- 25 Eylül 2011
- 7.430
- 11.149
- 498
- Konu Sahibi ManzaramDeniz
-
- #1
Alınabiliyor,yakın akrabam aldı iki kardeş.Dogal yollardan cocuk sahibi olabilenler ve hatta cocugu olanlar evlatlik alabiliyor mu? Daha once boyle bir engelvardi diye biliyorum.
Pardon. siz şartlarımız uyuyor diye yazmışsınız zaten, gözümden kaçmış. Yaşamadan bilinmez ama siz onu benimseyebilecek misiniz, hazır mısınız buna? Kendi çocuğunuza baktığınız gibi bakabilir misiniz sevebilir misiniz? Nasıl emin oldunuz? Ben mesela kendi acimdan bu aorulara hayir cevabi veririm. Merak ettiğim icin sordum.Alınabiliyor,yakın akrabam aldı iki kardeş.
öz çocuklarıda varken hemde
Hiç aklımda olmayan bir düşünce şu sıralar beynimi sarmış durumda,fikirlere ihtiyacım var evet.
Ben 31 eşim 36 yaşında ve 16 aylık bir kızımız var.
Öğretmenim,ve doğuda mecburi görevimdeyim 2,5 senemiz kaldı.
iki ailede uzak farklı şehirlerde.
ilk hamileliğim çok sancılı geçti ve hamileyken atandım,doğumdan hemen sonra atandığım şehre taşındık.
Eşimin yanıma gelmesi 7 ay kadar sürdü (memur,eş durumundan yanıma geldi)
ve 7 ay boyunca kızımı tek büyüttüm.
Kolik bir bebekti ve epey zor zamanlardı çok yıprandim.
Ama insan unutuyormuş yerine güzel günler gelince.
Dogunun küçük bi ilçesindeyiz.
Ortam güvenilir.
maddi olarak rahatız.
Evime bakici geliyor ve derslerimi 3 güne topladim.Çok zorlanmıyorum anlayacağiniz.Okulum ile evim dip dibe.
Eşiminde iş yeri yakın mesafede.
Bunlardan bahsetme sebebim şu,
bi arkadaşım bu imkanları batıda bulman zor olur 2. çocugunuda yap diyor ve bu fikir benimde aklımı çelmeye başladi.
ilk bebegimde ucretsiz izin kullanmadım mecburiyetten ve 2.5 aylikken işe başladim.
Bunda istersem kullanadabilirim.
Kreş ögretmenimiz benim komsum ve ve çok iyi biri.(güven açisindan arti)
kızımıda yarim gün kreşe veririm sosyalleşir hemen evimin arkası.ve devlete ait ücretsiz yani kreş.
bebegimide rahatça büyütürüm diyorum.
Batiya gelsek bu imkanları belki bulamayacagım.
Kreşler pahalı,güvenilir bakici bulmak zor ve pahalı.
burda bakici fiyatlari çok uygun.
(500_750 tl) civari.
lojmanda kaliyoruz.
ulasım masrafimiz yok.
ve stresimiz yok.
en önemlisi yaşlarimiz ilerliyor.
ilerde pişman olurmuyum kaygisi...
Buraya kadar güzel ama diğer yandan bakarsak;
Gurbette oldugumuz için 2 senedir eşimle sinemaya gidemedik.
Bırakip gidebilecegimiz kimse yok.
E haliyle zorlaniyoruz yeri geliyor hastalaniyoruz bebege bakacak ailelerimiz yok.
Uzakta oldugumuz için kızım iki aileyide yabanciliyor.
Ara ara yanlarina gittigimizde bile alisamadigi için dede anaane babaannede durmuyor.
yine rahat olamiyoruz pek.
ortami degisiyor,benim ailem bi şehirde esimin eilesi farklı şehirde.
sürekli düzen değisiyor anlayacaginiz..
yaz tatillerimiz evlere şenlik geçiyor.
tam benim aileme alisiyor hooop eşimin ailesinin yanina gidiyoruz.
2 bebekle bu süreci yasamak daha zor geliyor düşününce.
e birde peşpeşe bebegi olan kimi görsem mahvolmuş durumdalar.
sosyal hayat sıfır ve çok zor dönemler yaşıyorlar.
gözümde iyice büyütüyorum.
bi yandan diyorumki kızımı büyüteyim gezip tozalim diğer yandan diyorumki kardeşi olsun araları yakin olsun.
diğer yandan diyorumki iyice büyüsün öyle yaparız kardeşi.
Kafam epeyce karısık gördüğünüz gibi desteklerinize ihtiyacım var:))
Yabancı bi çocugun sorumlulugunu almak çok zorDertmi bilmiyorum ama çok kişinin fikrine ihtiyacım var.
Çoooook uzun zamandır içimde olan bir duygu,bir kız evlat edinme.Bunu ciddi anlamda istiyorum ama hep erteledim.
