Evlenemediğim için çok üzülüyorum

Daha önce başka bir konuya da yazmıştım bence evliliğin sosyal olmakla güzel olmakla çok bir ilgisi yok. Erkenden evlenen arkadaşlarımın çoğu gayet rutin hayatları olan okul ev dershane üçlüsünde takılan kişilerdi. Sosyal olanlar evlenmek istemelerine rağmen bekarlar. Tamamen armudun sapı üzümün çöpü mevzusu. Sosyalleştikçe fazla seçenek görüyor insan ve detaylara çok takılıyor. Evlenenler ise biraz daha idareci tiplerdi. Bu demek değil ki olmayacak insanlarla evlenip hayatınızı mahvedin. Ama mesela yok boyu kısa yok ismi kötü yok parmağı yamuk böyle böyle insan eleyip tanıma zahmetine girmeyenler zor evleniyor

Az önce 8 yaşındaki oğlum anne neden herkes evleniyor çocuk yapıyor ben evlenmeyecem dedi. Sanırım Bi ıssız adam yetiştirmişim.
Çok erken dert etmişsin bence hiç dert etmeye gerek yok ama bu düşünceler en azından Bi 10 sene sonra oluşabilecek düşünceler. 27 yaş ne ki?

katzee .!.:

Merhaba
Çok canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.

27 yaşındayım ve hala bekar olduğum için üzülüyorum. Yaşıtlarımın çocukları oluyor ben hala ailemle yaşıyorum. Mesleğim var çalışıyorum ama hayatımda büyük bir boşluk var gibi hissediyorum.

Vakit çok hızlı ilerliyor endişeleniyorum sanki hep böyle devam edip ailemle yaşarım diye.

Zamanında hiç önemsememiştim nasıl olsa olur diye fakat şimdi ne kadar düzgün erkek varsa ya evli ya da nişanlı.Keşke önceden olsaydı diye geçmişe takılıp kaldım.

Benim gibi olanlar var mı nasıl ruh sağlığınızı koruyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

yasınız küçük. Ben 31 yaşındayım. Ben de çalışıyorum işim var. 3 ay önce uzun yıllar süren ve tam da nişanlanmaya karar verdiğimiz süreçte ayrıldık. (Çok şükür ki bitti)
Siz böyle düşünüyorsanız ben öleyim her şeyin nasip olduğuna inanıyorum. Eğer öyle olmasaydı her şekilde kabul ettiğim insanla evli olurdum. Yasımı göstermem, güzel olduğumu da söylerler ama bazen olmayınca olmuyor. Dua ediyorum sadece. Ben de çocuk sahibi olmayı yanımda biri olmasını istiyorum ama sırf evlenmiş olmak için de evlenilmez.

katzee .!.:

Merhaba
Çok canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.

27 yaşındayım ve hala bekar olduğum için üzülüyorum. Yaşıtlarımın çocukları oluyor ben hala ailemle yaşıyorum. Mesleğim var çalışıyorum ama hayatımda büyük bir boşluk var gibi hissediyorum.

Vakit çok hızlı ilerliyor endişeleniyorum sanki hep böyle devam edip ailemle yaşarım diye.

Zamanında hiç önemsememiştim nasıl olsa olur diye fakat şimdi ne kadar düzgün erkek varsa ya evli ya da nişanlı.Keşke önceden olsaydı diye geçmişe takılıp kaldım.

