondermedi. Arayip sormayi geciyorum bile.
Boyle ornekler de var ve bana bu nankorluk geliyor. Bu yuzden evlendigimden beri aileme bunu yapmayi birak, normalde olamadigim destegi olmaya calisiyorum. En azindan emeklerini unutmuyorum. Hep aklimda.
Bunu hatirlayarak hanimefendiye yazmak istedim. Aile ici dinamiklerini bilemem.
Siz bir ogretmensiniz.
Bunun muhakemesini yapabilirsiniz.
Kendinize sanki maasinizla herkese yardim etmeniz gerekiyormus misyonunu neden yukluyorsunuz?
Bu sekilde hayat boyu insanlarin sizden beklentileri altinda ezilirsiniz. Cok vericisiniz.
Âh ne güzel ifade etmişsiniz baştan sona.. gözlerim dolu dolu oldu.. canımdan çok sevdiğim onlar benim. Dünden beri inanın hiç surat asmadım, babam soğuk ve tavırlı, öfkeli bir ruh halinde şu an ancak yine de ben havadan sudan sohbetler açmaya çalışıyorum. Onların mutluluğuyla mutlu olan biriyim.. onların üzüntüleriyle de kahrolan. Bazı şeylerin daha başka olmasını istese de gönlüm, şu an olanlara da razı olmaktan başka seçenek göremiyorum. Babamla bu konuyu konuşmayı çok istiyorum ancak, çekiniyorum, yine de kendimi hazır hissettiğim zaman tekrar konusunu açmaya çalışıp birebir istişare etmek istiyorum.. Allah babamın gönlüne yumuşaklık versin, ne diyim, o da gönül rahatlığıyla rızasıyla olur desin, umarım..Bence babanız duygularını yanlış yerine getiren bi insan… sizde söylemişsiniz babamla konuşamam herşeyi vs. Arada duygu kopukluğu var öyle hissettim… İletişim kuramama var.. Ben babanızın gerçek hislerinin bu olmadığı kanaatindeyim… Bi kız babası olarak durumu hazmedememenin verdiği yanlış patlamalar bunlar. Eminim ki sizin kulağınıza bunun geldiğini duysa üzülür… Hiçbir baba hele ki kız babası evlenmesini ne kadar istese de evladının bi içi burulur,kendiyle savaşır adeta,uykuları kaçar ona buna saldırır kendince. Babanızın gerçek karakterinin böyle olmadığını sizde biliyorsunuz yoksa bu denli babanızdan bahsederken naif olamazdınız. Ben de babama zor açılmıştım abuk subuk konuşmalar duymuştum ama bunların hepsinin boş patlamalar olduğununda farkındaydım çünkü bana yaklaşımı öyle değildi hep etrafa söylenmesiydi herşey. Ben babama dedim ki “ Bu insan bana çok iyi geliyor baba,benim gönlüm razı isterim ki sende razı ol,sana evlat olucak eminim” demiştim… Nur içinde yatsın pamuk gibi olmuştu babacığım… Bence herkese kulağınızı kapatın ve babanızla başbaşa konuşunve ona gösteremediğiniz en içten duyguyla sarılın…
O kadar iyi anlıyorum ki sizi bu dualarınız inşallah doğru insandır ve karşılık bulur.. Ben genelde biriyle bişey konuşmadan önce kafamda tasarlarım şunu bunu diyeceğim diye. Ama fakat bu konuyu konuşacağım zaman direkt olarak kalbimin sesini dinleyerek konuştum hatta hiç babamla göz teması kurmamıştım:) öyle öyle bi döktüm içimi babama,o duyduğum bi takım sözlerde boğazımda düğümdü inanmasam da gerçek duyguları olduğuna yine ağladım hep anlatırken babacığıma. O da bi afalladı hatta bi de ilk defa karşısında bu kadar cesurdum. Ama benim babam gözleriyle seven bi insandı temas yoktu aramızda bilmiyorum nedendir hiç baba anne sevgisi görmedi belki de ondandır. Ama çok severdi. Ve o gün böyle karşısında ağlayarak mutlu olmak istediğimi söylediğimde bana bi sarılışı vardı … o zaman bizim buzlar dersiniz artık bi kırıldıÂh ne güzel ifade etmişsiniz baştan sona.. gözlerim dolu dolu oldu.. canımdan çok sevdiğim onlar benim. Dünden beri inanın hiç surat asmadım, babam soğuk ve tavırlı, öfkeli bir ruh halinde şu an ancak yine de ben havadan sudan sohbetler açmaya çalışıyorum. Onların mutluluğuyla mutlu olan biriyim.. onların üzüntüleriyle de kahrolan. Bazı şeylerin daha başka olmasını istese de gönlüm, şu an olanlara da razı olmaktan başka seçenek göremiyorum. Babamla bu konuyu konuşmayı çok istiyorum ancak, çekiniyorum, yine de kendimi hazır hissettiğim zaman tekrar konusunu açmaya çalışıp birebir istişare etmek istiyorum.. Allah babamın gönlüne yumuşaklık versin, ne diyim, o da gönül rahatlığıyla rızasıyla olur desin, umarım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?