- 5 Nisan 2012
- 1.957
- 410
- 37
Ben çok agresifimdir.Çok çabuk sinirlenirim parlarım çok çabukta geçer.
Eşimde tam tersi çok zor sinirlenir , çok sakindir , sesini asla yükseltmez ve tartışma anında bile cümlenin sonunu hayatım diye bitirir.
İlk günden beri sabrına hayranım çünkü gerçekten benimle başa çıkmak çok sabır istiyor.
Evlendiğimizden beri daha bir sakinleştim daha çok dikkat ediyorum tepkilerime.
Çünkü eşim çok annlayışlı çok fedakar ve çok destek bana.
Üzülüyorum sinirim geçince. Çünkü elle tutulur bir şeye sinirlendiğim yok yani sabah gözümü açtığım anda bile sinirle uyanabiliyorum ben.
En büyük şansım sanırım eşim.
Dün akşam yemeği yaktım suratım asıldı sinirlendim kendime.Eşim yemek umrumda değil yüzün gülsün yeter bana dedi.
Geçen akşam bir şeye sinirlendim yine hatırlamıyorum bile estim gürledim yatak odasına gittim. 5 dk sonra yanıma geldi.
Neyin var hayatım ben bir şey mi yaptım sana dedi.
İşte o zaman ah Ceren kafana ..... diyorum kendime.
Allah onu başımdan eksik etmesin.