Benim gibi olanlar var mı nasıl ruh sağlığınızı koruyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Valla kimisi evlilik matah bir şey değil bak herkes ne dertli der, birisi de evlilik, eşinle yaşam harika diye anlatır. Bu tamamen kişilerin deneyimlerine kalmış. Unutma ki evlilik değil, bazı kişilerle evlilik çok güzel ve istemekte haklısın. Biri dünyayı gezmek ister, biri iş bulmak biri evlenmek…
Bunun için sosyalleşmen gerek, tanış, tanışmak istediğini belirt herkese ve çok önyargılı değilsen internetten tanışma uygulamaları sayfaları dene. Ben de eşimle bu şekilde tanıştım birçok arkadaşım da… yüz yüze tanışan arkadaşım boşandı, bizler gayet mutluyuz. Şans işi yani ama bu yoldan gidiyorsan, internet ortamındaki çoğu erkeğin niyetinin farklı olduğunu bilmelisin. Baştan niyetinin ne olduğunu eleştrlere aldırmadan belli edersen, kolayca sana uygun kişilerle tanışabilirsin.
Çekim yasası bir de, evlenmeye (ama seni gerçekten mutlu edecek ve geliştirecek bir evliliğe) niyet et, en olmazsa olmaz evlilik ve eş özelliklerini sahipmişsin gibi yaz ve kaldır bir yere. Sonra sosyalleşmeye tanışmalara bak, emin ol o enerji evrende bomba etkisi ile senin niyetini sana çekecektir tabi buna inanıyorsan.
Ve çoğu iş arkadaşımız 27-28inde tanıştı hep eşleri ile, sen de kodla bi yaş. 28imde evlenecek gibi hissediyroum falan diye, bizde bu iş yerinde çalışanlar 27sinde evleniyor diye söylendi çıkmıştı ve cidden hepimiz o yaşta evlendik kendini gerçekleştiren kehanet işte psikolojide.

Cileklivanilinn .!.:

Daha önce başka bir konuya da yazmıştım bence evliliğin sosyal olmakla güzel olmakla çok bir ilgisi yok. Erkenden evlenen arkadaşlarımın çoğu gayet rutin hayatları olan okul ev dershane üçlüsünde takılan kişilerdi. Sosyal olanlar evlenmek istemelerine rağmen bekarlar. Tamamen armudun sapı üzümün çöpü mevzusu. Sosyalleştikçe fazla seçenek görüyor insan ve detaylara çok takılıyor. Evlenenler ise biraz daha idareci tiplerdi. Bu demek değil ki olmayacak insanlarla evlenip hayatınızı mahvedin. Ama mesela yok boyu kısa yok ismi kötü yok parmağı yamuk böyle böyle insan eleyip tanıma zahmetine girmeyenler zor evleniyor

Genişletmek için tıkla...

Bazilarinin erken evlenme nedeni zaten hayatlarinin kisitli olmasi ve kisitli bir cevrelerinin olmasi buna katiliyorum ama sosyal insanlar secenek bollugundan secemiyor ve hayatlarinin askini ismi kotu diye bir kenara atiyorlar diye dusunmuyorum.

Kendimden ornek vermeyeyim ama cevremde kuzenlerim gayet sosyal insanlardi her biri de gezerken farkli farkli ulkelerden insanlarla tanisip evlendiler.
Ha ama Turkiyede cogu kadin 20lerin basinda veya ortasinda o kadar gezme imkanina sahip olmayabiliyorlar zaten, maddiyati gectim aile izni vs. Sorun oluyor olabiliyor.

Yani sosyalleşmek iyidir, evlenememe nedeni fazla sosyallesmek degildir.

Ben evliyim, evli olmayı seviyorum.
Evliligin herkes icin gerekli oldugunu dusunmuyorum ama hayatin bir getirisi olarak sirtini dayayabilecegin, sevip sevilebilecegin, yuvam diyebilecegin, ait hissettigin bir yerinin olmasinin insan ruhuna iyi geldigini dusunuyorum.
Dolayisiyla bu boslugun dert edilmesini de cok insani buluyorum.

Amaa yas geciyor diye, toplum baski var diye ailemden sikildim diye bilmem ne diye evlilik yapilmamali.
İyi bir ölçme tartma işlemi yapilabilmeli.
En azindan asgari musterekte bulusabilecegine inandigin biriyle olmali cunku sorunsuz evlilik yok cok buyuk seyler disinda (aldatma, siddet, kumar, icki uyusturucu bagimliligi gibi)
Cunku sorun da hayatin icinden aile, kardes, is arkadasi, ahiretlik arkadasinla da sorunlar yasanabilir.
Onemli olan soruna cozum uretebilmek icin verdigin deger, gordugun deger.