Bugün ilk defa eşimle ciddi ciddi konuştuk.
Şartlarımız uyuyor.
Size biraz durumumu açıklayıp fikir almak istiyorum.
Şimdi benim 21 aylık .
bir kızım var.
Evlat edinecwğim çocuğun ilk okul çaglarında olmasını istiyorum.
Bebek istemiyorum.
Onca bebek hasreti çekenlerin hakkına girmek istemiyorum.
Karı koca ikimizde memuruz.
Maddi durumumuz iyi.
Mutlu bir evliliğimiz var.
Suan doğu görevindeyiz.(ogretmenim)
bulunduğum ilden almak istiyorum yani doğudan.
Ama..
Acaba kızım kendinden büyük bir evladın daha bize anne baba demesini nasıl karşılayacak.
kızımla iyi anlaşabileceklermi.
Nasıl olacak? Evlat edindiğim cocuk bizi benimseyecek mi?.
Aklımda bin tane soru.
Olumsuz konuları okuyunca cesaretim kırılıyor.
Eşimde istoyor ama oda benim gibi kaygılı.
Dogu gorevimiz bitince başvuralım diyor.
bende burdayken daha iyi olur diyorum.
Kızım çok büyümeden alsak daha iyi olur diyorum.
Bu duyguyu tatmayı çok istiyorum.
Kimsesiz birine annelik yapmayı.
Kendime güveniyorum evladımdan ayırmam.
eşimde öyle.
tek kaygımız kızımız.
Yaşanmış örnekler duymaya çok ihtiyacım var..
Eğer bir de maddi imkanlar ciddi anlamda bölünürse, sıkıntı çıkabilir..Valla ne yalan soyleyeyim kotu bir insan degilim bence ama ailem bana bir abla getirsin istemezdim.
Sizin bir cocugunuz daha olabilir. Ilerde kendi cocuklariniz bu karariniza tepki gosterebilir. 6 yasindaki bir cocuk hemen adapte olamaz vs.
Yani bilemedim annem ben kucukken bir cocugu emzirmis o anneme anne diyince bile asiri tepki gosterirdim o benim annem diye.
Bence korucuyu aile olun. Ayni anneden ya da ayni babadan olan uvey kardesler bile buyuduklerinde kanli bicakli oluyo.
Aklıma This Is Us dizisindeki Deja geldi :)Dertmi bilmiyorum ama çok kişinin fikrine ihtiyacım var.
Çoooook uzun zamandır içimde olan bir duygu,bir kız evlat edinme.Bunu ciddi anlamda istiyorum ama hep erteledim.
Bugün ilk defa eşimle ciddi ciddi konuştuk.
Şartlarımız uyuyor.
Size biraz durumumu açıklayıp fikir almak istiyorum.
Şimdi benim 21 aylık .
bir kızım var.
Evlat edinecwğim çocuğun ilk okul çaglarında olmasını istiyorum.
Bebek istemiyorum.
Onca bebek hasreti çekenlerin hakkına girmek istemiyorum.
Karı koca ikimizde memuruz.
Maddi durumumuz iyi.
Mutlu bir evliliğimiz var.
Suan doğu görevindeyiz.(ogretmenim)
bulunduğum ilden almak istiyorum yani doğudan.
Ama..
Acaba kızım kendinden büyük bir evladın daha bize anne baba demesini nasıl karşılayacak.
kızımla iyi anlaşabileceklermi.
Nasıl olacak? Evlat edindiğim cocuk bizi benimseyecek mi?.
Aklımda bin tane soru.
Olumsuz konuları okuyunca cesaretim kırılıyor.
Eşimde istoyor ama oda benim gibi kaygılı.
Dogu gorevimiz bitince başvuralım diyor.
bende burdayken daha iyi olur diyorum.
Kızım çok büyümeden alsak daha iyi olur diyorum.
Bu duyguyu tatmayı çok istiyorum.
Kimsesiz birine annelik yapmayı.
Kendime güveniyorum evladımdan ayırmam.
eşimde öyle.
tek kaygımız kızımız.
Yaşanmış örnekler duymaya çok ihtiyacım var..
İste bu olumsuz yorumlar yüzünden cesaretim kırılıyor.Evlatlik almayi sonuna kadar savunan biriyim ama sizin durumunuzda bana com uygun gelmedi acikcasi , kiziniz cok kucuk , evinize yeni gelecek olan 6 yasindaki yavru size pat diye anne baba demeyecek , cocukcagiz belki de hayatinizi cehenneme cevirecek , bunu cocugu suclamak adina soylemiyorum sadece cok zor kosullarda yasiyorlar ve oyle eve girer girmez aileye adapte olamiyorlar
Ve evde bebeginiz olacak
Bence cok riskli bir yas grubu , kiziniz buyufukten sonra bebek evlat edinmeniz cok daha mantikli
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?