hiçbir birey yalanlar üstüne kurulmuş bir hayatı istemez ve hak etmez. Kıızm şuan 5 yaşında, belki tam olarak neyin ne olduğunu anlamlandıramıyor ama, bir örnek vereyim... Geçenlerde markette hamile bir bayanla konuşmaya başladı, bebek ne zaman çıkacak, nasıl yemek yiyor vs sorup duruyor :) bayan da anlatıren, sen de öyle annenin karnından çıkmadan önce diye birşey söyledi. benim bacaksız yanıtladı hemen, ben annemin karnından değil kalbinden doğdum diye :) kızımla gurur duyuyorum
dediğim gibibelki aradaki farkı henüz anlamlandıracak durumda değil ama bunun da hayatın bir parçası olduğunu bilerek büyüyecek. herkes aile olmak için değişik yollar izleyebilir, biz bu yolu seçtik. ayıp değil, suç değil, saklanacak birşey hiç değil. benim karnımdan çıkmadığı gerçeği, onun benim kızım olduğu gerçeğini değiştirmez. benim sevdiğim şeyleri seven, benim gibi gülen konuşan bir kızım var.hayata dair herşeyi beraber yaşadığımız, beraber gülüp, beraber ağladığımız ve hatta kavga ettiğimiz için rol modeli benim ve ister istemez bana benziyor çoğu şeyiyle. annelik nedir? doğurmakla anne olmak aynı şey mi gerçekten?
ha biyolojik aile kısmı derseniz... ben şahsen isterim kızım yeterli olgunluğa ulaştığı yaşlarda karşı karşıya gelmelerini. çünkü mesela b,liyorum ki, biyolojik annesi olmasa ben kızıma kavuşamazdım. o kadın eğer o koşullarda öyle olaylar yaşamasa, mesela benimle aynı koşullarda olsa belki böyle bir kararı vermek zorunda kalmayacaktı. ne olursa olsun, ne yapmış olursa olsun, şartlarımız eşit değil bu insanlarla. kızımın her doğum gününde gün boyu coşkuyla kutluyoruz ama yatağa girdiğimde merak ediyorum mesela, o gün doğum yapan ve bebeğinden ayrılmak zorunda kalan bir kadın var ortada... onun için hep dua ediyorum, iyi olsun diye... ve budan beelki 20 yıl sonra kızımla karşı karşıya gelirlerse doğru kararın bu olduğunu göreceğin inanıyorum. şartlarımız hayatlarımız çok çok farklı iki anne olarak.... kızım isterse istediği şekilde görüşebilir, yanında da olabilir. hatta hep beraber de görüşebiliriz. sadece belli bir yaşa ulaşınca olursa çok sevinirim... misal ergenken değil de biraz daha aklı başında olduğu yaşlarda....
hayat bu, herkese farklı bir yol çiziyor, benim için kızımla kavuşan bu yolu çizmiş ne mutlu.... her şeyin bilinciyle milyon kere dünyaya gelsem ve seçim hakkı verilse, her seferinde kızımı seçerim ben
... teşekkürler.... sakın vazgeçmeyin... kızım 4 yaşında.. Tekirdağ... İstanbul kalabalık ama daha çok çocuk var... sakın sakın vazgeçmeyin...Annelik muhteşem birşey... Canım annem diyor eriyorum..beklemek bu cümleye değer... Evim cıvıl cıvıl .. şükürler olsun....