Bunun disinda 28-30 yaslarindaki is arkadasim da bekar ve o kadar "istekli" bir elektirik yayiyor ki bir sey aradigi o kadar belli ki bu biraz itici duruyor.
Ozellikle gorusmeler yapiyorsaniz buna dikkat etmenizde fayda var bence.

İsteyen herkese hayirli, huzurlu, saglikli sihhatli, guzel bir evlilik hayati diliyorum.

Bunlar hep baskıdan. Bekarlık daha rahat emin olun ama işte evlen diyen ebeveyn varsa evde kızlar evlenip gitmeyi bir an önce istiyor.

katzee .!.:

Merhaba
Çok canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.

27 yaşındayım ve hala bekar olduğum için üzülüyorum. Yaşıtlarımın çocukları oluyor ben hala ailemle yaşıyorum. Mesleğim var çalışıyorum ama hayatımda büyük bir boşluk var gibi hissediyorum.

Vakit çok hızlı ilerliyor endişeleniyorum sanki hep böyle devam edip ailemle yaşarım diye.

Zamanında hiç önemsememiştim nasıl olsa olur diye fakat şimdi ne kadar düzgün erkek varsa ya evli ya da nişanlı.Keşke önceden olsaydı diye geçmişe takılıp kaldım.

Benim gibi olanlar var mı nasıl ruh sağlığınızı koruyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Allah aşkına neye üzülüyorsun. Sevinmem lazım sanki ülkede evli insanlar çok mutlu. Ye, iç keyfine bak. Biz evlendikte ne oldu sankiii elin delisini düzeltmeye çalışıyorum

Tatmayanın tadası, tadanın kusası gelirmiş Bekarlık sultanlık diye boşuna dememişler , dertsiz başınıza dert aramayın

34 yaşında evlendim. bakayım bir şey kaybetmiş miyim
yoo hiçbir şey kaybetmemişim
Ama evlenmiyorum diye hiç depresyona girmedim. etkisi olabilir

Cledyana .!.:

Bu sebepten ruh sağlığını korumaya çalışanlar bir yazsın görelim
32 yaşındayım gayet iyiyim. 40ına gelen arkadaşlarım, tanıdıklarım var gayet sağlamız. Bayramdan sonra nereye gitsek diye dertleniyoruz.

Genişletmek için tıkla...

Bizde bayramda ilk eşimin ailesine mi , yoksa benim ailememi gitsek diye ..

Evlenmek için evlenilmez, herkes aynı şeyleri yapmak zorunda değil. 27 yaş böyle düşünmek için çok erken. Olmuyorsa şimdilik bu sizin için hayırlıdır. İnşallah bir gün mutlu bir evliliğiniz olur.

Böyle üzülerek hiç bir şeyi olmaz. Mutlu geçirin yapabileceklerinizi yapın aşk kapınızı çalana kadar

Bende evlendim 2. Yılındayiz gezip tozuyoruz rahatim özgürüm mutluyum kaynana maynana diyorsunuz cok Şükür hic kimseyle problemim yok önemli olan doğru kisiyi secmek. Doğurganlık açısından yaşı dert edebilirsiniz onun dışında evlilik için geç değil

Bacım sana rahat mı batıyor. Ağa da sensin paşa da sensin. Görmüyor musun koca ve ailesinin kahrından kadınların açtığı konuları. No koca no dırdır geziyoruz fıldır fıldır. Hayat mottomuz bu olsun

katzee .!.:

Merhaba
Çok canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.

27 yaşındayım ve hala bekar olduğum için üzülüyorum. Yaşıtlarımın çocukları oluyor ben hala ailemle yaşıyorum. Mesleğim var çalışıyorum ama hayatımda büyük bir boşluk var gibi hissediyorum.

Vakit çok hızlı ilerliyor endişeleniyorum sanki hep böyle devam edip ailemle yaşarım diye.

Zamanında hiç önemsememiştim nasıl olsa olur diye fakat şimdi ne kadar düzgün erkek varsa ya evli ya da nişanlı.Keşke önceden olsaydı diye geçmişe takılıp kaldım.

Benim gibi olanlar var mı nasıl ruh sağlığınızı koruyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Ruh sağlığımı bozacak bir durum olarak görmüyorum bunu. Bende 26 yaşındayım ve bekar olmaktan memnunum çünkü karşıma beni yanındayken iyi hissettirecek, kafa dengim, saygılı... vs. birileri çıkmamışsa demek ki zamanı değilmiş diye düşünüyorum. Tabi herkesin beklenti ve hayali farklı ben geç evlenmeyi istediğim içinde mutlu olabilirim. Ama inanın sırf evlenmek için herhangi biriyle, yalnızlıktan kurtulmak için evlenmek beterini yaşatır insanı ki yaşatıyorda örneklerini fazlasıyla okuyoruz. Kariyerinizi, geleceğinizi düşünün evlenmeyi çok takıntı etmediğiniz bir anda çıkar karşınıza :)

Bundan bı 15 yıl öncesinde 26 27 yaşında okumuş atanmış iki kız kardeş peş peşe evlendi diye.afedersiniz ama Filancanin evde kalmış kan cık kızları ne olduysaaa imali şekilde söyleniyor. Peş peşe evlendi.
Toplum baskına boyun egmeyin Herkes vakti nasibi gelince evleniyor kiii zaten evlenmek düğün yapmak maharet değil el oğluyla dört duvar içine girip gecinebilecek misin önemli olan o

Bi yerde okumuştum bence de evlenmelisin senin bizden daha mutlu olmaya hakkın yok !!

A

katzee .!.:

Merhaba
Çok canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.

27 yaşındayım ve hala bekar olduğum için üzülüyorum. Yaşıtlarımın çocukları oluyor ben hala ailemle yaşıyorum. Mesleğim var çalışıyorum ama hayatımda büyük bir boşluk var gibi hissediyorum.

Vakit çok hızlı ilerliyor endişeleniyorum sanki hep böyle devam edip ailemle yaşarım diye.

Zamanında hiç önemsememiştim nasıl olsa olur diye fakat şimdi ne kadar düzgün erkek varsa ya evli ya da nişanlı.Keşke önceden olsaydı diye geçmişe takılıp kaldım.

Benim gibi olanlar var mı nasıl ruh sağlığınızı koruyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Asla ama asla üzülme. Hayatinin tadini çikar. Belli bir yasa gelince evlenmemis olmak sanki bir basarisizlik eksiklik gibi geliyor insana ama evlenince anliyorsun en iyi zamanlarin o zaman oldugunu. Cunku sorunsuz evlilik yok. Ya bir taraf alttan alir ya da mutsuzdur her zaman. Simdi baslarlar burada benim evliligim çok iyi diye. AMA su an icin oyle bilemezsin. Insanlar surekli degisiyor, ortam degisiyor. Beklenti degisiyor. Bir zaman sonra birbirini aliskanliktan birakamayan insanlar oluyor evliler. Aldatmalar cabasi. Demiyorum ki asla evlenme illa ki tecrube edeceksindir ama acele etme. Ozgurlugunun ve sorunsuz olan hayatinin tadini cikar.

katzee .!.:

Merhaba
Çok canımı sıkan bir konudan bahsetmek istiyorum.

27 yaşındayım ve hala bekar olduğum için üzülüyorum. Yaşıtlarımın çocukları oluyor ben hala ailemle yaşıyorum. Mesleğim var çalışıyorum ama hayatımda büyük bir boşluk var gibi hissediyorum.

Vakit çok hızlı ilerliyor endişeleniyorum sanki hep böyle devam edip ailemle yaşarım diye.

Zamanında hiç önemsememiştim nasıl olsa olur diye fakat şimdi ne kadar düzgün erkek varsa ya evli ya da nişanlı.Keşke önceden olsaydı diye geçmişe takılıp kaldım.

Benim gibi olanlar var mı nasıl ruh sağlığınızı koruyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

33 yaşındayım boşandım çocugum yok. Bende bazen üzülüyorum. Çocugum olacak mı yuvam olacak mı dıye. İnsanlar çocuk beklerken ben mahkeme günü bekledım. İsteme dünyada en çok ıstedıgım şey huzurlu yuva benı seven eş ve çocuğumun olmasıydı. Ne kadar istersen olmuyor.